27 χρόνια μετά, δικάζεται για πλημμέλημα γνωστός αντιρρησίας συνείδησης

Ο αντιρρησίας συνείδησης Παναγιώτης Μακρής καλείται να δικαστεί στο Διαρκές Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης την Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017 με την κατηγορία της ανυποταξίας.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο της δίκης του Π. Μακρή το εν λόγω “αδίκημα” τελέστηκε το 1990, σε περίοδο μάλιστα που δεν υπήρχε καν ως δυνατότητα ο θεσμός της εναλλακτικής κοινωνικής υπηρεσίας. Παρότι έχουν παρέλθει 27 ολόκληρα χρόνια από τότε κι ενώ ο Π. Μακρής έχει παύσει εδώ και χρόνια να είναι υπόχρεος στράτευσης, καθώς πέρασε ηλικιακά τα 45 έτη, (53 ετών σήμερα). Ενώ πληθώρα νομικών διατάξεων ορίζουν την παραγραφεί ή την αρχειοθέτηση της δίωξης, το αδίκημα πρακτικά δεν έχει παραγραφεί, αφού η στρατιωτική δικαιοσύνη σέρνει τον Π. Μακρή στο δικαστήριο, όχι από γραφειοκρατική παράβλεψη αλλά από επιλογή. Όταν το 1997 υπήρξε η νομοθέτηση της κοινωνικής  θητείας η αίτηση του απορρίφθηκε για διαδικαστικούς λόγους και νομικά κενά εκείνης της εποχής. Προϋπόθεση για να υπηρετήσει κοινωνική θητεία ήταν η σύλληψη του και η κράτησή του επ’ αόριστον μέχρις ότου ξεκαθαριστούν αυτές οι διαδικασίες.

Ο Π. Μακρής είναι ένας από τους πρώτους πολιτικούς αντιρρησίες συνείδησης που είχαν ξεκινήσει μια νέα εποχή του αγώνα ενάντια στο μιλιταρισμό, τον εθνικισμό και τον πόλεμο τη δεκαετία του 1980. Παραμένει έκτοτε σταθερά ενεργός στο οικολογικό, ειρηνιστικό, αντιρατσιστικό κίνημα, με ιδιαίτερη δράση για τα δικαιώματα των αναπήρων, καθώς και των προσφύγων και μεταναστών/τριών, ταγμένος στην υπόθεση της έμπρακτης αλληλεγγύης και των κοινωνικών αγώνων για ελευθερία, ισότητα, ειρήνη και δικαιοσύνη στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σ’ όλη σχεδόν την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Η ανυποταξία, άλλωστε, αποτελεί για το ελληνικό κράτος μια πολύ ιδιαίτερη κατηγορία, αφού έχει το χαρακτήρα του διαρκούς αδικήματος, είναι το μοναδικό πλημμέλημα που επιφέρει αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων, ενώ μπορεί να υπάρξουν επανειλημμένες διώξεις στον ίδιο άνθρωπο οδηγώντας τους αρνητές στράτευσης ξανά και ξανά στα στρατοδικεία. Όλα αυτά είναι σαφέστατα αντίθετα με όλα τα διεθνή δεδομένα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Από το 2010, στις ποινικές διώξεις και στις υπόλοιπες διοικητικές κυρώσεις που επιβάλλονταν σε όσους αρνούνται τη στρατιωτική θητεία, προστέθηκαν ως τελειωτικό χτύπημα, τα διοικητικά πρόστιμα των 6.000 ευρώ που αφειδώς, και επαναλαμβανόμενα και πάλι, επιβάλλουν οι στρατολογικές αρχές και βεβαιώνουν οι εφορίες, επιχειρώντας να εξοντώσουν επί της ουσίας οικονομικά, επαγγελματικά και εν τέλει κοινωνικά τους αντιρρησίες.

Η δίκη του Π. Μακρή έχει μια ειδική σημασία, αφού ο στρατοκρατικός μηχανισμός στην περίπτωσή του εκδηλώνει στην πληρότητά του τον εκδικητικό χαρακτήρα του, τιμωρώντας και ταλαιπωρώντας για μια ζωή αυτούς που του αντιτάσσονται. Την ίδια στιγμή, όμως, λαμβάνει χώρα και σε μια διεθνή συγκυρία παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, με αναζωπύρωση και επέκταση των πολεμικών ζωνών και των επεμβάσεων στη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Ευρώπη, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική κι άνοδο του ρατσισμού και του φασισμού στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.

Σε αυτό ακριβώς το παγκόσμιο κάδρο, η συμπαράσταση και υποστήριξη σε όσους αρνούνται το στρατό και τον πόλεμο, αποτελεί όρο για την ανάπτυξη ενός απολύτως απαραίτητου διεθνιστικού, αντιπολεμικού, ειρηνιστικού κινήματος και για την όποια –εντέλει– προσπάθεια γίνεται για να φανεί μια ελπίδα σ’ έναν πλανήτη που οι κυρίαρχοι οδηγούν στην καταστροφή.

Ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης καλεί σε συμπαράσταση και ζητά την άμεση απόσυρση των κατηγοριών και την παύση των διώξεων και των ποινικών και διοικητικών κυρώσεων εναντίον των αντιρρησιών συνείδησης/αρνητών στράτευσης.

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to Top