Κίνηση για την σωτηρία της Γκιώνας

Στις 13 Ιανουαρίου στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε η ημερίδα του ΤΕΕ “Ορυκτός πλούτος και τοπικές κοινωνίες”, στην οποία συμμετείχαμε σαν Κίνηση για την σωτηρία της Γκιώνας, όχι γιατί λάβαμε κάποια ιδιαίτερη πρόσκληση αλλά είχαμε την τύχη να ενημερωθούμε μέσω δημοσιευμάτων στο διαδίκτυο.

ΣΧΟΛΙΑ & ΑΠΟΨΕΙΣ

Η ημερίδα απ’ ότι διαφάνηκε μάλλον είχε σαν στόχο να πείσει τις τοπικές κοινωνίες για την «χαμένη τιμή» της εξορυκτικής βιομηχανίας, [Συνέχεια…] γι αυτό και το μεγαλύτερο μέρος των εισηγήσεων και του χρόνου αφιερώθηκε στους κάθε είδους εκπροσώπους της, ενώ οι τοπικές κοινωνίες και κυρίως τα κοινωνικά κινήματα ή οι κινήσεις πολιτών, μέσω των οποίων αυτές εκπροσωπούνται δεν κλήθηκαν από τους διοργανωτές, εκτός λίγων περιπτώσεων που μάλλον το πληροφορηθήκαν κατά τύχη.
Επίσης ο παραπάνω στόχος ήταν φανερός και από το γεγονός ότι με κάθε τρόπο και σε πλείστες των εισηγήσεων, οι τοπικές κοινωνίες απαξιώθηκαν με τόσο κραυγαλέο τρόπο, που μας έκανε να αναρωτηθούμε για την ίδια μας την παρουσία εκεί.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά την προκλητική εισήγηση του Νικολετόπουλου, συμβούλου επιχειρήσεων και μέλους του Δ.Σ. της Euromines, ο οποίος κατέταξε τις τοπικές κοινωνίες στις εξής κατηγορίες: Τοπικιστές- εθνικιστές- καχύποπτοι- ιδιοκτήτες ακινήτων που θίγονται από την “αξιοποίηση” του κοιτάσματος- μέλη του διεθνούς οικολογικού “λόμπι”- αμόρφωτοι και ημιμαθείς. (αποκαλύπτοντας έτσι και τις φοβερές κοινωνιολογικές του γνώσεις)

Στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά σε χαμηλότερους τόνους κινήθηκαν και εισηγήσεις παραγόντων του Υπουργείου (ΥΠΕΚΑ), που θέλοντας να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι ποτέ δεν έχουν λάβει υπόψη τους αρνητικές γνωμοδοτήσεις τοπικών φορέων, στη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης για κάποιο έργο, χαρακτήρισαν αυτές σαν ατεκμηρίωτες επιστημονικά (το ποτέ είναι κυριολεκτικό, εφόσον προκλήθηκαν να κατονομάσουν έστω και μια περίπτωση που κατά την γνώμη τους η τοπική κοινωνία είχε πειστικά επιχειρήματα και δεν βρήκαν καμία)
Δεν θα σχολιάσουμε ιδιαίτερα τοποθετήσεις, όπως αυτή του Προέδρου του ΙΓΜΕ και γνωστού για τις προκλητικές του απόψεις κ. Τσουτρέλλη (σημειωτέον οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ έχουν προβεί εδώ και καιρό σε λειτουργική κατάληψη εμποδίζοντας τον πρακτικά να ασκήσει διοίκηση) ο οποίος με περισσό θράσος μας ανακοίνωσε πως την περασμένη δεκαετία η Ευρωπαϊκή Ένωση κυριαρχούνταν από τις «…δυνάμεις του περιβάλλοντος…»
Ούτε επίσης και του Γεν. Διευθυντή του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων κ. Χ. Καβαλόπουλου, που προφανώς θα υπεράσπιζε τους εργοδότες του. Ο κ. Καβαλόπουλος μας πληροφόρησε περιχαρής ότι “κάθε κάτοικος του πλανήτη στο σύνολο της ζωής του καταναλώνει περίπου 400 τόνους ορυκτών.