Η δυναμική των ΑΠΕ είναι τρομακτική. Τα μεγέθη της αιολικής ενέργειας π.χ σπάζουν τα φράγματα μέρα με τη μέρα. Στη Σαμοθράκη το 1983 τοποθετήθηκαν οι μεγαλύτερες, τότε στη χώρα μας ανεμογεννήτριες (Α/Γ) 55 KW. Σήμερα δημιουργούνται Αιολικά Πάρκα με ανεμογεννήτριες των 3 ΜW (60 φορές περίπου αυτών της Σαμοθράκης), σύντομα των 5 ΜW ενώ στην Ευρώπη εγκαθίστανται των 10 ΜW (180 φορές περίπου αυτών της Σαμοθράκης). Ραγδαία είναι και η μείωση τιμών, ενώ το πεδίο έρευνας σε νέες ΑΠΕ διευρύνεται, με πιθανές πολλές ευχάριστες εκπλήξεις. Παράλληλα όμως ακροβολίζεται και το πράσινο επενδυτικό κεφάλαιο. Εκείνοι που απουσιάζουν είναι τα κράτη, οι διακρατικές επενδύσεις, η αυτοδιοίκηση και οι τοπικές κοινωνίες, δρώσα δύναμη για το οικολογικό ιδεώδες. Είναι μόνο επειδή πανευρωπαϊκά το κράτος έχει αποδειχθεί «κακός επιχειρηματίας – επενδυτής»; Ποιος, όμως, θα κατασκευάσει τα μεγάλα και συγκεντρωμένα έργα ΑΠΕ;