Πρόταση Ψηφίσματος προς το Νομαρχιακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης
Στο Νομαρχιακό Συμβούλιο της 9.11.2006 ο επικεφαλής της «Οικολογίας Αλληλεγγύης» νομαρχιακός σύμβουλος Μιχάλης Τρεμόπουλος κατέθεσε πρόταση ψηφίσματος με αφορμή τη σύλληψη του προέδρου της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος. Το θέμα δεν συζητήθηκε με τη δικαιολογία ότι έπρεπε να είναι παρών ο Μ. Τρεμόπουλος, που έλειπε σε συνέδριο για τις «Πράσινες πόλεις» στη Βαρκελώνη.
Δυστυχώς ούτε και κανένας άλλος νομαρχιακός σύμβουλος υποστήριξε την πρόταση. Ο Τζαβέντ Ασλάμ όμως εξακολουθεί να βρίσκεται κρατούμενος, κάτι που απαιτεί την έκφραση διαμαρτυρίας από κάθε ευαίσθητο πολίτη.
Ακολουθεί το σχέδιο ψηφίσματος που κατατέθηκε και δυστυχώς παραμένει επίκαιρο:
«Η σύλληψη του προέδρου της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος Τζαβέντ Ασλάμ είναι μια ενέργεια της κυβέρνησης εκδικητική για τη δράση του στην καταγγελία των απαγωγών των Πακιστανών.
Είναι προκλητικό την ώρα που Πακιστανικό Δικαστήριο αρνήθηκε να βγάλει απόφαση για τις στημένες κατηγορίες περί λαθραίας διακίνησης προσώπων σε βάρος του Τζαβέντ Ασλάμ με αιτιολογία «ότι πρόκειται για πολιτική διαμάχη», να επεμβαίνει με εντολή της χούντας του Πακιστάν ο υπουργός Δημ. Τάξης Β. Πολύδωρας, υπερβάλλοντας σε ζήλο κι έναν στρατοδίκη. Και μάλιστα να τον φυλακίζει, όταν και τα ελληνικά δικαστήρια πριν ένα μήνα τον αθώωσαν για παρόμοια κατηγορία.
Στο πρόσωπο του Τζαβέντ Ασλάμ, διώκεται μια γενναία φωνή καταγγελίας στις απαγωγές 28 Πακιστανών, που οργάνωσαν οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες σε συνεργασία με τον τότε υπουργό Γ. Βουλγαράκη και την ΕΥΠ. Διώκεται το αντιπολεμικό κίνημα, που υπεράσπισε τους Πακιστανούς από τις ρατσιστικές επιθέσεις του υπουργού Β. Πολύδωρα, που καταλόγισε τις απαγωγές στους ίδιους, γιατί είναι τάχα το «εθνικό τους σπορ»! Διώκεται το κίνημα ειρήνης, που παλεύει για τον τερματισμό της κατοχής στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη. Διώκεται το κίνημα υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων των μεταναστών.
Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης ζητά να σταματήσει το κουκούλωμα των απαγωγών των Πακιστανών και η ποινικοποίηση των φωνών αντίστασης στο Διεθνές Παρακράτος αλλά και στις κυβερνήσεις που κάνουν πλάτες με απαγωγές, μυστικές φυλακές και υποκλοπές».