Μια ρηξικέλευθη πρόταση των Οικολόγων Πράσινων
Η δολοφονία του Αλέξη ήταν η αφορμή για τη μεγαλύτερη εξέγερση της μεταπολίτευσης. Μαθητές και νέοι σε όλη τη χώρα αυτοοργανώνονται και διαδηλώνουν ασκώντας κριτική σε μια κοινωνία που αφήνει όργανα της πολιτείας να σκοτώνουν αλλά κυρίως διαμορφώνει για αυτούς ένα μη βιώσιμο μέλλον χωρίς τη γνώμη τους.
Ποτέ άλλοτε μια γενιά ανθρώπων δεν ήταν τόσο αδικημένη όσο η σημερινή. Κεντρικές πολιτικές ρίχνουν τα βάρη της σημερινής γενιάς στις επόμενες. Από το ασφαλιστικό σύστημα, που δεν θα τους δώσει συντάξεις, στα υπερβολικά χρέη που αυτοί θα κληθούν να πληρώσουν, στην αλλαγή του κλίματος τις συνέπειες της οποίας αυτοί θα αντιμετωπίσουν. Οι μαθητές πηγαίνουν σε ανεπαρκή από κάθε άποψη σχολεία και πανεπιστήμια και γνωρίζουν ότι αν οι γονείς τους δεν έχουν τις κατάλληλες διασυνδέσεις πιθανώς δεν θα βρουν δουλειά ανεξαρτήτως του πόσο έξυπνοι ή καταρτισμένοι είναι. Το 16% των νέων 15-29 χρονών ήταν άνεργοι το 2008 ενώ το ποσοστό είναι 5% για τους παλιότερους. Ακόμα και αν βρουν δουλειά, είναι πιθανό να εργάζονται με χειρότερες προϋποθέσεις από τις παλιότερες γενιές (και στις επιχειρήσεις και στο δημόσιο).
Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους δώσουμε το λόγο! Να τους δώσουμε την δυνατότητα να καθορίσουν τις εξελίξεις για τα θέματα που τους αφορούν, να συνδιαμορφώσουν το μέλλον τους. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αλλάξουμε το σύστημα, έτσι ώστε να παίρνει υπόψη του τις απόψεις, τις αγωνίες και τα συμφέροντα των νέων ανθρώπων, που σήμερα διαδηλώνουν με απόγνωση. Μέσα σε λίγες μέρες έγινε σαφές ότι δεν μπορούμε να αποφασίζουμε για τους μαθητές χωρίς αυτούς γιατί απλά δεν το ανέχονται πλέον.
Είναι όμως ώριμο πια το αίτημα και για δικαίωμα ψήφου από τα 16 σε όλες τις εκλογές (αυτοδιοικητικές, εθνικές, ευρωεκλογές). Αντίστοιχες ρυθμίσεις συζητιούνται και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με στόχο την καλλιέργεια δημοκρατικής και συμμετοχικής συνείδησης, το δικαίωμα ψήφου στα 16 εφαρμόστηκε στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου στην Αυστρία, με την υποστήριξη σοσιαλδημοκρατών, συντηρητικών και Πράσινων.
Όσοι διστάζουν γιατί θεωρούν τους 16άρηδες ανώριμους, ας σκεφτούν ότι τα ίδια λέγονταν και για τους 18άρηδες πριν το 1982, που ίσχυαν τα 21. Οι σημερινοί 16άρηδες είναι πιο ώριμοι από τους τότε 18άρηδες, έχουν περισσότερες πληροφορίες και εμπειρίες. Οι νέοι μπορούν να εργάζονται και να πληρώνουν φόρο από τα 15, να πηγαίνουν εθελοντές στο στρατό από τα 17 και είναι απόλυτα δικαιολογημένο να μπορούν να επιλέξουν τις πολιτικές που θα διαμορφώσουν την κοινωνία που ζήσουν.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών απέδειξαν ότι δεν μπορούμε να συνεχίζουμε να διαμορφώνουμε χωρίς αυτούς την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον μέσα στα οποία θα ζήσουν.
Αν δεν μπορούμε να τους καταλάβουμε, τουλάχιστον ας τους ακούσουμε.
H Εκτελεστική Γραμματεία
Εννοείται ότι η ψήφος στα 16 δεν είναι … η μαγική πρόταση, πανάκεια, για όλα τα προβλήματα. Όμως είναι ώριμο να καταλάβει η κοινωνία ότι η ζυγαριά των αποφάσεων πρέπει να γείρει προς το μέρος των ηλικιών που θα ζήσουν τα αποτελέσματα αυτών των αποφάσεων. Τί συμβαίνει σήμερα;; αποφασίζουν οι 60άρηδες κατά το πλείστον, για θέματα που αφορούν και θα επηρεάσουν τις γενιές που έρχονται, ούτε καν για τους 20άρηδες. Ποια μυαλά; τα σκουριασμένα μυαλά, τα μυαλά που είναι παραδομένα σε πλείστα συμφέροντα, οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας κλπ κλπ. Τί χρειάζονται σήμερα οι κοινωνίες;;; φρέσκιες ιδέες, νέες προτάσεις με φαντασία και καθαρές σκέψεις, χωρίς υστεροβουλίες και σκοπιμότητες. Σε ποιον μπορεί να εμπιστευθεί κανείς περισσότερο αυτά;; Σε όσο γίνεται πιο νέους ανθρώπους… Πού θα τους βρούμε; Δώστε λοιπόν αέρα στους νέους και … την ψήφο τους στα 16.
Κατά τα άλλα, εμείς έχουμε υποχρέωση να μιλήσουμε σύμφωνα με τις θεωρητικές μας αναλύσεις για την οικολογική προσέγγιση των προβλημάτων, την ανακατανομή του πλούτου με βάση το οικολογικό αποτύπωμα, την αντοχή του πλανήτη, την υπερεξάντληση των φυσικών πόρων και των οικονομικών, περιβαλλοντικών κλπ αποθεμάτων, την αλλαγή του τρόπου ζωής, τρόπο σκέψης, τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης. Αυτά πρέπει να τα πούμε και στη νεολαία σήμερα με κάθε τρόπο. Αυτοί θα μας καταλάβουν, είμαι σίγουρος…
Η ΠΡΟΤΑΣΗ για ψήφο στα 16 είναι απόλυτα ώριμη. Οι 16ρηδες άλλωστε πρέπει να έχουν τον πρώτο (και πάντα τον) λόγο, ιδίως όταν συμβαίνουν πράγματα όπως αυτά που ζούμε τον τελευταίο καιρό. Η ψήφος δεν είναι το παν, αλλά μη την παίρνουμε και ..αψήφιστα.
Διονύσης Κράγκαρης
Προσωπικά, χωρίς να είμαι αντίθετος, βλέπω πολύ πρόχειρη και στο πόδι την πρόταση για ψήφο στα 16.
Θα προτιμούσα να ανοίγαμε στην συζήτηση για άλλα ζητήματα.
Θέτω ερωτήματα που πιστεύω πως την συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι καλύτερα από τις απαντήσεις. Ας ξεκινήσουμε με ερωτήσεις και προβληματισμούς και όχι με προτάσεις.
* Πως αισθάνεται άραγε ένας 16άρης όταν συναντά παντού τοίχους χτισμένους από την πολιτεία, το σχολείο, τους καθηγητές, την οικογένεια, την κοινωνίά ολόκληρη?
* Σε τι μπορεί να ελπίζει ο νέος σήμερα, σε ποια ιδεολογία, σε ποια επαγγελματική αποκατάσταση, σε ποια κοινωνία, σε ποιό μέλλον, σε ποιο περιβάλλον?
* Ποιές συμπεριφορές, ποιες νοοτροπίες, ποιες λέξεις καλλιεργούν τη βία στα σχολεία σημερα και στην κοινωνική μας ζωή και πως μπορούμε να τα αντιπαλέψουμε?
* Ποια είναι εκείνες οι σκέψεις, εκείνα τα λογια, εκείνα τα βιώματα που καλλιεργούν υπεύθυνους και ευτυχισμένους πολίτες?
Για αυτά νομίζω πως η οικολογική σκέψη έχει να πει πολλά. Ας τα πούμε. Τις προτάσεις για ψήφο ας τις αφήσουμε στα κόμματα που ξέρουν πιο καλά από εμάς για εκλογές και τέτοια.
Δεν θα λύσει από μόνη της η πρόταση για ψήφο στα 16 τα μεγάλα προβλήματα αλλά ουσιαστικά θα δώσει ώθηση στο δεύτερο σκέλος της πρότασης μας που είναι “Λόγος στους νέους” όχι μόνο για να εκτονωθεί η βία και η οργή αλλά και για να συμμετάσχουν ενεργά οι νέοι στη διαμόρφωση του μέλλοντός τους. Τι θα ψηφίσουν δεν γνωρίζουμε αλλά είναι σημαντικό να συμμετάσχουν στη λήψη αποφάσεων και πρώτα απόλα στη διαμόρφωση των αποφάσεων.
Δεν νομίζω ότι είμαστε αρνητικοί στην πολιτική στα σχολεία, δεν θέλουμε την κομματική αντίληψη στα σχολεία, αυτή όμως υπάρχει είτε ψηφίζουν είτε δεν ψηφίζουν οι νέοι. Αυτό που λέμε είναι πιο συμμετοχικές διαδικασίες στα σχολεία, διαφορετικό τρόπο και περιεχόμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, περισσότερος διάλογος μέσα στο σχολείο.
Ο γιος μου όταν ήταν μικρότερος και συζητάγαμε παρόμοια θέματα που έλεγε: και που τα συζητάμε με τους καθηγητές, στο τέλος κάνουν αυτό που θέλουν μόνο εκείνοι, οπότε δεν έχει νόημα να κάνουμε τέτοιες συζητήσεις. Όσο δεν πιστεύουν ότι μπορούν να επιρεάσουν τις εξελίξεις είτε θα μένουν τα παιδιά παθητικά είτε θα ξεσπούν με οργή κάποιες στιγμές. και δεν θα είναι η τελευταία φορά.
Νίκος
Μία έρευνά μας για την Ελληνική Νεολαία δίνει ορισμένα στοιχεία για τα σημερινά της χαρακτηριστικά (2003).
[http://chtouris.wordpress.com/2008/12/]
Φυσικά τα πρόσφατα γεγονότα είναι δύσκολο να ερμηνευθούν κι αυτό γιατί συνδέονται με πολλούς διαφορετικούς παράγοντες και όχι μόνο με την ανεργία και το εισόδημα. Σε μία πρώτη εκτίμηση, πιστεύω, ότι πολύ σημαντικότερα προβλήματα των νέων σήμερα είναι η αλλοτρίωσή τους από το εκπαιδευτικό σύστημα καθώς και το οικογενειακό σύστημα προστασίας, κάτι που φαίνεται και στην έρευνά μας. Αυτά τα δύο εμποδίζουν την κοινωνική και πολιτισμική τους ένταξη στην ολοένα και πιο δύσβατη οικονομική πραγματικότητα. Από την άλλη μεριά έχουμε ένα κράτος ‘Πάτρωνα και Προστάτη’ που προκαλεί τα πιο βαθιά αισθήματα απέχθειας σε όλους, ακόμα και σε αυτούς που το υπηρετούν ή που ζητούν εναγωνίως το διορισμό τους σε αυτό.
Η ψήφος στα 16 ακούγεται ως μία ενδιαφέρουσα πρόταση, αλλά κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει εύκολα ποια θα είναι η πραγματική της επίδραση στην αυτοεκτίμηση των νέων και στην κοινωνική και πολιτική τους συμμετοχή. Η μεγάλη ‘τυπική’ συμμετοχή των φοιτητών στη Διοίκηση των Ελληνικών Πανεπιστημίων (η μεγαλύτερη στην Ευρώπη), είχε, για παράδειγμα, μια καταστροφική επίδραση, δηλαδή την υποταγή και αλλοτρίωση του φοιτητικού κινήματος και της φοιτητικής ζωής στα ‘κομματικά συμφέροντα’ των προηγούμενων γενεών.
Μία ψήφος στα 16, πιθανά, να έχει μία ανάλογη επίδραση, δηλαδή την επέκταση του πελατειακού κομματικού συστήματος στις πιο μικρές και ευάλωτες ηλικίες. Πιστεύω, ότι μια ολοκληρωμένη πρόταση για την Παιδεία που θα εξασφαλίζει τα πραγματικά δικαιώματα και τις ευκαιρίες των νέων, πιθανά να έδειχνε τον δρόμο για μια διέξοδο από την σημερινή κρίση.
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, κανένας επίσημος εκπαιδευτικός ή επιστημονικός φορέας και κανένα πολιτικό κόμμα δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα, πιστεύοντας βέβαια όλοι ότι θα βρουν εύκολα τη μαγική συνταγή που θα οδηγήσει τους νέους στο ‘δρόμο που επιθυμούν’.
Η γενική πρόταση ‘Ψήφος στα 16’, χωρίς άλλο υπόβαθρο και προετοιμασία, μοιάζει να είναι κάτι ανάλογο. Αντίθετα, μία πρόταση που θα λέει ‘Ψήφος στα 16’ αρχικά για τα τοπικά θέματα (Δήμους κ.α.) και η οποία θα συνδέεται με την δημιουργία ευκαιριών για τους νέους και τη διάθεση σε αυτούς των ανάλογων πόρων, θα αποτελούσε ίσως μια εναλλακτική λύση, αν συνδεόταν μάλιστα με την εξασφάλιση στους νέους ενός πραγματικού ελεύθερου και δημιουργικού χρόνου καθώς και την απελευθέρωσή τους από τη ‘δυσβάσταχτη’ τυπική εκπαίδευση.
τα ίδια λέγονταν και όταν η ψήφος ήταν να κατέβει στα 18 ή να ψηφίσουν οι γυναίκες. Μετά τα 14 ένα παιδί γνωρίζει πλέον τι παίζει στην κοινωνία. Σε άλλες κοινωνίες από τα 10 θεωρείται ενήλικο.
Θεωρώ πολύ πιο επικίνδυνο να ψηφίζουν υπέργηροι με αλλοιωμένα εγκεφαλικά κύτταρα παρά 16ρηδες και να τους πηγαίνουν σηκωτούς να ψηφίσουν αυτό που τους έβαλαν στο φακελο οι δικοί τους.
Από ό,τι ξέρω εθελοντικά μπορέι να πάει κάποιος στρατό από τα 17, εγώ όταν υπηρέτησα (1986) συνάντησα τέτοιες περιπτώσεις. “You’re old enough to kill but not for voting” τραγουδούσε στα sixties ο Barry McGuire
Δεν μπορούμε να τους καταλάβουμε, το μόνο σίγουρο, αλλά ούτε τους ακούμε, σαν μητέρα τα παιδιά μου είναι 20 και 16 θα μιλήσω και επιτρέψτε μου να πω ότι
άλλες είναι οι προτεραιότητες και οι ανάγκες των παιδιών η ψήφος στα 16 σημαίνει ότι μικραίνουμε το χρόνο της παιδικότητας ,της δίχως σκοπιμότητες σκέψης ,την ελεύθερη φαντασία και έκφραση, διαφωνώ νομίζω ότι είναι άλλη μια προσπάθεια χειραγώγησης.
Το σχολείο έχει απαξιωθεί αρκετά δεν χρειάζεται να το μετατρέψουμε και σε χώρο πολιτικής αντιπαράθεσης , ας αφήσουμε τα παιδιά να μεγαλώσουν όταν είναι παιδιά σαν παιδιά και όταν είναι έφηβοι σαν έφηβοι και να ψηφίζουν αφού τελειώσουν την β΄θμια εκπαίδευση , εκτός και αν πιστεύουμε ότι η παιδεία πρέπει να ολοκληρώνεται στα 16. Δεν θα παράξουμε πολιτική στις πλάτες των παιδιών και επιτέλους τα ρωτήσαμε αν θέλουν να ψηφίζουν στα 16 αυτό είναι ότι τα ακούσαμε? Αυτό το αίτημα καταλάβαμε ότι τίθεται αυτή την στιγμή?
Η αβεβαιότητα για το μέλλον τους δεν λύνεται με μετάθεση ευθυνών, τα παιδιά βγήκαν στους δρόμους για να μας καταδείξουν το προφανές , τα σκουπίδια κάτω από το χαλί της «δήθεν δημοκρατίας» , η πολιτικο κοινωνική και στη συνέχεια οικονομική κρίση δεν λύνεται με το να τους μετατρέψουμε σε συνδιαχειριστές!!!!
Αναρωτιέμαι πως προκύπτει η υπεροχή σχετικά με την ωριμότητα των σημερινών 16άρηδων έναντι των τότε18άρηδων από το ότι μπορούν να έχουν ΑΦΜ και δουλεύουν!!!!! Θαρρώ ότι αυτό δεν είναι το ευκταίο το αντίθετο θα έλεγα, γνωρίζω και γνωρίζετε άλλες χώρες όπου τα παιδιά εργάζονται σε ακόμα μικρότερες ηλικίες μήπως να ψηφίζουν και αυτά ?!! Το κριτήριο για να έχεις δικαίωμα ψήφου είναι αν εργάζεσαι και αν φορολογείσαι ?!!!! Τι λέμε, πώς τα λέμε , γιατί τα λέμε και σε ποιά χρονική στιγμή, η παρέμβαση του Νίκου στο κόκκινο ήταν καλή αν εξαιρέσω κατά την γνώμη μου την ψήφο στα 16.
Υπάρχουν ειδικοί που ασχολούνται με τους εφήβους είναι τυχαίο? η αναζήτηση και το στήσιμο της προσωπικότητας των εφήβων και η μεταμόρφωσή τους σε ακαδημαϊκό πολίτη είναι μια διαδικασία που δεν γίνεται να την αγνοήσουμε και να την παραλείψουμε.
Το πότε αποκτά κάποιος/-οια το δικαίωμα ψήφου είναι αυθαίρετο, όσο αυθαίρετο είναι το δικαίωμα να προβαίνεις σε δικαιοπραξίες, να κατατάσσεσαι στυο στρατό, να βγάζεις ΑΦΜ, ταυτότητα κλπ. Το αστείο είναι ότι το πότε αποκτάς οποιοδήποτε δικαίωμα το αποφασί8ζουν οι άλλοι κι όχι εσύ. Η ωριμότητα δεν είναι το ζητούμενο μια που η απόδειξη ύπαρξής της ή μη είναι υποκειμενική.
Συμφωνώ με το Νίκο Χ. σε όσα λέει για τα παιδιά, ιδιαίτερα του Δημοτικού. Όταν κουβεντιάζεις μαζί τους, όταν τηρείς μιαν ανοικτή δημοκρατική διαδικασία την οποία έχουν εξαρχής συναποφασίσει, όταν είσαι ειλικρινής, όταν υποχωρείς – έστω και σαν άσκηση για να δουν ότι δεν είναι υποτιμητικό να “χάνεις”, τα παιδιά κινητοποιούνται για τους πιο ευγενικούς σκοπούς.
Το πακέτο του αιτήματος για “ψήφο στα 16” θα το ενέτασσα σε μια πιο αμεσοδημοκρατική αντίληψη, η οποία τελικά οδηγεί στη μη ανάγκη ύπαρξης “αντιπροσώπων” αλλά πολιτών-κληρωτών. Πιστεύω ότι πρέπει να προβάλουμε τη θέση μας ενταγμένη σε ένα τέτοιο πλαίσιο κι όχι ξεκάρφωτα. Αλλά έχουμε χρόνο εξειδίκευσης και μπορούμε να το κάνουμε και τώρα. Με την προϋπόθεση ότι συμφωνούμε.
Το πόσο ώριμοι είναι οι 16άρηδες να ψηφίσουν νομίζω πως είναι, όσο ώριμοι ήταν οι 18άρηδες το 1982. Δεν έχει καμιά σχέση αν και πότε βγήκαν στην παραγωγή ή όχι. Αν πούμε ότι δικαίωμα ψήφου να αποκτήσουν οι νέοι όταν θα μπουν στην παραγωγή, φέξε μου και γλύστρισα. Το κριτήριο της εφηβείας επίσης νομίζω ότι βοηθάει περισσότερο, παρά είναι αντίθετο. Χρειάζεται η κοινωνία μας τις φρέσκες, αυθόρμητες, μη υστερόβουλες, απόψεις – ιδέες – προτάσεις των εφήβων παρά τις σκουριασμένες – αρτηριοσκληρωτικές – πεπαλαιωμένες – χωρίς φαντασία και όραμα, των 70άρηδων – 80άρηδων (που θα πρέπει μάλλον να μην τους επιτρέπεται πια η ψήφος). Ψηφίζει καλύτερα η γιαγιά μου των 90 χρόνων με το αλστχάιμερ που την φέρνουν σηκωτή από το νοσοκομείο, για να μη χαθεί η ψήφος, από το νεαρό παλληκάρι που το βλέπεις και χαίρεσαι να χαμογελάει ψηφίζοντας; Πρέπει με λίγα λόγια να γύρει η ζυγαριά προς τους νέους, γιατί δεν μπορούμε να απαγορέψουμε και στους ηλικιωμένους να ψηφίζουν. Σε καμιά περίπτωση το κριτήριό μας θα είναι αν οι Αυστριακοί ή ο Καρατζαφέρης πήραν ή δεν πήραν ψήφους από τους νέους και ότι οι νέοι ψηφίζουν τελικά συντηρητικά. Ό,τι θέλουν ας ψηφίζουν!! Αν δεν ψηφίζουν σωστά, κάποιοι άλλοι θα φταίνε και όχι τα καθαρά μυαλά τους. Από κει και πέρα η ψήφος έτσι κι αλλιώς είναι προαιρετική, ας ψηφίζουν όσοι από τους εφήβους νοιώθουν ότι είναι ώριμοι να ψηφίσουν, έτσι κι αλλιώς πολλοί από αυτούς ρίχνουν τα άκυρα – λευκά κλπ γιατί κανείς δεν τους εκφράζει…
Δεν μετατίθενται οι ευθύνες στα παιδιά αν τους θεωρήσουμε ισότιμα μέλη της κοινωνίας… ίσα – ίσα. Όμως πάλι λέμε ότι είναι ώριμα όταν κατεβαίνουν στις κινητοποιήσεις, κάνουν καταλήψεις, πορείες και μας “βάζουν τα γιαλιά” με τις έξυπνες και μεθοδικές αντιδράσεις τους, τις οργανωτικές τους ευελιξίες….
Τη δυναμική της πρότασης των Οικολόγων Πράσινων για ψήφο στα 16 την έπιασε ο Τσίπρας και οι σύμβουλοί του. Δείτε:
Δικαίωμα ψήφου από το 16ο έτος προτείνει ο Αλέξης Τσίπρας
Μυτιλήνη
Την άποψη του ΣΥΝ, ότι εκείνο που πρέπει να γίνει είναι να ανιχνευθούν λύσεις και να χαραχθεί μια άλλη στρατηγική αντιμετώπισης των προβλημάτων των νέων, εξέφρασε από τη Μυτιλήνη ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας.
Κατά την άποψη του κ. Τσίπρα, μία τέτοια στρατηγική θα πρέπει να έχει ως βάση την ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια, θα βάζει τέλος στην παραπαιδεία και θα εξασφαλίζει σταθερή εργασία.
Ο κ. Τσίπρας πρότεινε επίσης να δοθεί δικαίωμα ψήφους στους νέους που συμπληρώνουν το 16ο έτος της ηλικίας τους.
Εξάλλου, στη συνέντευξή του ο κ. Τσίπρας σημείωσε πως παρά τις άσχημες σχέσεις που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, αν μέσα από τις επόμενες εκλογές αναδειχθεί ένας ισχυρός πόλος της Αριστεράς, τότε πολλά πράγματα μπορούν να αλλάξουν.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Συμφωνω για το δικαιωμα ψηφου στα 16,ειτε ειναι προταση των ΟΠ,ειτε αλλου πολιτικου χωρου.
Τους ανηκει το μελλον,ναι η οχι?
Η πληροφορηση που εχουν σημερα οι εφηβοι,υπερβαινει κατα πολυ την πληροφορηση που ειχαμε οι προηγουμενες γεννιες.
Ετσι,ενω ηδη ψηφιζουν μεσα στο σχολειο, αλλα για θεματα μικρης σημασιας,θα τους δοθει δυνατοτητα συνδιαμορφωσης των αποφασεων και των πολιτικων που θα τους αφορουν στο παρον και θα τους αφορουν και στο μελλον.(το δικο τους μελλον.)
Θα επιταχυνθει κατα πολυ η στοχευση μας για οικο-καθαροτερο μελλον/κοσμο.Η συμμετοχη στην πολιτικη, θα παρει τον κοσμο απο τα γηπεδα και θα τον φερει μπροστα στην ευθυνη της συναποφασης και της εφαρμογης των κανονων/νομων.
Θυμαμαι πολυ καλα τα δικα μου εφηβικα πετρινα χρονια με χουντα και φοβο και αδιεξοδο,με απαξιωση,με ελευθερους δρομους μονο προς την εκλησια η τον στρατο η την μεταναστευση.
Αν μπορεσουμε να δωσουμε αυτη την ευκαιρια στους εφηβους,οτι και να προκυψει θα ειναι θετικο.
να αναφέρω ότι στο γνωστό ελευθεριακό σχολείο Σάμμερχιλ, ΟΛΟΙ οι μαθητές, ανεξαρτήτου ηλικίας μετέχουν μαζί με τους δασκάλους και τους διευθυντές στις συνελεύσεις του σχολείου και παίρνουν μαζί τις αποφάσεις επί ίσοις όροις, χωρίς αυταρχισμούς και ιεραρχίες.
Θα με πείτε τι γίνεται με τα νήπια και τα “πρωτάκια”; Είναι εκεί και παρακολουθούν και όταν τους κινητοποιηθεί το ενδιαφέρον (προφανώς σε πιο μεγάλη ηλικία) κάνουν και αυτά προτάσεις.
Τωρα …περα απο τις αμφιβολίες πυ εχουν πολλοι φιλοι
Πολλές βασιμες (οπως εκεινη για την επεκταση του συστηματος διαφθορά και πελατειακοτητας και στα ..16)
Στην εξαιρετικά κρισιμη αυτή συγκυρια
Βλπεω σωστη την Προταση των-Ο-Π
και πέρα απο το ζητημα της Ψηφου..
Γιατί η προταση αυτή γερνει την Πλαστιγγα προς την Μερια της Υπερπασπισης αυτών των Δεκαεξάρηδων
Που και δεχονται τις Δολοφονικές σφαιρες των Πραιτορων
Αλλα και τις Υβρεις και την Φαια και μαυρη προπαγάνδα εναντιον των αγωνων τους ..
Και θεωρώ θετικό που αυτή την Προταση των Ο -Π την Υιοθετει και ο Συριζα ..
(και ειναι καιρός να ερθουν πιο κοντα τα δυο συγγενικά κομματα)
Απεναντι σ’αυτους που δειχνουν τα δοντια τους στην Νεολαια και στους αγώνες της
Πρεπει να φανει η αλλελεγγυη στους πιο Αδικημενους της Παρουσας καταστασης ..Σ’ αυτους που Κλεψανε το ιδιο το Μελλον
Στα Παιδιά. Στους Νεους …
Και μακαρι οι Συντροφοι του Συριζα να καταλαβουν αυτές τις δυσκολες στιγμές Που Βρισκονται οι Φιλοι και Που οι εχθροι …