Στο χτεσινή συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης ο νομαρχιακός σύμβουλος Μιχάλης Τρεμόπουλος έθεσε το ζήτημα των πρόσφατων ομοφοβικών δηλώσεων του νομάρχη Π. Ψωμιάδη. Συγκεκριμένα, είχε πεί, με αφορμή τη συζήτηση για τον «ομοφυλόφιλο γάμο», ότι «η πολιτική σοβαρότητα έχει αποδράσει από τη χώρα μας. Τι άλλο να πω, άντε και καλούς απογόνους, αλλά δεν έχω αντιληφθεί ποιος θα κάνει τη μαμά και ποιος τα μπαμπά».
Η απάντηση του τηλε-νομάρχη ήταν ακόμη πιο απαράδεκτη και με σαφή σεξουαλικά υπονοούμενα προς τον καταγγέλλοντα:
«Νόμιζα μέχρι τώρα ότι είσαι πραγματικός άντρας»!!!
«Όταν δεν σας δίνουν γραπτό κείμενο για να διαβάσετε, αποκαλύπτετε το ποιος πραγματικά είστε», ήταν η ανταπάντηση του Μ. Τρεμόπουλου. «Και για την ιστορία: οι μεγαλύτεροι διώκτες των ομοφυλόφιλων επί ναζισμού ήταν ομοφυλόφιλοι».
Κάποιοι νομαρχιακοί σύμβουλοι συμπαρατάχθηκαν με τις απόψεις του Μ. Τρεμόπουλου, οπότε ο Π. Ψωμιάδης έκανε «διορθωτική» δήλωση: «Δυστυχώς δεν έχετε χιούμορ. Οι ομοφυλόφιλοι όμως έχουν, γι’ αυτό και πάντα με ψηφίζουν».
Είναι φανερό ότι αυτή η ντροπή για την πόλη, θα πρέπει να πάρει την απάντηση που του αξίζει.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο Μ. Τρεμόπουλος μοίρασε στα μέλη του Συμβουλίου και στα ΜΜΕ, το παρακάτω κείμενο:
Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ –ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ /ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ»
ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ ΜΑΣ
ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ
Με αφορμή τις συχνές ρατσιστικές και ομοφοβικές δηλώσεις είτε του Π. Ψωμιάδη είτε άλλων παραγόντων της κοινωνικής, πολιτικής και εκκλησιαστικής ζωής και εξαιτίας της απουσίας ηχηρής απάντησης από την οργανωμένη κοινωνία των πολιτών σχετικά με αυτό καθαυτό το περιεχόμενο του σκοταδιστικού λόγου πάνω στα ζητήματα που συνδέονται με την ελευθερία σεξουαλικού προσανατολισμού, η Νομαρχιακή Κίνηση Θεσσαλονίκης «Οικολογία -Αλληλεγγύη /Συνασπισμός των Πολιτών» αισθάνεται την ανάγκη να θέσει το σημαντικό αυτό θέμα σε δημόσιο διάλογο. Κι αυτό, γιατί πιστεύει ότι είναι αδιανόητο, σήμερα πια, οι μισαλλόδοξες ρητορικές να μένουν αναπάντητες από τους ενεργούς και προοδευτικούς πολίτες, τις πολιτικές δυνάμεις και τα κινήματα της πόλης.
Πιστεύουμε ότι η διατύπωση ενός τεκμηριωμένου εναλλακτικού λόγου δεν είναι μόνο κάτι που κατεξοχήν απουσιάζει από το δημόσιο βίο της χώρας αλλά είναι και εκείνο ακριβώς που φοβούνται περισσότερο οι θιασώτες της κάθε είδους ρατσιστικής προπαγάνδας, επειδή μια τέτοια προσέγγιση είναι σε θέση να πλήξει καίρια την αδύναμη και σαθρή επιχειρηματολογία τους και σταδιακά να την απομυθοποιήσει στα μάτια ενός μεγάλου και απληροφόρητου τμήματος της κοινής γνώμης.
Η συστηματική επεξεργασία και εκφορά ρεαλιστικών και άμεσα υλοποιήσιμων προτάσεων προς μια αταλάντευτα ριζοσπαστική κατεύθυνση -και με αλώβητο το ανατρεπτικό τους πολιτικό περιεχόμενο- είναι ίσως ο χειρότερος εφιάλτης όλων όσων θέλουν να μείνουν τα πράγματα όπως είναι σήμερα (κυρίως από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), για να διαιωνίζουν τη δική τους ιδεολογική ηγεμονία μέσω της «επικοινωνιακής» (μιντιακής) πνευματικής χειραγώγησης που εξασκούν και της ασύστολης ψηφοθηρίας που επιτυγχάνουν.
Η Αυτοδιοίκηση έχει αναμφισβήτητα να παίξει σημαντικό ρόλο στο άνοιγμα ενός τέτοιου διαλόγου αλλά και στην προώθηση συγκεκριμένων πολιτικών πρωτοβουλιών είτε με τη μορφή ψηφισμάτων είτε με ενεργό προσπάθεια έμπρακτης υλοποίησης ορισμένων δίκαιων αιτημάτων.
Παράλληλα, είναι γεγονός ότι το τοπίο στο χώρο των Δικαιωμάτων αλλάζει διαρκώς κάτω από το βάρος επίκαιρων εξελίξεων που φαίνεται να κινούνται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Από τη μια πλευρά γινόμαστε μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου πανευρωπαϊκού χαρακτήρα απόπειρας όλων των συντηρητικών και νεοφιλελεύθερων δυνάμεων της Ευρώπης να συρρικνώσουν υφιστάμενα δικαιώματα ενώ από την άλλη πλευρά, θα ήταν πολιτικό λάθος να μην αξιοποιήσουμε νέα δικαιώματα που παρέχονται, είτε μέσω ευρωπαϊκών Οδηγιών ενάντια στις διακρίσεις και το ρατσισμό (που μια ορθή εφαρμογή τους θα ανέτρεπε δυσλειτουργίες και προκαταλήψεις βαθιά ριζωμένες στην ελληνική θεσμική πραγματικότητα, που συνήθως έχουν ως θύματα μειονότητες και μετανάστες) είτε μέσω του ευρισκόμενου σε εκκρεμότητα Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, που σε τελική ανάλυση οι ίδιοι οι λαοί πρέπει να διεκδικήσουν και να επιβάλουν τον εμπλουτισμό του και τη δεσμευτικότητά του.
Η «Οικολογία Αλληλεγγύη» φιλοδοξεί να σπάσει το φράγμα της σιωπής και να θέσει επί τάπητος ζητήματα που σε άλλες χώρες της Ε.Ε. είτε συζητούνται από καιρό είτε ήδη βρίσκονται σε δρόμο επίλυσης.
Μάλιστα, οι θετικές εξελίξεις στο θέμα της αναγνώρισης του γάμου των ομοφυλόφιλων στην Ισπανία αποτέλεσαν για εμάς τον καταλύτη για να οδηγηθούμε στη διαπίστωση ότι είναι πλέον καιρός να δοθεί η πρέπουσα έμφαση σε ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που συναντάει στην Ελλάδα ιδιαίτερα έντονες και αδικαιολόγητες αντιδράσεις.
Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης, καλούμε φορείς, ομάδες, κινήσεις, κόμματα, παρατάξεις και οργανώσεις να συμμετάσχουν σε έναν ευρύτατο διάλογο για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, των λεσβιών, των αμφιφυλόφιλων και των τρανσεξουαλικών.
Ανοίγουμε συνεπώς τη συζήτηση, προβάλλοντας συγκεκριμένα αιτήματα:
1. Θεσμοθέτηση ίδιας ηλικίας συναίνεσης για ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους (15ο έτος). Καμία δικαιολογητική βάση για διαφορετική αντιμετώπιση δεν μπορεί να ευσταθήσει ούτε νομικά ούτε πολιτικά ούτε ηθικά, και ήδη αυτό έχει γίνει ευρύτατα αποδεκτό από άλλες έννομες τάξεις, που προτάσσουν την αρχή της ίσης μεταχείρισης. Ταυτόχρονα, όπως έχει επανειλημμένα ζητήσει και η Διεθνής Αμνηστία και έχει γίνει ήδη αποδεκτό και από την Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (συμβουλευτικό όργανο της ελληνικής πολιτείας για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων), πρέπει να καταργηθεί το απαρχαιωμένο άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα, που τιμωρεί την «παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων». Απαραίτητος είναι και ένας εκσυγχρονισμός της Ποινικής Δικονομίας ώστε να προσμετρά στην ποινή κάθε εγκλήματος το ρατσιστικό/ ομοφοβικό κριτήριο (εγκλήματα μίσους).
2. Αναγνώριση του δικαιώματος πολιτικού γάμου στα ζευγάρια του ίδιου φύλου με έκδοση ερμηνευτικής εγκυκλίου από το Υπουργείο Δικαιοσύνης σχετικά με το Ν. 1250/1982 (πολιτικός γάμος) που και τώρα (όπως ισχύει αυτή τη στιγμή) δεν προβλέπει ως τυπική προϋπόθεση εγκυρότητας του γάμου την ύπαρξη διαφορετικού φύλου των μελλόνυμφων. Προοδευτικοί Δήμαρχοι θα πρέπει να εφαρμόζουν ορθά αυτή τη διάταξη και να δέχονται να τελούν ακόμη και σήμερα πολιτικούς γάμους μεταξύ ομοφύλων, στηριζόμενοι τόσο στη συνταγματική διάταξη περί ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 του ελληνικού Συντάγματος όσο και στη διάταξη 1350 του Αστικού Κώδικα.
3. Η διδασκαλία ενός αναγκαίου μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο θα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να εξηγούνται επιστημονικά και χωρίς ρατσιστική-ομοφοβική διάθεση οι διαφορετικές ανθρώπινες συμπεριφορές σχετικά με τον έρωτα και το σεξ καθώς και η έννοια του κοινωνικού φύλου και των τρανσεξουαλικών προσώπων. Έως ότου εισαχθεί ένα τέτοιο μάθημα από το Υπουργείο Παιδείας, θα μπορούσε η Νομαρχιακή και η Τοπική Αυτοδιοίκηση να διεκδικήσει τη διεξαγωγή τοπικών σεμιναρίων στα δημόσια σχολεία ώστε να υπάρξει έγκυρη επιστημονική πληροφόρηση των μαθητών για τα θέματα αυτά. Στο πνεύμα αυτό, θα πρέπει να υπάρχει προστασία των μαθητών όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης από διακρίσεις με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου. Και βεβαίως, μέχρι να δημιουργηθούν μεσοπρόθεσμα οι κατάλληλες υποδομές στην Αυτοδιοίκηση, Νομαρχία και Δήμοι θα μπορούσαν να αναθέσουν άμεσα στο Παιδαγωγικό Τμήμα του ΑΠΘ να οργανώσει τέτοιες παρεμβάσεις στα σχολεία.
4. Ζευγάρια με ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό δικαιούνται να υιοθετήσουν παιδιά, με τα ίδια κριτήρια όπως και τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, αφού όλες οι έρευνες που διεξάγονται σε παιδιά που μεγάλωσαν με δυο γονείς του ίδιου φύλου έχουν δείξει ότι τα παιδιά μεγαλώνουν κανονικά σε ό,τι αφορά τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική τους ανάπτυξη.
Επίσης, η/ο σύντροφος γονέα με ένα ή περισσότερα παιδιά, πρέπει εφόσον το επιθυμεί να μπορεί να υιοθετήσει αυτοδικαίως το παιδί/ τα παιδιά ώστε, αν κάτι συμβεί στον φυσικό γονέα, τα παιδιά να συνεχίσουν να ζουν στην οικογένεια που γνωρίζουν. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να εισαχθεί ειδική διάταξη στο δίκαιο περί υιοθεσίας, που να δεσμεύει τους κοινωνικούς λειτουργούς και τους δικαστές και να ορίζει ότι «για τη διαμόρφωση της εισήγησης των κοινωνικών λειτουργών καθώς και για τη λήψη της τελικής απόφασης για την υιοθεσία από το δικαστήριο δεν επιτρέπονται διακρίσεις λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκείας, πεποιθήσεων και σεξουαλικού προσανατολισμού».
5. Περαιτέρω επέκταση του Ν. 3304/2005 (που ενσωμάτωσε τις δύο Οδηγίες κατά των διακρίσεων), ώστε να περιλαμβάνει προστασία για τους πολίτες με τρανσεξουαλική ταυτότητα φύλου από πιθανές διακρίσεις στην εργασία και στην διάθεση αγαθών και παροχή υπηρεσιών. Σήμερα δεν είναι σαφές αν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας.
6. Απαγόρευση των κηρυγμάτων μίσους και διχασμού σε βάρος ομοφυλόφιλων, λεσβιών, αμφιφυλόφιλων και τρανσεξουαλικών προσώπων από τα ΜΜΕ αλλά και σαρκασμού τους από τηλεοπτικές σειρές με παράλληλη ρητή θέσπιση νομικής δυνατότητας υποβολής μηνύσεων από φορείς που έχουν ως αντικείμενό τους τα ανθρώπινα δικαιώματα.
7. Σε περίπτωση διάλυσης ενός ετεροφυλόφιλου γάμου, το δικαστήριο πρέπει να αποφασίζει με βάση ποιος γονιός είναι αντικειμενικά καταλληλότερος για να μεγαλώσει το/τα παιδί/ά, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Για να επιτευχθεί αυτό, σκόπιμη είναι η εισαγωγή ειδικής ρήτρας στον Αστικό Κώδικα, με βάση την οποία «κατά την ανάθεση της επιμέλειας του τέκνου από το δικαστήριο δεν επιτρέπονται διακρίσεις λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκείας, πεποιθήσεων και σεξουαλικού προσανατολισμού». Απαραίτητα είναι και σχετικά σεμινάρια στις Σχολές Δικαστών ώστε να καταπολεμηθεί η υπάρχουσα νοοτροπία.
8. Δικαίωμα στην τεχνητή γονιμοποίηση σε άγαμες γυναίκες οι οποίες δεν συζούν με άντρα, όπως προβλέπει ο ΑΚ.
Ειδικότερα, θα πρέπει να γίνεται δεκτό το αίτημα της δωρεάς σπέρματος ακόμη και χωρίς να υπάρχει άντρας που θα αναλαμβάνει την πατρότητα.
9. Αναγνώριση του κινδύνου που υφίσταται ένας/μία πρόσφυγας με ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό ή τρανσεξουαλική ταυτότητα φύλου όταν στη χώρα προέλευσης μπορεί να φυλακιστεί ή να εκτελεστεί εξαιτίας του προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου (πχ Ιράν, Πακιστάν) και χορήγηση ασύλου. Κατά τη σχετική διαδικασία εξέτασης του ασύλου, όταν πρόκειται για χώρες προέλευσης που σύμφωνα με τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών (π.χ. Διεθνής Αμνηστία) ακολουθούν γνωστές και συγκεκριμένες πρακτικές ενάντια σε ομοφυλόφιλους και τρανσεξουαλικούς, το βάρος της απόδειξης πρέπει να αντιστρέφεται και να γίνεται καταρχήν δεκτή η δήλωση του /της αιτούντος/αιτούσας ότι υφίσταται σχετική δίωξη στην πατρίδα του/της, ώστε να μη χρειάζεται εκείνος/η να αποδείξει την ομοφυλοφιλική του/της ιδιότητα.
10. Να δοθεί δυνατότητα αλλαγής ονόματος σε ανδρικό ή γυναικείο (ή και μη δήλωσης του φύλου) -με ληξιαρχική πράξη- των τρανσεξουαλικών προσώπων τα οποία ζουν καθημερινά με βάση το κοινωνικό και όχι το βιολογικό τους φύλο, χωρίς να είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση διόρθωσης φύλου. Για μια τέτοια ενέργεια θα αρκεί η έγγραφη υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερόμενου ατόμου. Για όσους επιθυμούν τη σχετική χειρουργική επέμβαση, τα έξοδα θα πρέπει να καλύπτονται από το ΕΣΥ.
11. Δημιουργία προγραμμάτων κατάρτισης -επιμόρφωσης (στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, σύγχρονες τεχνολογίες, αισθητική κ.α.) για τα πρόσωπα με τρανσεξουαλική ταυτότητα φύλου (όπως και όλους/ες τους/τις εκπορνευόμενες) ώστε να μην εξωθούνται στην πορνεία εξαιτίας των διακρίσεων και του κοινωνικού ρατσισμού που βιώνουν αν επιχειρήσουν κάποιο άλλο επάγγελμα. Σημαντική μπορεί να καταστεί και εδώ η παρέμβαση της Αυτοδιοίκησης, που μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες για την εκπόνηση τέτοιων προγραμμάτων.
12. Μετατροπή του αδικήματος της παράνομης πορνείας σε πταίσμα (από πλημμέλημα που είναι τώρα), ούτως ώστε να σταματήσει η εξαθλίωση και διαπόμπευση των ατόμων μη γυναικών με τις συνεχείς προσαγωγές και συλλήψεις οι οποίες ενίοτε συνοδεύονται από απάνθρωπη συμπεριφορά των αστυνομικών. Παροχή διευκολύνσεων σε εκπορνευόμενους/ες άντρες, γυναίκες ή τρανσέξουαλ να νομιμοποιούνται, ώστε αφενός να αποκτήσουν βιβλιάριο υγείας και να ελέγχονται περιοδικά ως προς την πιθανή μόλυνσή τους με σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες και αφετέρου να έχουν τη δυνατότητα αυτασφάλισης στο ΙΚΑ όσοι δεν έχουν ή δεν μπορούν να ανήκουν στο ΤΕΒΕ. Συνταξιοδοτική και ιατροφαρμακευτική πρόνοια για τις γυναίκες προχωρημένης ηλικίας οι οποίες άσκησαν το επάγγελμα της πορνείας αλλά εξ αιτίας της απαγόρευσης του άρθρου 347 ΠΚ (καθώς νομικά λογίζονταν ως άντρες), δεν μπόρεσαν να εγγραφούν στο ΙΚΑ και να έχουν συνταξιοδοτική κάλυψη. Δυνατότητα για υλοποίηση νόμιμης (μη καταναγκαστικής) ανδρικής πορνείας.
Όσοι/ες έχουν κάποια διαμορφωμένη άποψη για το θέμα, θα θέλαμε να επικοινωνήσουν μαζί μας στο ecology-trem@nath.gr