Όταν η χώρα μας βγήκε από το γύψο 7ετίας (της χούντας) το 1974, η Πορτογαλία έβγαινε από το γύψο των δικτατόρων Σαλαζάρ – Καετάνο, 42ετίας. Η χώρα έπασχε από οικονομικό μαρασμό και τριτοκοσμική εκμετάλλευση.
Πολλές παραλίες της ήταν μολυσμένες από τα διεθνή καράβια, εκτάσεις της αγορασμένες από ξένους (ως κι ο …δικός μας Τιερύ Ρουσέλ – της Ωνάση κατείχε τσιφλίκια), δεχόταν εισβολή από μετανάστες των παλιών αποικιών της και διέφερε απ’ όλη την Ευρώπη. Η περιοχή της Οστραμοδούρα, χαρακτηριζόταν πιο φτωχή κι απ’ την τότε Ευρυτανία μας.
Τα πράγματα άλλαξαν ραγδαία, όταν η ΕΟΚ ενδιαφέρθηκε γι’ αυτή, 1986. Απέκτησε επιτέλους οδικό δίκτυο βορρά, νότο απ’ την Πορτογαλική Βαλένθια, ως το τουριστικό Φάνο (Φάρο κατ’ άλλους), ηλεκτρικά τρένα, τουρισμό διπλάσιο από τον ελληνικό και μια πολιτιστική έκρηξη. Οι ηγέτες της Σοάρες, Εάνες έπαιξαν ρόλο στα Εοκικά πράγματα. Μ’ όλες τις υπερβολές της “ανάπτυξης”, η χώρα βγήκε απ’ τη φτώχεια, χωρίς να χάσει τη λατινική ταυτότητα της. 4 εκ στα 10 είναι μετανάστες από τις αποικίες, που ζουν ευτυχισμένοι με τους Πορτογάλους με πανηγύρια, εκδηλώσεις και λατινικό μπρίο. Οι άνθρωποι και σήμερα δεν είναι πλούσιοι, έχουν όμως ένα καλό βιοτικό επίπεδο, πλήρη αξιοποίηση ΕΕ κονδυλίων και ίσως μηδενική κρατική διαφθορά.
Η χώρα, τέως σκληρή θαλασσοκράτειρα, εγκατέλειψε όλες τις αποικίες, τελευταίο το Ανατ. Τιμόρ (μετά από 450 χρόνια). Το Μακάο (δίπλα στο Χογκ- Κόνγκ) …αρνείται να τους εγκαταλείψει και με τη Βραζιλία έχουν από χρόνια αδελφοποιηθεί. Απέφυγε δε και 3 πραξικοπήματα, από επίδοξους “σωτήρες”: νεοφασιστικού, σοβιετικού και …κουβανικού τύπου.
Οι εκπλήξεις όμως έρχονται κι από την ενεργειακή πολιτική τους. Πρώτοι στον κόσμο αποφάσισαν να πάρουν από τις ΑΠΕ το 45% της ενέργειας τους, ως το …2010, διεθνής πρωτοπορία. Δέσμευση ΕΕ το 20%, ως το 2020. Το στοίχημα είναι μεγάλο, μεγάλη και η μόλυνση που έχουν και δεν έχουν καμιά δική τους πηγή, ενώ η Ισπανία κατακρατά παράνομα τα νερά των 3 κοινών ποταμών. Εισάγουν άνθρακα από την Αγγλία και άφθονο πετρέλαιο. Εκμεταλλεύονται τώρα αέρα και παλιρροϊκά κύματα. Στην Πορτογαλία ολοκληρώνεται το μεγαλύτερο, μέχρι στιγμής, ηλιακό πάρκο στην Ευρώπη, 11 MW.
Είναι μια χώρα που μοιάζουμε, τολμάει και την αγαπάμε. Πέραν του Euro….
Διαβάστε σχετικό άρθρο :
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=791005&lngDtrID=252
Τακόλας Νίκος
Στην Πορτογαλία είναι εξοκειωμένοι με μεγάλες παρεμβάσεις στο περιβάλλον τους προς χάριν της “ανάπτυξης”. Ένα παράδειγμα που γνωρίζουμε είναι το μοντέλο του μαζικού τουρισμού στα χνάρια του ισπανικού, με ταυτόχρονη ανάπτυξη της τουριστικής κατοικίας για Ευρωπαίους εξού και οι διπλάσιες αφίξεις τουριστών. Ένα άλλο παράδειγμα είναι ότι αντικατέστησαν τα φυσικά δάση τους με φυτείες δέντρων ταχείας ανάπτυξης (πεύκα και ευκαλύπτους) με αποτέλεσμα την καθολική αλλοίωση του δασικού τους περιβάλλοντος. Ας είμαστε λίγο επιφυλακτικοί γιατί κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.