κείμενο και φωτογραφίες του Γιώργου Τσιτιρίδη
Ζω παραπάνω από 10 χρόνια στην οδό Αγίας Θεοδώρας, τον έναν από τους δύο κάθετους πεζόδρομους στην αγίας Σοφίας (η Γεωργίου Σταύρου είναι ο άλλος). Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στα πλαίσια της διαμόρφωσης της Αγίας Σοφίας σε πεζόδρομο, το σχέδιο περιελάμβανε και αυτούς τους δύο μικρούς δρόμους που ήταν ήδη πεζόδρομοι έτσι και αλλιώς.
Όλοι οι κάτοικοι και οι καταστηματάρχες κάναμε υπομονή περιμένοντας να τελειώσουν οι εργασίες ελπίζοντας ότι ο δρόμος μας θα γίνει ακόμα καλύτερος. Και ενώ ξηλώθηκαν τα παρτέρια με τα λουλούδια και τα δέντρα αφήνοντας έτσι πολύ άπλετο χώρο, τελικά διαπιστώνουμε ότι αυτό εξυπηρετεί μόνο τα τραπεζοκαθίσματα και η αλλαγή που διαφαίνεται μάλλον τείνει στη δημιουργία μιας νέας Ζεύξιδος ή Ικτίνου, με τα μαγαζιά να έχουν καταλάβει κυριολεκτικά όλο το χώρο που επί ένα χρόνο περιμέναμε να φτιαχτεί.
Σήμερα το πρωί καταστηματάρχες και κάτοικοι βρεθήκαμε μπροστά σε μια ακόμα έκπληξη πηγαίνοντας για τις δουλειές μας. Η ξαφνική καλοκαιρινή καταιγίδα είχε πλημμυρίσει όλο το δρόμο σε τέτοιο βαθμό που κόντεψε να μπει νερό σε όλα τα μαγαζιά και τις οικοδομές. Ο λόγος είναι ότι ενώ το έργο σχεδόν ολοκληρώθηκε όλα τα φρεάτια του δρόμου είναι βουλωμένα και πλημμυρισμένα μέχρι επάνω. Μια καταστηματάρχης της γειτονιάς ρώτησε κάποιον από τους υπεύθυνους του έργου που βρισκόταν στο σημείο τι θα γίνει με το θέμα των φρεατίων για να πάρει την “πληρωμένη” απάντηση “Έπρεπε να μας πείτε ότι είναι βουλωμένα να το ξέρουμε”.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο parallaximag.gr