ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ: Δικαίωμα των πολιτών με κινητική αναπηρία, αλλά ανύπαρκτη στην πράξη, παρά τις συχνές πομπώδεις εξαγγελίες των αρμοδίων
Απροσπέλαστη η Ελλάδα της «αλληλεγγύης»
Του ΑΝΤΩΝΗ ΣΚΟΡΔΙΛΗ
Οι υποσχέσεις των αρμοδίων -υπουργών, βουλευτών, πολιτευτών, δημοτικών αρχόντων- μέσα στα χρόνια, αναρίθμητες. «Ολα θα διορθωθούν, όλα θα γίνουν». Αναρίθμητα και τα χτυπήματα αλληλεγγύης στον ώμο. «Είμαστε μαζί σας, έχετε δίκαιο…».
Τα χρόνια έρχονται και φεύγουν, το ίδιο και τα χτυπήματα στον ώμο, μένει το δίκαιο μονάχο του, χορτασμένο από αλληλεγγύη και υποσχέσεις, αλλά πλέον ευτελισμένο, ίδιο με παράπονο. Και, μα την αλήθεια, δεν πρόκειται για ένα οποιοδήποτε δίκαιο αίτημα. Πρόκειται για το δικαίωμα πρόσβασης των πολιτών με κινητική αναπηρία σε κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες, για το δικαίωμα ισότιμης συμμετοχής στην ίδια τη ζωή. Γνωστό με τον κωδικό «προσβασιμότητα». Πλέον ορατό (και επικοινωνιακό) κομμάτι του παραπάνω κωδικού, αυτό που αφορά το δομημένο περιβάλλον. Δημόσιες υπηρεσίες, κτίρια δημόσιας συνάθροισης, πεζοδρόμια, εκκλησίες, σχολεία…
Η τεχνική της έρευνάς μας, απλή και συνηθισμένη. Ακολουθούμε βήμα βήμα έναν συμπολίτη με αναπηρία, χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου, καταγράφοντας τα ίχνη της απροσπέλαστης «δικής» του Ελλάδας. Ιχνηλάτης μας ο κύριος Παναγιώτης Σακοράφας, μέλος του συνδέσμου παραπληγικών και δημότης Μεταμόρφωσης. Στη θέση του θα μπορούσε να ‘ναι οποιοσδήποτε άλλος, οπουδήποτε αλλού. Μεσημέρι και η βροχή δυναμώνει, γίνεται μπόρα, «να το αφήσουμε για αύριο;», τον ρωτάμε, «θα αστειεύεσαι», απαντά αποφασιστικά, «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται, σήμερα θα τα δεις όλα», συμπληρώνει. Το χρόνιο παράπονο των ανακυκλούμενων ανεκπλήρωτων υποσχέσεων δεν οδηγεί στην παραίτηση, αλλά -όπως αποδεικνύεται- σε συμπαγές, αστείρευτο πείσμα.
Περισσότερα:
“ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=84101296