Στην “Οικοτετάρτη” της 16ης Δεκεμβρίου με θέμα τους εμβολιασμούς, πραγματοποιήθηκε μία πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη συζήτηση για το θέμα, με την ομοιοπαθητικό Άννα Φιλίππου. Παρακάτω παραθέτουμε ένα κείμενο το οποίο συνοψίζει τις απόψεις της ομιλίτριας και μας εισάγει στον προβληματισμό των ομάδων που κινητοποιούνται ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο Εν Οίκω του Δεκέμβρη.
Εμβολιασμοί: Η άλλη άποψη
«Η κάθε αλήθεια περνάει τρία στάδια. Πρώτα γελοιοποιείται. Μετά πολεμάται. Και τελικά γίνεται αποδεκτή ως αυτονόητη». Shopenhouer
Παρά την εξάλειψη πολλών ασθενειών τον προηγούμενο αιώνα, αρκετών κυρίως λόγω των καλύτερων συνθηκών υγιεινής και διαβίωσης, τα τελευταία τριάντα χρόνια υπάρχει μία έκρηξη νέων χρόνιων ασθενειών του νευρικού και ανοσοποιητικού συστήματος, κυρίως σε παιδιά. Παρά τις ιατρικές έρευνες και την τεράστια εξέλιξη στις τεχνολογίες διάγνωσης και θεραπείας, ο καρκίνος είναι η πρώτη αιτία θανάτου στον δυτικό κόσμο και τα αίτιά του παραμένουν άγνωστα. Παράλληλα, έρευνα που δημοσιοποιήθηκε στις Η.Π.Α. το 2002 αποκάλυψε ότι τα ιατρικά λάθη και οι παρενέργειες των φαρμάκων αποτελούν τον τρίτο λόγο θανάτου μετά από τον καρκίνο και τα καρδιακά νοσήματα. Οι αλλεργίες έχουν κυριολεκτικά εκτοξευθεί τα τελευταία είκοσι χρόνια και τα περισσότερα αντιβιοτικά είναι πλέον αναποτελεσματικά, καθώς η αντίσταση των προσαρμοσμένων πια βακτηριδίων αυξάνεται.
Παρά την καθαρή αύξηση των δαπανών για την υγεία, η ποιότητα της ζωής και της υγείας του ανθρώπου στις χώρες της Δύσης έχει επιδεινωθεί.
Τα εμβόλια αμφισβητούνται όλο και περισσότερο, όχι μόνο εξαιτίας των παρενεργειών τους, αλλά κυρίως εξαιτίας του ότι αποκαλύπτεται όλο και περισσότερo, ότι η αποτελεσματικότητά τους είναι μόνο υποθετική. Ο εμβολιασμός ή όχι ενός ατόμου πρέπει να είναι μία συνειδητή, ελεύθερη επιλογή. Ο εμβολιασμός είναι μια πλήρης ιατρική πράξη και οι πιθανές συνέπειές του δεν θα έπρεπε να υποτιμούνται. Θα πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζονται με την μέγιστη προσοχή και πλήρη γνώση των παρενεργειών τους.
Εδώ και αρκετές δεκαετίες έχει αναπτυχθεί σε Ευρώπη και Αμερική ένα κίνημα με σκοπό αφενός να ενημερώσει σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολιασμών και τις συνέπειές τους για την κοινωνία σε οικονομικό, κοινωνικό και ψυχολογικό επίπεδο αφετέρου να ενθαρρύνει την ελεύθερη επιλογή για εμβολιασμό.
Σύμφωνα με το National Vaccine Information Center των ΗΠΑ, οι γονείς πριν από κάθε εμβολιασμό πρέπει να θέσουν στον εαυτό τους τις εξής ερωτήσεις:
Είναι αυτή τη στιγμή το παιδί μου άρρωστο εξαιτίας κάποιας ασθένειας;
- Είχε κάποια σοβαρή αντίδραση σε προηγούμενο εμβόλιο;
- Έχει ιστορικό το ίδιο – ή άλλο μέλος της οικογένειάς μου – αντίδρασης σε εμβόλια, σπασμούς ή νευρολογικές διαταραχές, αλλεργίες ή διαταραχές του ανοσολογικού συστήματος;
- Έχω ενημερωθεί για το άν το παιδί μου ανήκει σε κάποια κατηγορία υψηλού κινδύνου που μπορεί να παρουσιάσει κάποια αντίδραση στο εμβόλιο;
- Έχω ενημερωθεί πλήρως για τις πιθανές αντιδράσεις του εμβολίου που πρόκειται να κάνει;
- Ξέρω να αναγνωρίζω μια αντίδραση στο εμβόλιο;
- Ξέρω πώς και πού πρέπει να την αναφέρω;
- Γνωρίζω τον κατασκευαστή και τον αριθμό της παρτίδας του εμβολίου που πρόκειται να γίνει στο παιδί μου;
Άννα Φιλίππου