Η πυρηνική βιομηχανία ισχυρίζεται ότι η πυρηνική ενέργεια, ως πηγή με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, πρέπει να αποτελεί μέρος του ενεργειακού μίγματος και της λύσης. Προφανώς, οι τεράστιες δαπάνες που θα απαιτηθούν, ο μεγάλος χρόνος κατασκευής νέων εργοστασίων, οι περιορισμένες δυνατότητές τους, η απειλή ατυχημάτων και η δυνατότητα κατασκευής οπλοστασίου είναι ψιλά γράμματα…
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Η πυρηνική ενέργεια έχει περιορισμένες δυνατότητες στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών
Σήμερα βρίσκονται σε λειτουργία 439 πυρηνικοί αντιδραστήρες με εγκατεστημένη ισχύ 372.000 GW, που αντιστοιχεί στο 6,5% της παγκόσμιας ενεργειακής κατανάλωσης. Ένας διόλου ευκαταφρόνητος διπλασιαμός της εγκατεστημένης ισχύος μέχρι το 2030, εκτός από ανυπολόγιστο οικονομικό κόστος, σημαίνει:
1) αύξηση του μερίδιου της πυρηνικής ενέργειας στην παγκόσμια κατανάλωση μόλις πάνω από το 10%
2) μείωση των εκπομπών αεριών του θερμοκηπίου κατά μόλις 5%
3) κατασκευή και σύνδεση με το δίκτυο ενός νέου αντιδραστήρα κάθε 2 εβδομάδες μέχρι το 2030, με απλά λόγια ανέφικτο.
Η πυρηνική ενέργεια είναι πολύ ακριβή
Η πυρηνική βιομηχανία υπόσχεται νέους αντιδραστήρες με κόστος 2.000 δολάρια ανα κιλοβάτ. Οι περισσότεροι αντιδραστήρες στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και οι πιο πρόσφατοι στην Ινδία, είχαν υπερβάσεις κόστους πάνω από 200%. Στη Φινλανδία, η κατασκευή ενός νέου προηγμένης τεχνολογίας αντιδραστήρα έχει αυξηθεί από τα 4,7 στα 6,9 δισ. δολάρια. Ο αντιδραστήρας αυτός είναι 1.600 μεγαβάτ, άρα ξεπερνάει τα 4.300 δολάρια ανά κιλοβάτ, δηλαδή υπερδιπλάσιο της αρχικής εκτίμησης, χωρίς καν να έχει υπολογιστεί το κόστος συντήρησης, διάθεσης αποβλήτων και τελικά, απενεργοποίησης των εργοστασίων. Με απλά λόγια πανάκριβο.
Τα πυρηνικά εργοστάσια έχουν μεγάλο χρόνο παράδοσης
Σε πολλές χώρες θα χρειαστούν χρόνια για να δημιουργηθεί το θεσμικό πλαίσιο και η υποδομή για την κατασκευή ενός πυρηνικού εργοστασίου. Ακόμη και στις χώρες που έχουν ήδη πυρηνική ενέργεια, ο σχεδιασμός, η αδειοδότηση, η κατασκεύη και η σύνδεση ενός νέου εργοστασίου κατά κανόνα χρειάζεται περισσότερο από 10 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι από τους 200 νέους αντιδραστήρες που έχουν ανακοινωθεί, ελάχιστοι θα είναι σε θέση να παράγουν ενέργεια πριν το 2020. Η συμβολή τους στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών θα είναι μηδαμινή.
Οι νέες τεχνολογίες πυρηνικών δε θα αποτρέψουν τις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών
Οι αντιδραστήρες σχάσης τέταρτης γενιάς και οι αντιδραστήρες σύντηξης απέχουν δεκαετίες από την εφαρμογή τους, αν ποτέ γίνουν πραγματικότητα. Αυτές οι πυρηνικές τεχνολογίες θα έρθουν, αν έρθουν, πολύ μετά τις κρίσιμες δεκαετίες κατά τις οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν οι εκπομπές CO2, με άλλα λόγια είναι αόριστες.
Οι πυρηνική ενέργεια δεν είναι ασφαλής
Το να προτείνει κάποιος επέκταση των πυρηνικών στο όνομα των κλιματικών αλλαγών, σημαίνει στην ουσία ότι εισάγει μια μεγάλη απειλή για την υγεία, το περιβάλλον και την ασφάλεια, στη θέση μιας άλλης, για πολύ απλούς λόγους:
1) Πυρηνικά απόβλητα. Ένας μέσος αντιδραστήρας παράγει ετησίως 20-30 τόνους χρησιμοποιημένων καυσίμων. Περαιτέρω χρήση της πυρηνικής ενέργειας θα αυξήσει τους ανεπίλυτους κινδύνους των χρησιμοποιημένων καυσίμων και των ραδιενεργών αποβλήτων.
2) Πυρηνικά όπλα. Ένας τόνος χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων περιέχει περίπου 10 κιλά πλουτώνιο, αρκετά για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας. Πειράματα της κυβέρνησης των ΗΠΑ αποδεικνύουν ότι μία χώρα μπορεί να κατασκευάσει διάφορα πυρηνικά όπλα, μέσα σε λίγες εβδομάδες, με συνηθισμένα χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα και έχοντας στη διάθεσή της μια υποτυπώδη βιομηχανική βάση.
3) Τρομοκρατικά χτυπήματα. Οι μη στρατιωτικοί αντιδραστήρες και οι μεταφορές πυρηνικών αποβλήτων αποτελούν δυνητικούς στόχους τρομοκρατικών οργανώσεων. Κανένας υπαρκτός αντιδραστήρας δεν είναι σε θέση να αντέξει την πρόσκρουση ενός μεγάλου αεροπλάνου.
Η πυρηνική ενέργεια δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις κλιματικές αλλαγές, δεν προλαβαίνει να το κάνει, είναι πανάκριβη, είναι επικίνδυνη.
Σε αντιδιαστολή, η Greenpeace και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (European Renewable Energy Council, EREC) ανέθεσαν στο Ινστιτούτο DLR (Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής) να αναπτύξει ένα παγκόσμιο πρόγραμμα δράσης, το οποίο εγγυάται την έγκαιρη αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, με ορόσημο το έτος 2050.
Αυτό το σενάριο, η “Ενεργειακή Επανάσταση” συντηρεί την οικονομική ανάπτυξη και πετυχαίνει δικαιότερη κατανομή ενέργειας και πρόσβαση σε αυτή. Δε στηρίζεται στην πυρηνική ενέργεια και τα άλυτα προβλήματά της, αλλά ούτε σε αόριστες υποσχέσεις νέων τεχνολογιών (καθαρός άνθρακας, αποθήκευση CO2, πυρηνική σύντηξη). Βασίζεται σε αξιόπιστες και δοκιμασμένες τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και εξοικονόμηση ενέργειας.
Πηγή: Greenpeace
Δείτε ακόμα:
Πυρηνικός κλοιός για την Ελλάδα: http://ecology-salonika.gr/lib/?p=1753