Το κυκλοφοριακό αποτελεί ένα από τα οξύτερα προβλήματα της πόλης. Πέραν από τη δυσκολία στη μετακίνηση των εμπορευμάτων η μεγαλύτερη δυσκολία αφορά τη μετακίνηση και την εξυπηρέτηση των πολιτών.
Σκοπός μας πρέπει να είναι να επιλέξουμε τον καλύτερο συνδυασμό ατομικών και συλλογικών μέσων, ώστε να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα, όχι μόνον όσον αφορά την ευκολία και την ταχύτητα, αλλά και το κόστος, την ατμοσφαιρική ρύπανση, την ηχορύπανση, τα ατυχήματα, τη δέσμευση των τελευταίων χώρων πράσινου, την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας πεζών και ατόμων με ειδικές ανάγκες (ανάπηροι, έγκυες, ηλικιωμένοι, παιδιά), τη νοοτροπία που αποκτούμε ως κάτοικοι της πόλης.
Όμως τα αυτοκίνητα συνεχώς αυξάνονται και για την κίνησή τους απαιτείται να κοπούν χιλιάδες δένδρα για να κατασκευαστούν περιφερειακοί δρόμοι ενώ παράλληλα ανοίγει ο δρόμος για την οικοπεδοποίηση του δάσους. Χρειάζεται να πλατύνουν οι υπάρχοντες δρόμοι, αντί να πλατύνουν τα πεζοδρομία, αντί να γίνουν ποδηλατοδρόμοι και λωρίδες αποκλειστικής κίνησης των μέσων μαζικής μεταφοράς, κόβονται δένδρα που είναι στις άκρες των πεζοδρομίων, μπαζώνονται και καταστρέφονται τα αρχαία μνημεία που έρχονται στο φως. Το τελικό κέρδος με τα υπέρογκα κόστη χρηματικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά θα είναι πάντα αρνητικό, γιατί τα αυτοκίνητα όσο τους ανοίγουμε τον χώρο τόσο πιο πολλά γίνονται και τόσο περισσότερο χώρο ζητάνε.
Σ’ αυτό το αδιέξοδο και την καταστροφή της πόλης εμείς λέμε όχι. Λέμε ότι είναι ανάγκη για την κίνηση στην πόλη να αναπτύξουμε εναλλακτικούς τρόπους κυκλοφορίας, αλλάζοντας συγχρόνως και τη νοοτροπία μας.
Πρέπει να ακολουθηθεί πολιτική αποτροπής της χρήσης του ΙΧ στο κέντρο της πόλης. Να αναβαθμιστούν τα μέσα συλλογικής μεταφοράς. Να διευκολυνθεί η κίνηση των πεζών, των ποδηλατών και των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Να δρομολογηθεί δίκτυο τραμ συμπληρωματικό του μετρό. Να ενθαρρυνθεί η κατασκευή πάρκινγκ περιφερειακά του κέντρου, με συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση. Να απεμπλακεί η υπόθεση της θαλάσσιας αστικής συγκοινωνίας. Να μη γίνει η υποθαλάσσια αρτηρία αλλά να γίνει υπόγεια η Λ. Νίκης και να μετατραπεί η επιφάνεια σε πεζόδρομο. Να δημιουργηθεί προαστιακός σιδηρόδρομος στο Νομό, προς Σταυρό και προς Χαλκιδική.
Το όραμά μας, της ανάπτυξης ενός συνδυασμού εναλλακτικών μέσων μεταφοράς ατομικών και συλλογικών, είναι ανθρώπινο, φιλικό στο περιβάλλον και άμεσα εφικτό-πραγματοποιήσιμο. Είναι οικονομικό στην κατασκευή και τη λειτουργία. Είναι αναγκαίο πια να πειραματιστούμε και να αλλάξουμε οριστικά τόσο τις προσωπικές μας επιλογές για τη μετακίνησή μας, όσο και τις επιλογές των απόψεων που θα υποστηρίξουμε για την επιβίωση αλλά και την αναβάθμιση της πόλης. Οι νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη είναι μια ευκαιρία.