Με εντεινόμενη αγωνία παρακολουθούν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς, Greenpeace, Αρκτούρος, Αρχέλων, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, MOm, Καλλιστώ και Δίκτυο Μεσόγειος SOS τις διαδικασίες συζήτησης και ψήφισης από τη Βουλή του νομοσχεδίου «Διατήρηση της Βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις». Πηγή ιδιαίτερης ανησυχίας ήταν οι χθεσινές τοποθετήσεις βουλευτών, οι οποίοι δήλωσαν πως είτε επιφυλάσσονται είτε θα καταψηφίσουν το επίμαχο άρθρο που αφορά την οριζόντια ρύθμιση για την αύξηση του ορίου αρτιότητας στον εκτός σχεδίου χώρο των περιοχών Natura 2000.
Για τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, καμία προσπάθεια πολιτικής υπονόμευσης του νομοσχεδίου αυτού δεν μπορεί να επικαλείται οικολογικά κίνητρα. Αυτό το νομοσχέδιο βαδίζει σε μια προφανώς θετική πορεία για την αποτελεσματική προστασία του βιολογικού μας πλούτου.
Το γεγονός πως η αντιπαράθεση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο περιστράφηκε αποκλειστικά γύρω από το περιβαλλοντικά καταστροφικό δικαίωμα για δόμηση εκτός σχεδίου αποτελεί πηγή μεγάλης απογοήτευσης και για το λόγο ότι αποπροσανατολίζει εντέχνως την κοινωνία από τα υπόλοιπα, σοβαρά προβλήματα, που αντιμετωπίζει το φυσικό περιβάλλον μας. Η οριζόντια ρύθμιση για δόμηση στα 4 στρέμματα ανά την επικράτεια χρήζει επίσης οριζόντιας κατ’ αρχήν αντιμετώπισης όταν μιλάμε για προστατευόμενες περιοχές. Αν και ανεπαρκής, η ρύθμιση για «άνοδο του οικοδομικού πήχη» στα 10 από τα 4 στρέμματα και η κατάργηση των καταστροφικών παρεκκλίσεων αποτελεί ένα δειλό αλλά σίγουρα ικανοποιητικό πρώτο βήμα για αναχαίτιση της μεγαλύτερης απειλής για τον φυσικό χώρο: της διάσπαρτης δόμησης και του κατακερματισμού των βιοτόπων. Άλλωστε, κάθε σοβαρή ερμηνεία του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ θα οδηγούσε σε συνολική επαναδιαπραγμάτευση του ζητήματος της δόμησης και δικαιώματα δόμησης μόνο στο πλαίσιο σχεδιασμού και δέουσας περιβαλλοντικής εκτίμησης, όχι το αντίστροφο που ζητούν τώρα πολλοί βουλευτές!
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν να σταματήσει τώρα το θέατρο του οικολογικού παραλόγου που παίζεται στη Βουλή. Καλούν επίσης την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να επιμείνει στη σχετική διάταξη και μόνο εάν απειληθεί η απόρριψη του άρθρου 9 συνολικά, να επανεξετάσει τη στάση της, ακόμα και να αποσύρει την επίμαχη διάταξη. Σε αυτή την περίπτωση, βέβαια που είναι απευκταία, θα αποδειχτεί ότι η κοινωνία μας και οι πολιτικοί της εκφραστές υπολείπονται σοβαρά σε ωριμότητα για την έγκαιρη αντιμετώπιση μιας ορατής οικολογικής χρεοκοπίας και στερούνται το απαραίτητο μακρόπνοο όραμα για την αντιμετώπιση των ζητημάτων αυτών.