Τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον της ανθρωπότητας εξαιτίας των αυξανόμενων περιβαλλοντικών προβλημάτων, έκρουσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά πως έχουμε φτάσει, ήδη, στην άκρη του γκρεμού. Τόνισε πως οι κυβερνήσεις πρέπει να προχωρήσουν άμεσα στην υιοθέτηση μέτρων για την αντιστροφή της πορείας, που οδηγεί στην καταστροφή του περιβάλλοντος, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «τώρα είναι η ώρα των αποφάσεων. Πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να υπάρξουν ρητές δεσμεύσεις των κυβερνήσεων σε συγκεκριμένα μέτρα».
Πρόσθεσε ότι ο δρόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προάσπιση του περιβάλλοντος είναι ο δρόμος της σύγκρουσης με τα μεγάλα συμφέροντα. «Οι ψευδαισθήσεις έχουν τελειώσει. Η καταστροφή είναι εδώ, μπροστά μας: υπερθέρμανση του πλανήτη, ερημοποίηση, ακραία καιρικά φαινόμενα, ανύψωση της στάθμης του νερού, υποχώρηση των παγετώνων, επικίνδυνη μόλυνση της ατμόσφαιρας. Σήμερα όλοι συμφωνούν, πολιτικοί όλων των αποχρώσεων και πολίτες όλων των τάξεων, ότι πρέπει κάτι να γίνει», υπογράμμισε ο Πρόεδρος στην ομιλία του στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Επιστημονικού Φόρουμ (World Science Forum) που διοργανώθηκε σήμερα στη Βουδαπέστη.
Στο Φόρουμ υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ουγγρικής Δημοκρατίας Λάζλο Σολιόμ, μαζί με τον Κάρολο Παπούλια ένωσαν και τη δική τους κραυγή αγωνίας για το Περιβάλλον και οι Πρόεδροι της Κροατίας, της Αυστρίας και της Ουγγαρίας, που συγκροτούν όλοι μαζί την ομάδα των λεγομένων «Πράσινων Προέδρων». Το πρόβλημα άργησε πολύ να απασχολήσει την παγκόσμια πολιτική τάξη και τις κοινωνίες, με αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει ήδη στην άκρη του γκρεμού, τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και χαρακτήρισε το Φόρουμ ως μια «συνάντηση ευθύνης». «Έχουμε ευθύνη, απέναντι στους λαούς που εκπροσωπούμε, απέναντι στις επόμενες γενιές, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να εξελιχθεί η παγκόσμια συζήτηση για την προστασία του περιβάλλοντος σε πολιτική πράξη», είπε ο Κάρολος Παπούλιας και επεσήμανε πως «η αγορά δεν μπορεί να είναι ο απόλυτος ρυθμιστικός παράγοντας».
«Οι περισσότερες περιβαλλοντικές καταστροφές έγιναν στο όνομα του κέρδους και μιας ανάπτυξης χωρίς κανόνες. Μία κοντόθωρη αντίληψη για την οικονομική πρόοδο και το πάθος για την αύξηση του πλούτου, ανεξάρτητα από συνέπειες, σε συνδυασμό με την απάθεια των πολιτικών, δημιούργησαν τις συνθήκες για την έλευση μιας τιμωρίας που δεν διακρίνει ανάμεσα σε υπαίτιους και σε αθώους», τόνισε ο Πρόεδρος.
Στην ομιλία του στη Βουδαπέστη, ο Κάρολος Παπούλιας σημείωσε πως το περιβάλλον είναι παγκόσμιο πρόβλημα και συνεπώς παγκόσμια θα πρέπει να είναι και η αντίδραση και πρόσθεσε ότι στο πλαίσιο του ΟΗΕ γίνονται ιδιαίτερα σοβαρές προσπάθειες, οι οποίος θα πρέπει να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο. Επίσης, επεσήμανε ορισμένα αναγκαία μέτρα προς την κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος, τονίζοντας:
«Τώρα είναι η ώρα των αποφάσεων. Πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να υπάρξουν ρητές δεσμεύσεις των κυβερνήσεων σε συγκεκριμένα μέτρα:
–Ταχύτερη και ευρύτερη προώθηση και χρήση των εναλλακτικών μορφών ενέργειας.
-Σύναψη δεσμευτικών συμφωνιών, με τη συμμετοχή όλων των χωρών, και κυρίως αυτών που ρυπαίνουν περισσότερο, για τη μείωση των εκπομπών αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Το πρωτόκολλο του Κιότο είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα, όμως είναι δυστύχημα ότι δεν συμμετέχουν σ’ αυτό οι χώρες με το μεγαλύτερο όγκο ρύπων.
–Αυστηρότερα χρονοδιαγράμματα για την επίτευξη των στόχων. Δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό που πρέπει, εάν δεν το κάνουμε την ώρα που πρέπει.
–Ουσιαστική αντιμετώπιση του Ταμείου Προσαρμογής από όλους τους εμπλεκόμενους. Εντονότερη προώθηση στον αναπτυσσόμενο κόσμο τεχνολογίας φιλικής προς το περιβάλλον.
–Αντιμετώπιση της αποψίλωσης των δασών. Αναφέρω ως ενδεικτικό παράδειγμα τα δάση του Αμαζονίου. Σημειώνω επίσης ότι στο φαινόμενο του θερμοκηπίου συμβάλλει περισσότερο η αποψίλωση των δασών απ’ ό,τι η κυκλοφορία των αυτοκινήτων.
–Αντιμετώπιση των χωρών με πολιτικές, καταστροφικές για το περιβάλλον κατ’ αντιστοιχία με τις χώρες που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γιατί το δικαίωμα στο μέλλον είναι ύψιστο ανθρώπινο δικαίωμα.
–Προστασία της βιοποικιλότητας στον πλανήτη».
Ο Κάρολος Παπούλιας στάθηκε στις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι, κάνοντας λόγο για «αποκάλυψη μιας δραματικής αλήθειας, ότι, δηλαδή, η οικολογική καταστροφή μας αφορά άμεσα και προσωπικά, ότι αγγίζει και απειλεί καθέναν από εμάς». Ο Πρόεδρος σημείωσε πως η ελληνική εμπειρία δεν είναι μοναδική, αλλά «είναι το συλλογικό πεπρωμένο, εφόσον δεν ανακοπεί η πορεία της ανθρωπότητας προς τον όλεθρο».
Ακολούθως, επεσήμανε: «Η προστασία του περιβάλλοντος είναι αλληλένδετη με την ειρήνη, καθώς όλοι φοβόμαστε στο μέλλον πολέμους για την κατανομή αγαθών, όπως το νερό. Η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί προϋπόθεση ευημερίας. Το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επισημαίνει τους κινδύνους για την οικονομία από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι καθρέφτης της ποιότητας της δημοκρατίας. Οι μη προνομιούχοι, κάτοικοι των υποβαθμισμένων περιοχών, υφίστανται περισσότερο από όλους τις συνέπειες της οικολογικής καταστροφής. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι ταυτόσημη με την έννοια του πολιτισμού. Η ανθρωπότητα επιστρέφει στη βαρβαρότητα όταν σκοτώνει τη ζωή στη φύση».
Μετά την ολοκλήρωση των ομιλιών των «Πράσινων Προέδρων», ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επανέλαβε πως «το περιβάλλον είναι η ουσία της Δημοκρατίας, είναι το ύψιστο ανθρώπινο δικαίωμα, είναι το δικαίωμα της ζωής του ανθρώπου». Ευχαρίστησε δε τον Επίτροπο Περιβάλλοντος της ΕΕ Σταύρο Δήμα, ο οποίος «έδωσε και δίνει μάχες για το περιβάλλον μέσα στην Ένωση, με τις γνωστές δυσκολίες τις οποίες ξέρουμε όλοι μας, ενώ είχε το θάρρος να συγκρουσθεί με μεγάλα συμφέροντα μεγάλων ευρωπαϊκών βιομηχανιών». «Νομίζω ότι αυτός είναι ο δρόμος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, να συγκρουσθεί με αυτά τα συμφέροντα για την προστασία του περιβάλλοντος», συμπλήρωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ
Παράθεση: Οικολογική σαλάτα « Η καλύβα ψηλά στο βουνό
Ο Μήτρος πάει πρωί πρωί στου φίλου του το σπίτι
με απ’ τη δροσιά κρυώνοντας να τρέχει του η μύτη
ξυπνάει το Γιάννο και μ’ οργή κι αδύναμη μανία,
για τον Πρόεδρό μας του μιλά που είναι στην Δανία.
– Γιάννο μου απόψε ούτε λεφτό ο έρμος δεν κοιμήθηκα
κι αυτή ‘ν’ η αιτία που πρωί πρωί σου κουβαλήθηκα-
θέλω Γιαννάκο φίλε μου κάτι να σε ρωτήσω
και μη χωρίς απάντηση με στείλεις Γιάννο πίσω.
Μα προ παντός Γιαννάκο μου το χέρι μη σηκώσεις
και στον χοντρό και μαλακό σβέρκο μου προσγειώσεις.
-Λέγε ρε Μήτρο. Σήμερα δε θα σε δείρω ολότελα.
Ίσως τ’ αφήσω γι αύριο ή για πολύ αργότερα.
-Σ’ ευχαριστώ Γιαννάκο μου που τόσο είσαι καλός
εκτός απ’ το που κι έξυπνος τυγχάνεις ασφαλώς.
Πες μου λοιπόν Γιαννάκο μου χωρίς χρονοτριβή
πού της Δημοκρατίας μας ο Πρόεδρος κατοικεί;
-Στο μέγαρό του Μήτρο μου όπως το λενε όλοι.
-Και σε ποια αυτό το μέγαρο Γιάννο μου είναι πόλη;
-Μα στην Αθήνα βέβαια. Κι αυτή στη γη επάνω.
-Επρόλαβες τη δεύτερη ερώτησή μου Γιάννο.
Κι αφού λοιπόν πάνω στη γη ο Πρόεδρος εδρεύει
δεν ξέρει γιατί η έρημη Ελλάς δεν προοδεύει
κι ανάγκη έχει να ρωτά από τη Δανία πέρα
γιατί δεν παίρνουμε κι εμείς ενέργεια απ’ τον αέρα;
Στον Άρη ζει κι ως Αρειανός να ήταν απορεί
πίσω γιατί κι όχι εμπρός η Ελλάδα προχωρεί;
Δεν ξέρει για την άφθαρτη του έλληνα τεμπελιά;
Για την που αθεράπευτη τον δέρνει ανεμυαλιά;
Για τις κλοπές; Τα σκάνδαλα; Όλων τη διαφθορά;
Κι αν αιολικών τού χτύπησε πάρκων η διαφορά
που ’χει η Ελλάδα απ’ τη σωστή και πρόσβαρη Δανία,
μόνο γι αυτά τον Πρόεδρο τον τρώει η αγωνία;
Γιατί και γι άλλα ο σεβαστός Πρόεδρός μας δεν ερώτησε-
για την Παιδεία, τη Γεργία, για Υγεία που αρρώστησε,
για την Αλιεία, για Τουρισμό, για την Οικονομία,
για θάψιμο Πολιτισμού, για τέρας Εκκλησία;
Καθένα τους από αυτά θαρρεί καλά βαδίζει,
ή την αιτία γι αυτωνών το χάλι το γνωρίζει,
και στον Πρόεδρό μας έμενε μονάχα η απορία
γιατί ανθούν τα αιολικά τα πάρκα στη Δανία;
Δεν ξέρει ότι η πατρίδα μας σε όλα ειν’ εσχάτη-
κάτι που όλοι ξέρουνε σ΄όλης της γης τα πλάτη
κι ότι η Δανία αντίθετα πρώτη μετράει σ’ όλα
κι όλο μηνύματα παντού σκορπάει φεγγοβόλα-
κι ότι είναι δημοκρατική, πολιτισμένη χώρα-
τα ξέρουν όλοι Γιάννο μου-τι να στα λέω τώρα-
ας πούμε τη μικρότερη πως έχει διαφθορά
και ότι κλέφτης βουλευτής σ’ αυτήνε δε χωρά,
ή ότι η πιο κατάλληλη πόλη είναι η Κοπεγχάγη
κάποιος να ζήσει απά’ στη γη μες στ’ αστικά τενάγη;
Και έχοντας στο στόμα του γεύση ίσως μια πικρή
τη χώρα αυτή ο Πρόεδρος τη βάφτισε μικρή!
Τότε ποια χώρα θα ‘λεγε ο Πρόεδρος μεγάλη;
Αυτά Γιαννάκο-ερώτηση καμιά δεν έχω άλλη.
-Μήτρο μου αν είσαι συ χαζός και χάνος εναλλάξ,
όμως εγώ Μητρούση μου δεν είμαι διόλου βλαξ.
Γι αυτό και για τον Πρόεδρο δε θα εκφέρω κρίση.
Έτσι το ήθελε αυτός κι έτσι έχει αυτός μιλήσει.
Πρόεδρος είναι-μην ξεχνάς-όλων μας των ελλήνων
κι όταν το στόμα του μιλά μιλάει το στόμα εκείνων.
Αν ό,τι είπε Μήτρο μου εσένα δε σ’ εκφράζει
όμως αυτό άλλον έλληνα κανέναν δεν πειράζει.
Κι είδες πως κιχ δεν έκανε κανένας έλλην άλλος
είτε μικρός είναι αυτός είτε πολύ μεγάλος
όλοι τους τον αφήνουνε να λέει ό,τι φτάνει
μιας και να λέει μόνο μπορεί μα όχι και να κάνει.
-…Με είπες βλάκα Γιάννο μου ή έτσι εγώ ενόμισα;
-Ειτ’ έτσι Μήτρο μου ή αλλιώς γλαύκα στο Άστυ εκόμισα.
Μ’ αν σ’ είπα, να! Το λόγο μου τον παίρνω πάλι πίσω.
Δεν είσαι βλαξ μα κουτεντές-σ’ αρέσει να ελπίσω;
-Ναι Γιάννο μου, το κουτεντές πολύ γλυκό μου φαίνεται
και διόλου αυτό δε μ’ ενοχλεί και δε μου κακοφαίνεται.
Γεια σου Γιαννάκο κι αύριο θα σου ξανάρθω πάλι.
-Γεια σου΄ μα βιάση Μήτρο ας μη γι αυτό έχεις μεγάλη…
Γιώργης Χολιαστός