Η Θεσσαλονίκη βρίσκεται σε ένα καθοριστικό σταυροδρόμι. Τα ζητήματα της ποιότητας ζωής, της αποκέντρωσης και αναζωογόνησης της υπαίθρου, της ενδυνάμωσης της τοπικής οικονομίας, της δημιουργίας ευκαιριών εργασίας, της αναβάθμισης του περιβάλλοντος, της αλληλεγγύης σε «ευπαθείς» ομάδες του πληθυσμού, της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, της ενίσχυσης κάθε συλλογικής δημιουργικής δραστηριότητας θεωρούνται χωρίς νόημα για τους μικρούς της τοπάρχες.
Όμως η συνολική αναμόρφωση της πόλης, ο σχεδιασμός του μέλλοντός της, η θέση της στο διεθνή καταμερισμό απαιτούν εμπνευσμένες επιλογές.
Είχαμε πει το 2002 για τον Π. Ψωμιάδη ότι πρόκειται για έναν ακροδεξιό λαϊκιστή, που απλώς του έχουν φορέσει προεκλογικό φίμωτρο για να μην εκτίθεται. Ότι εκπροσωπεί έναν κόσμο πολιτικών, κοινωνικών και πολιτισμικών αξιών με τον οποίο δε μας συνδέει τίποτε. Σήμερα, οι επικίνδυνες απόψεις του εθνολαϊκισμού φαίνεται να κυριαρχούν, με ένα πανελλαδικό -πια- (τηλε)ακροατήριο. Δυστυχώς, όμως, επειδή το φαινόμενο υποτιμήθηκε, έχουν αναδειχτεί ως κυρίαρχο πρόβλημα στην πόλη οι πολιτικές της εθνικιστικής και μισαλλόδοξης δημοκοπίας, του φτηνού λαϊκισμού και του κούφιου τοπικισμού. Επιπλέον, το νοσηρό αυτό κλίμα άνοιξε το δρόμο για την υποψηφιότητα στο Δήμο του Καρατζαφέρη (για να τον ανοίξει και αυτός στον Βορίδη), που δηλώνει συχνά ότι με τον Π. Ψωμιάδη έχουν τις ίδιες απόψεις.
Οι εξελίξεις αυτές προκαλούν αισθήματα ντροπής σε πολλούς Θεσσαλονικείς. Αυτό όμως δεν αρκεί. Απαιτείται μια ευρύτερη συσπείρωση των ζωντανών δυνάμεων της πόλης και του Νομού, που θα απαντήσουν με συν-θετικό τρόπο.
Για να γίνει αυτό, θα πρέπει οι δυνάμεις που θεωρούν ότι χρειάζεται μια ουσιαστική αντιπαράθεση των δημιουργικών κοινωνικών και πολιτισμικών αξιών με αυτές των επιφανειακών επικοινωνιακών παιχνιδιών, να έχουν τη βούληση να συσπειρωθούν σε μια συνολική κατάθεση εναλλακτικών οραμάτων και προτάσεων.
Δεν έχουμε προκαταλήψεις όσον αφορά τις συνεργασίες, πάνω όμως σε ουσιαστικά εναλλακτικές θέσεις και προγράμματα, με πραγματικά αυτοδιοικητικά κριτήρια, που να ξεπερνούν την απλή κριτική σε μια κακή νομαρχιακή διαχείριση αλλά και τις σκοπιμότητες της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να είναι εύκολο, επειδή τα κόμματα συνηθίζουν να μετρούν μόνο τα κέρδη ή τις απώλειες σε ποσοστά και κύρος. Γι’ αυτό και το λόγο έχει η κοινωνία των πολιτών.
Σε κάθε περίπτωση, απευθύνουμε ανοικτή πρόσκληση σε όποιον/α θέλει μία δυναμική και ρεαλιστική παρέμβαση στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη των ανοιχτών οριζόντων και της δημιουργίας, την ποιότητα ζωής, την οικολογία, την αλληλεγγύη, τη συμμετοχική δημοκρατία, την απελευθέρωση της Αυτοδιοίκησης από τις πελατειακές σχέσεις, την κεντρική εξουσία και τα πολυποίκιλα συμφέροντα.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση, που απαιτεί μια επίσης μεγάλη απάντηση.
Μιχάλης Τρεμόπουλος,
νομαρχιακός σύμβουλος
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΙΚΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ
ΤΖΙΟΛΑ ?
Πόσο μίσος και κακοήθεια μπορεί να υποδηλώνει ένα ερώτημα σαν και αυτό, που πετάει τη μπάλα στην κερκίδα; Απροσμέτρητο. Προφανώς κάπου έχουμε πατήσει τον κάλο του ανθρώπου αυτού.
Λοιπόν κ. “Σταυρόπουλε”, εσείς να μας απαντήσετε για το που βρίσκονται αυτά τα αυθαίρετα, μπας και μπορέσουμε να τα νομιμοποιήσουμε…