Στη μνήμη του του Μιχάλη Μυρογιάννη που πέθανε στον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.

Το κείμενο είναι επιστολή του Μιχάλη Μπάκα προς την εφημερίδα Ελευθερία της Καλαμάτας η οποία δημοσίευσε το φυλάδιο-πρόκληση της Χρυσής Αυγής σύμφωνα με το οποίο αμφισβητείται η ύπαρξη νεκρών κατά την διάρκεια της φοιτητικής εξέγερσης του ‘73, χαρακτηρίζεται παραμύθι ο αγώνας κατά της Χούντας, ενώ… δίνεται και αμοιβή σε όποιον παρουσιάσει στοιχεία που θα πιστοποιούν ότι υπήρχαν νεκροί.

Εξαιτίας της καταγωγής μου από την Καλαμάτα, και παρόλο που διαμένω πλέον μόνιμα στη Μυτιλήνη τα τελευταία 21 χρόνια, παρακολουθώ τον τοπικό τύπο της γενέτειρας μου. Με έκπληξη ενημερώθηκα από την έγκριτη εφημερίδα  σας, ότι από την Τοπική Κίνηση της Χύσης Αυγής διανέμονται φυλλάδια στην πόλη της Καλαμάτας όπου αναφέρεται «Όχι στο παραμύθι του Πολυτεχνείου, Όχι στους ψεύτικους νεκρούς», «Πολυτεχνείο, ζητούνται νεκροί, ο ευρών αμοιφθήσεται».

Ορμώμενος από την αγωνία τους να πληροφορηθούν για την ύπαρξη νεκρών στο Πολυτεχνείο αλλά και εξαιτίας της αμοιβής που υπόσχονται, μπήκα στον κόπο για να επικοινωνήσω μαζί σας για την αναφορά ενός νεκρού νέου που χάθηκε στο Πολυτεχνείο τις ημέρες εκείνες. Πρόκειται για το Μιχάλη Μυρογιάννη, ηλεκτρολόγου από τη Μυτιλήνη όπου δολοφονήθηκε τη 18η Νοεμβρίου 1973 στην περιοχή έξω από το Πολυτεχνείο. «Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιέγραφε στην κατάθεσή του αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή – ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλλης – και συνέχισε: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής, σα να μη συνέβαινε τίποτα, μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη, μου είπε: “Με παραδέχεσαι ρε; 45 χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!”. Ο Μιχάλης Μυρογιάννης επίσης περιλαμβάνεται στον επίσημο κατάλογο έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου που περιλαμβάνει 24 άτομα.

Ο σύλλογος φοιτητών Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, του οποίου είχα την τιμή να ήμουν μέλος, ενώ για ένα έτος διετέλεσα και πρόεδρος του, φέρει το όνομα του αδικοχαμένου νέου. Με την ιδιότητα αυτή είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τη μάνα του Μιχάλη Μυρογιάννη, η οποία στη μνήμη του γιου της, κάθε χρόνο, πρόσφερε λίγα χρήματα από το υστέρημα της στο σύλλογο φοιτητών. Η θύμηση της μου προκαλεί μεγάλη συγκίνηση καθώς στα δακρυσμένα μάτια της, ως νέους φοιτητές τότε, έβλεπε τον γιο της. Η προτομή του Μιχάλη Μυρογιάννη βρίσκεται στο πάρκο Αγ. Ειρήνης της Μυτιλήνης, από όπου και η φωτογραφία, έτσι ώστε όλοι οι Μυτιληνιοί να μην ξεχάσουν ποτέ τα εγκλήματα που συντελέστηκαν στην πατρίδα μας την περίοδο εκείνη. Τα μέλη του εν λόγω κόμματος στη Μυτιλήνη μπορούν να βεβαιώσουν για την ορθότητα των προαναφερθέντων.

Η Γενιά του Πολυτεχνείου, εκτός από την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την ευρωπαϊκή τροχιά της Ελλάδας, συνδέθηκε δυστυχώς και με το αναπτυξιακό μοντέλο που μας έφερε στο χείλος του γκρεμού. Οι σημερινοί αγώνες έχουν να κάνουν κυρίως με το πώς η Γενιά του Μνημονίου θα καταφέρει να ζήσει με αξιοπρέπεια, βιωσιμότητα και αλληλεγγύη. Η μεταπολίτευση πέθανε, το μήνυμα του Πολυτεχνείου όμως πρέπει να μείνει ζωντανό. Σε κάθε περίπτωση η δημοκρατική παράδοση του τόπου μας πρέπει να ενεργοποιήσει όλους μας και να μας οπλίσει με δύναμη ώστε γίνουμε ο καθένας μας το ανάχωμα απέναντι στην απενοχοποίηση της βίας και τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Για την αποκατάσταση της μνήμης του Μιχάλη Μυρογιάννη αλλά και της αλήθειας εν γένει παρακαλώ όπως το εν λόγω κόμμα ανακαλέσει τις δηλώσεις του και προσφέρει την αμοιβή που υπόσχεται εις τους σύλλογους της Λέσβου «ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ και ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ στο Αιγαίο» και «Αγκαλιά», όπου τον τελευταίο καιρό καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια στήριξης των μεταναστών που έρχονται από τα μικρασιατικά παράλια και έχουν μεγάλη ανάγκη βοήθειας.

Μετά τιμής

Μιχάλης Σ. Μπάκας

Συντονιστής ΠΚ Λέσβου των Οικολόγων Πράσινων

 

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to Top