Το κάψιμο του Ιούδα, φροντιστήριο ρατσισμού

Η παράδοση είναι καλή, αλλά όχι πάντα. Κάποια έθιμα, εκτός από βλακώδη, είναι και φορείς μετάδοσης χυδαίου ρατσισμού στη νεολαία. Ένα από αυτά, το κάψιμο του Ιούδα, κάθε Μεγάλη Παρασκευή.

Το έθιμο διασκεδάζει τους νεοέλληνες, που συρρέουν στις εκκλησίες, σε πολλά μέρη της χώρας, για να πενθήσουν ευλαβώς τα Θεία Πάθη, με …μπαρουτόβολα, ρουκέτες, χειροβομβίδες κρότου και λάμψης και πολύ μεγάλες ποσότητες χυδαιότητας και υποκρισίας.

Ένας κορυφαίος Ιούδας καίγεται κάθε χρόνο στους Νέους Επιβάτες, το όμορφο χωριό του Δήμου Θερμαϊκού.

Σε φυσικό μέγεθος, πυρπολείται κρεμασμένος από ένα πανύψηλο ικρίωμα, με ένα μικρό βουνό από κληματσίδες, κληματόβεργες δηλαδή, φυλαγμένες επιτούτου από το κλάδεμα των αμπελιών.

Μόλις περάσει ο Επιτάφιος από την αποβάθρα, αρχίζει ο …πολιτισμός. Το πλήθος τραγουδάει χοροπηδώντας κυκλικά γύρω από τον φλεγόμενο Ιούδα, με συνεχώς αυξανόμενη ένταση:

Κεράτσα, Κεράτσα, Κεράτσα Κληματσίδα,

Να κάψουμε τον Οβριό, που πουλεί τα μήλα,

Επάνω στη γκαμήλα.

Οβριός τ’ ορνίθι το ‘κλεψε, μες το βρακί του το ‘βαλε

Για του γέρου τα μιστά, που πελέκα τα καρφιά.

Νο του, νο του χέζω το νουνό του

Γάρο του γάρο του, χέζω το τσιγάρο του

Μπούκι μπούκι του, χέζω το τσιμπούκι του.

Οβριός πουλεί μαχαίρια, να κοπούν τα δυό του χέρια.

Οβριός πουλεί μετάξι, σαν τον διάολο να πετάξει.

Οβριός πουλεί ψαλίδια, να κοπούν τα δυο τ’ τ’ αρχίδια.

Πάνε όλ’ στ’ ανάθεμα, πάνε και στ’ ανάσκελα.

Και μη βγει κανένας να πει πως το έθιμο το κρατάμε, επειδή το έφεραν οι παππούδες μας από την Ανατολή (τους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης, εν προκειμένω). Παρόμοιες ρατσιστικές αηδίες γίνονται και στα δικά μου τα χωριά, στην Καλαμάτα – και σε όλη την Ελλάδα. Πρόκειται για μια εντελώς απαράδεκτη κατάσταση, που δηλητηριάζει τα παιδιά και τα εθίζει στο ρατσισμό και τον αντισημιτισμό.

Το άρθρο είναι του Π. Ζέρβα από την Καλύβα ψηλά στο βουνό

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to Top