Η “ψαλίδα” ανάμεσα στα επιτόκια καταθέσεων και χορηγήσεων φτάνει στο εξωφρενικό 19%.
Ο Κωνσταντίνος μου έλεγε εχθές ότι οι Ελληνικές τράπεζες έμειναν αλώβητες από την κρίση λόγω ενός βασικού παράγοντα. Σε αντίθεση με πολλές τράπεζες του εξωτερικού, oι Έλληνες τραπεζίτες αποφεύγουν, συστηματικά, να κάνουν κινήσεις αυξημένου ρίσκου γλυτώνοντας με αυτό τον τρόπο τις… φούσκες που έσκασαν σε πολλούς συναδέλφους τους στις Η.Π.Α και την Ευρώπη.
Για ποιο λόγο, όμως, αποδείχτηκαν προνοητικότεροι οι Έλληνες; Ο πρώτος -και προφανής λόγος- είναι ότι είναι λιγότερο τολμηροί στις κινήσεις τους προτιμώντας την σιγουριά του μικρότερου και ασφαλούς κέρδους από του τεράστιου και επισφαλούς. Επειδή, όμως, οι τραπεζίτες δεν φαίνονται για άνθρωποι που δεν υπολογίζουν το χρήμα κάποιο δίχτυ ασφαλείας πρέπει να τους δίνει την άνεση αυτή.
Ένα ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας, 15 μήνες πριν, ίσως να μπορεί να δώσει την απάντηση. Με τίτλο, “Πώς καπελώνουν οι τράπεζες καταθέτες και δανειολήπτες” οι εφημερίδα αναφέρεται στα κόλπα που χρησιμοποιούν οι Ελληνικές τράπεζες εις βάρος των πελατών τους.
Σε κάθε αύξηση των ευρωεπιτοκίων οι τράπεζες ανεβάζουν τα επιτόκια δανεισμού, αλλά “ξεχνούν” να περάσουν ολόκληρη την αναπροσαρμογή στους λογαριασμούς καταθέσεων, που ακόμα και σήμερα για την πλειονότητα των τραπεζών είναι καθηλωμένοι σε επίπεδα κοντά στο 1%.
Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες αποκομίζουν οφέλη άνω των 120 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση λόγω της ψαλίδας στις αυξήσεις επιτοκίων δανείων και καταθέσεων. Έτσι, από το Δεκέμβριο του 2005 και λόγω των 8 συνεχόμενων αυξήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί έχουν ωφεληθεί πάνω από 900 εκατ. ευρώ!
Τα επιτόκια καταθέσεων στην χώρα μας κινούνται μέχρι και το 1,2% την ώρα που στη Γαλλία είναι 2,2%, στην Ολλανδία 2,1%, στο Βέλγιο 2% και στη Γερμανία 1,6%. Σε ορισμένες χώρες, μάλιστα, όπως στη Γαλλία οι τράπεζες έχουν καθιερώσει λογαριασμούς για όσους έχουν εισοδήματα έως 10.000 ευρώ ετησίως. Οι λογαριασμοί αυτοί, “των φτωχών” όπως ονομάζονται, δίνουν επιτόκια 5% για απλές καταθέσεις ταμιευτηρίου.
Η “ψαλίδα” ανάμεσα στα επιτόκια καταθέσεων και χορηγήσεων φτάνει στο εξωφρενικό 19%. Μιλάμε για το μεγαλύτερο καπέλο που συναντά κανείς εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου πελάτες τραπεζών λαμβάνουν επιτόκιο 1% από τα χρήματα που έχουν καταθέσει και ταυτόχρονα πληρώνουν επιτόκιο 20% ή και παραπάνω στην ίδια τράπεζα για οφειλές σε πιστωτικές κάρτες.
Προφανώς δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά ότι αυτός είναι ο μοναδικός λόγος. Στα δικά μου μάτια, όμως, τα ημιπαράνομα κέρδη των 900 εκατ. ευρώ φαντάζουν σαν ένα πολύ καλό μαξιλαράκι για να είναι κανείς προσεκτικότερος στις επενδύσεις που κάνει.
Υ.Γ Η αύξηση του ποσού εγγύησης των καταθέσεων που ανακοινώθηκε εχθές για ποιο ακριβώς λόγο θα ωφελήσει την πλειοψηφία των Ελλήνων; Θυμίζω ότι το μέσο υπόλοιπο καταθέσων ταμιευτηρίου, στη χώρα, είναι χαμηλότερο από 8.000 ευρώ…
Οι τράπεζες κάνουν κάτι απλό. ΔΕΝ ΚΛΕΒΟΥΝ ΛΕΦΤΑ. Αυτό, αν το κάναν, θα ήταν χοντρό και θα το αντιλαμβανόταν ο καθένας. Κλέβουν “διαφορές”, π.χ επιτόκια, διαφορές υποχρεώσεων (σαν τα 900 εκ). Αυτά είναι δύσκολα, για τον απλό νου. Η μάσα έγινε σήμερα περίπλοκη, μα πάντα είναι “νόμιμη”.
Ειναι αμφισβητούμενη η εκτίμηση ότι οι Ελληνικές Τράπεζες θα διέλθουν αλώβητες την κρίση. Απλά η κρίση περνά στην Ελλάδα με διαφορά φάσης. Αυτή την στιγμή ακούμε την καραμέλα ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν κινδυνεύουν γιατί δεν επένδυσαν σε αμερικανικά subprime δάνεια αλλά σε “ασφαλείς” εγχώριους δανειολήπτες. Αυτό προϋποθέτει ότι τα ελληνικά νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους στο άμεσο μέλλον. Οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες (Εθνική, Eurobank, Πειραιώς) έχουν χαρτοφυλάκιο 2-3 εκατοντάδων δις ευρώ που σημαίνει ότι 1-2% επισφάλειες από κακοπληρωτές εύκολα μεταφράζονται σε 4-5 δις ευρώ ζημία (πάνε τα κέρδη που αναφέρει το άρθρο). Στο χρηματιστήριο οι τιμές των τραπεζικών μετοχών πέφτουν που σημαίνει ότι η αγορά προεξοφλεί δυσπραγία και ζημίες. Καλά να πάθουν!
Για την Παγκοσμια κριση , την Υπερκαταναλωση, και το κυνηγι της Απολαυσης
http://nosferatos.blogspot.com/2008/10/blog-post_8221.html