Από τον δικτυακό τόπο των Πρωταγωνιστών
Άρης Δαβαράκης: Ποιος σας έπεισε να κατέβετε στις εκλογές;
Να σας απαντήσω «ο λαός μου»; Τα προβλήματα; Η θεία φώτιση μήπως; Αυτά είναι μάλλον για άλλους. Αποφάσισα να «ρίξω» λίγο την ευρωβουλευτική μου ιδιότητα για να ανταποκριθώ στην ανάγκη οι Οικολόγοι Πράσινοι να συμμετέχουν στις Περιφερειακές εκλογές με ένα αναγνωρίσιμο στέλεχος. Με ενθάρρυναν πολλά μέλη και συνεργάτες, βλέποντας ότι με 3,5% στις ευρωεκλογές, η προβολή μας στα ΜΜΕ φτάνει, με μετρήσεις του ΕΣΡ, μόνο στο 0,5%! Επιπλέον, με ενθάρρυναν άτομα από διάφορους πολιτικούς χώρους, γιατί στο πρόσωπό μου αναγνωρίζουν μια παράταξη η οποία έκανε την κύρια αντιπολίτευση στο καθεστώς Ψωμιάδη, που τώρα απειλεί να επεκταθεί σε ολόκληρη την Κ. Μακεδονία. Τέλος, πολλοί θεώρησαν ότι με βάση την εμπειρία μου επί 17 μήνες στη θέση του αντιπροέδρου της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου, θα μπορούσα να προσφέρω σημαντικά σε ένα νέο θεσμό, που έχει, στην εποχή της κρίσης, ανάγκη από τα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία. Τελικά, σε αυτές τις εκλογές, ελπίζω να «ανέβω» και όχι να «κατέβω».
Tάσος Tέλλογλου: Γιατί να σας ψηφίσουν όσοι υποστηρίζουν τις θέσεις των μεγάλων κομμάτων για το Μακεδονικό;
Γιατί πρώτοι εμείς προτείναμε αυτό που προτείνουν σήμερα τα «μεγάλα» κόμματα. Από την αρχή της δεκαετίας του ’90 είχαμε μιλήσει για την ανάγκη ενός συμβιβασμού για το όνομα της FYROM και της καταλλαγής απέναντι στην εθνικιστική ρητορεία. Αυτοί που πέταξαν στα σκουπίδια το «πακέτο Πινέιρο» και σήμερα αγωνίζονται να εξασφαλίσουν αυτό που τότε ήταν απολύτως εφικτό από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να ζητήσουν ένα συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για την εθνικά επιζήμια στάση τους.
Εμείς αγαπάμε τη χώρα μας ως πολίτες και όχι ως οπαδοί. Κάθε εθνικισμός κάνει πρώτα από όλα ζημιά στη δική του χώρα και η περιφέρειά μας αποτελεί ζωντανή απόδειξη γι’ αυτό: τι ωφελεί να ορκίζεσαι στο όνομα της Μακεδονίας, όταν την αφήνεις καθημερινά να βουλιάζει; Η εξωτερική πολιτική, άλλωστε, δεν είναι ούτε ψηφοσυλλεκτικός διαγωνισμός ούτε αρμοδιότητα της αυτοδιοίκησης.
Βεβαίως, σε συνθήκες οικολογικής κρίσης, οι γείτονες κάθε χώρας και κάθε περιφέρειας αποτελούν και αναγκαστικούς συνεργάτες της. Μπορούν τα προβλήματα του Αξιού και της Δοϊράνης, να αντιμετωπιστούν χωρίς συνεργασία με την άλλη πλευρά των συνόρων; Μπορούμε να αποφύγουμε ένα πυρηνικό εργοστάσιο δίπλα στην πόρτα μας ή εκτεταμένες καλλιέργειες μεταλλαγμένων που θα επιμολύνουν και τις δικές μας, χωρίς στοιχειώδεις δεσμούς εμπιστοσύνης και συνεργασίας με όσες δυνάμεις της FYROM αντιτάσσονται σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Η ρύπανση του Αξιού στο έδαφος της γειτονικής χώρας αποτελεί ένα πρόβλημα που εμείς οι οικολόγοι αναδείξαμε. Το πρόβλημα αυτό απαιτεί λύσεις για όλους εμάς που ζούμε στη λεκάνη απορροής. Θα το λύσουμε ή θα το κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές; Και αυτό είναι πραγματικό πρόβλημα. Το πρόβλημα του ονόματος θα λυθεί με άλλες διαδικασίες. Και εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να λυθεί με συναίνεση, για σύνθετη λύση κοινής αποδοχής. Μήπως υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να μη λυθεί για να έχουν κάτι να λένε, διότι προτάσεις δεν έχουν;
Σπύρος Σεραφείμ: Συνοπτικά, γιατί θα πρέπει να σας εμπιστευθούν οι πολίτες;
Δεν είμαστε μέρος της παρακμής και του συστήματος που οδήγησε τη χώρα στην πολύπλευρη κρίση. Είμαστε μέρος της λύσης.
Έχουμε καταθέσει καθαρά τις προτάσεις μας εδώ και χρόνια μέσα και έξω από τους θεσμούς. Συγκρουστήκαμε με τα συμφέροντα και τη διαφθορά και έχουμε να επιδείξουμε μια σειρά από νίκες και επιτυχίες. Έχουμε δηλαδή σκιαγραφήσει ήδη το δικό μας όραμα για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Μετά από τόσα χρόνια συλλογικής ζωής και δράσης και με βαθιά γνώση των πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί επιτυχημένα σε πολλές περιοχές στην Ευρώπη, έχουμε πια τις δυνατότητες να πετύχουμε την υλοποίηση του εναλλακτικού μας προγράμματος. Έχω εκδώσει πρόσφατα ένα βιβλίο, όπου αναφέρω με λεπτομέρεια τα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία για πράσινες επενδύσεις στην αυτοδιοίκηση, που δεν αξιοποιούνται.
Χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο αφού η κρίση που βιώνουμε δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και κοινωνική, περιβαλλοντική, πνευματική και αξιακή. Χρειαζόμαστε ριζικές ανατροπές. Κι αυτό θα επιδιώξουμε, μια και η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση είναι ιδανική κλίμακα για να εφαρμοστούν εναλλακτικές πολιτικές στην παραγωγή και την κατανάλωση σε τοπικό επίπεδο, να αντιμετωπιστεί η επέκταση των οικισμών σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος δασικού και αγροτικού, να ενισχυθούν και να αναπτυχθούν οι τομείς της πράσινης, κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.
Προφανώς και θέτουμε τα ζητήματα της κρίσης, του μνημονίου και του αδιέξοδου μοντέλου ανάπτυξης που έχει ακολουθήσει η χώρα. Υπάρχει όμως και σοβαρή αυτοδιοικητική διάσταση. Γι’ αυτό και έχουμε ένα αναλυτικό πρόγραμμα 180 σελίδων για όλη την Περιφέρεια, με αειφόρες προτάσεις για το μέλλον της. Το καθεστώς Ψωμιάδη, όμως, εκφράζει την εξουσία στην περιοχή και αυτό πρέπει να ανατρέψουν οι πολίτες στις 7 Νοεμβρίου.
Σταύρος Θεοδωράκης: Τι θα θέλατε να γράψει για σας η ιστορία της Θεσσαλονίκης και τι για τον αντίπαλο σας Ψωμιάδη;
Θα ήθελα ο κόσμος να με θυμάται ως έναν από αυτούς που συνέβαλαν σημαντικά στο να εκφραστεί και να αναγεννηθεί η «άλλη Θεσσαλονίκη». Για τον κ. Ψωμιάδη ότι ήταν ένα ψυχοπονιάρικο παιδί που δεν το άφησαν να γίνει Περιφερειάρχης και αναγκάστηκε να δουλέψει για να ζήσει ως σχολιαστής στα πρωινάδικα της τηλεόρασης.
Δείτε και το http://eco-solidarity.org/?p=1197
Pίκα Bαγιάνη: Θα σας παρακαλούσα να μου απαριθμήσετε, κατά σειρά σοβαρότητας, τις πέντε μεγαλύτερες συνέπειες της ελλειμματικής πολικής σε θέματα περιβάλλοντος (αυτά που οι ακτιβιστές αποκαλούν «οικολογικά εγκλήματα»), τα οποία απασχολούν την περιφέρειά σας. Σας ευχαριστώ.
1. Διαχείριση απορριμμάτων, λυματολάσπης, ιατρικών αποβλήτων, ζωικών υποπροιόντων.
2. Διαχείριση υδάτινων πόρων -Κορώνεια
3. Γεωργικό μοντέλο παραγωγής – φυτοφάρμακα, χημικά
4. Ατμοσφαιρική ρύπανση – μικροσωματίδια
5. Ελλειμματική χωρική/αστική ανάπτυξη και μη βιώσιμη κινητικότητα
Αντώνης Φουρλής: Σε μια εποχή που χρειαζόμαστε απελπισμένα επενδύσεις για να σωθούν χιλιάδες άνθρωποι από την ανεργία, δεν θα έπρεπε να επιταχυνθούν έργα όπως το μετρό και ο δεύτερος περιφερειακός της Θεσσαλονίκης;
Η εποχή του «ανάπτυξη ή θάνατος» έχει παρέλθει. Επειδή θεωρούμε ότι η ανάπτυξη δεν είναι ανάλογη με τα κυβικά μπετόν που «πέφτουν» σε ένα έργο, και δε βασίζεται μόνο στη δημιουργία μεγάλων οδικών αξόνων, πιστεύουμε ότι η οικονομία του αύριο είναι κατά κύριο λόγο μια αειφορική τοπική οικονομία, η οποία όμως χρειάζεται περιφερειακό σχέδιο για δημιουργία θέσεων εργασίας (εξοικονόμηση ενέργειας, εφαρμογή ΑΠΕ, υπηρεσίες βοήθειας κατ’ οίκον, διαχείριση υδάτων και εξοικονόμηση νερού, συντήρηση, επιδιόρθωση, διαχείριση απορριμμάτων, συλλογικές μεταφορές), μετασχηματισμό των τομέων της οικονομίας και των σχέσεων εργασίας (βιολογική γεωργία, πράσινη χημεία και καινοτομία, υπεύθυνος, ποιοτικός και οικολογικός τουρισμός, παραγωγή προϊόντων ποιότητας και διάρκειας με μικρό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, δίκτυα και επιχειρήσεις προώθησης τοπικών-οικολογικών υλικών, τηλε-εργασία) και καταπολέμηση των ανισοτήτων με νέους τρόπους εργασίας, όπως οι κοινωνικές αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις, οι οργανώσεις αλληλοβοήθειας κ.α.
Υποστηρίξαμε το τραμ ήδη από την αρχή της δεκαετίας το ’80 αλλά επιλέχτηκε το μετρό. Επιμένουμε στη δημιουργία τραμ περιφερειακά του μετρό και σύνδεσή τους με προαστιακό σιδηρόδρομο, που θα κινείται σε όλη την Κ. Μακεδονία. Δε βλέπουμε θετικά την εξωτερική περιφερειακή γιατί θα σημάνει υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και κοινωνική αναστάτωση στους οικισμούς από τους οποίους διέρχεται, υποβάθμιση του Σέιχ Σου, δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων, δυσμενή και δύσμορφη αστική ανάπτυξη, επιμονή τελικά σε ένα λανθασμένο μοντέλο αντιμετώπισης του κυκλοφοριακού προβλήματος.
Τα αυτοκίνητα συνεχώς αυξάνονται και εμποδίζουν την πραγματική κίνηση των ανθρώπων. Κι αυτό δε σημαίνει ότι θα δώσουμε κι άλλα κίνητρα για τη διάδοσή τους, ώστε να κερδίζουν οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες και οι εισαγωγείς ΙΧ. Το τελικό κέρδος με τα υπέρογκα κόστη χρηματικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά θα είναι πάντα αρνητικό, γιατί τα αυτοκίνητα, όσο χώρο τους ανοίγουμε, τόσο πιο πολλά γίνονται και τόσο περισσότερο χώρο ζητάνε. Σ’ αυτό το αδιέξοδο εμείς λέμε όχι. Είναι ανάγκη να αποθαρρυνθεί η κίνηση του αυτοκινήτου και να αναπτύξουμε εναλλακτικούς τρόπους κυκλοφορίας, αλλάζοντας συγχρόνως και τη νοοτροπία μας.
Λίνα Παπαδάκη: Πώς είδατε την παρέμβαση του μητροπολίτη Άνθιμου στα αυτοδιοικητικά πράγματα της Θεσσαλονίκης παραμονές εκλογών.
Αναμενόμενη. Είχα την ευκαιρία να βιώσω τέτοιες συμπεριφορές την τελευταία βδομάδα πριν τις περσινές ευρωεκλογές, όταν υπήρξα ο μόνος υποψήφιος που είχε την τιμή να μου επιτεθεί δημόσια το γνωστό συντηρητικό τρίγωνο της Θεσσαλονίκης, μητροπολίτης, δήμαρχος και νομάρχης. Κι ας είχαμε ευρωεκλογές. Υπόψη ότι αυτό που έγινε γνωστό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Το υπόλοιπο μέρος περιλαμβάνει τη μετατροπή των εκκλησιών σε οργανώσεις βάσης του χώρου αυτού, τη διακαναλική ευλογία του μητροπολίτη προς τον Ψωμιάδη με αφορμή την κυριακάτικη λειτουργία και τα συναφή θεάρεστα έργα. Κάποιος κακοήθης μου είπε ότι φέτος θα μοιράσουν και κόλλυβα με περιτύλιγμα ψηφοδελτίου αλλά δεν το πιστεύω γιατί είναι πρακτικοί άνθρωποι και δεν αφήνουν ψήφο να πάει χαμένη.
Πάνος Μουζουράκης: Αν ήσασταν πίτσα, τι πίτσα θα ήσασταν;
Τέσσερις εποχές (μανιτάρια plus) και δώρο μια «μακεδονική» -υπάρχει κι αυτή!
Ανδρέας Πετρουλάκης: Με ποια από τα μεγάλα έργα που έχουν εξαγγελθεί κατά καιρούς για τη Θεσσαλονίκη (μετρό, υποθαλάσσια αρτηρία κτλ), είστε σύμφωνος και με ποια όχι.
Πιστεύουμε ότι λανθασμένα δίνεται θεωρητικά βάρος στις επεκτάσεις του μη υλοποιημένου ακόμη Μετρό, που συνεχίζει να συναντά τεράστιες καθυστερήσεις. Επιμένουμε στην αξία της προώθησης του Τραμ στη Θεσσαλονίκη ως ένα ολοκληρωμένο δίκτυο, το οποίο εάν είχε αποφασιστεί από την εποχή της «τρύπας Κούβελα» θα είχε ήδη κατασκευαστεί με πολύ χαμηλότερο κόστος και ήδη θα βρίσκονταν σε λειτουργία για πάνω από μια δεκαετία!
Διαφωνούμε με τις συνεχείς διευκολύνσεις στο ΙΧ και τις συνεχείς επεκτάσεις δακτυλίων και εξωτερικών περιφερειακών. Αντίθετα, θα θέλαμε να δούμε πραγματική έμφαση στις μετακινήσεις πάνω σε ράγες και τα δημόσια μέσα μεταφοράς. Συμφωνούμε με τη δημιουργία χώρων στάθμευσης, με προτεραιότητα στις παρυφές των κεντρικών περιοχών της πόλης, καθώς πράγματι ενθαρρύνει τη μετεπιβίβαση και χρήση των συγκοινωνιών και ισορροπεί τη χρήση των οδικών υποδομών. Όχι όμως σε βάρος των τελευταίων ελεύθερων και πράσινων χώρων που έχουν απομείνει στην πόλη ως συμβαίνει με την κατασκευή εργοταξίων και σταθμών του Μετρό.
Ήμασταν πρωτοπόροι στον αγώνα ενάντια στη υποθαλάσσια αρτηρία και δικαιωθήκαμε.
Θέλουμε ένα διαφορετικό μοντέλο βιώσιμης κινητικότητας που βασίζεται στην αποσυμφόρηση των αστικών κέντρων μέσω της αλλαγής της κυκλοφοριακής πολιτικής. Αποθάρρυνση της χρήσης του ΙΧ. Ενίσχυση των Μέσων μαζικής Μετακίνησης. Θαλάσσια αστική συγκοινωνία στο Θερμαϊκό. Σαφής προτεραιότητα στις περιφερειακές μετακινήσεις μέσω σιδηροδρομικών δικτύων. Προαστιακό σιδηρόδρομο σε όλη την Κ. Μακεδονία.
Είναι κι αυτά «μεγάλα έργα», όπως και πιο περιβαλλοντικά, όπως η αποκατάσταση της Κορώνειας ή το ξεκαθάρισμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Σέιχ Σου.
Σωτήρης Ξενάκης: Κάποιοι φίλοι μου στη Θεσσαλονίκη μου λένε ότι είστε δικομανής με ιδιαίτερη προτίμηση στον κύριο Παναγιώτη Ψωμιάδη. Μου λένε αλήθεια;
Προφανώς μπορώ να υποθέσω ότι ένας από αυτούς είναι ο ίδιος ο κ. Ψωμιάδης, γιατί ποτέ και από κανέναν άλλον δεν έχω ακούσει αυτόν τον χαρακτηρισμό. Η αλήθεια είναι ότι εξαντλήσαμε την πολιτική οδό και την κριτική μας μέσα και έξω από το νομαρχιακό συμβούλιο και, αντί για απάντηση, ο ίδιος ο κ. Ψωμιάδης μας προέτρεψε να ακολουθήσουμε τη δικαστική οδό. Αυτό και κάναμε!
Την πρώτη τετραετία Ψωμιάδη είχαμε καταγγείλει 14 σκάνδαλα και δεν υπήρξε καμιά επίπτωση. Τη δεύτερη τετραετία ακολουθήσαμε την υπόδειξή του να πάμε στον εισαγγελέα, αν έχουμε στοιχεία. Το πράξαμε και ενθαρρύναμε και άλλους να το κάνουν. Αποκαλύψαμε πάμπολλες διαπλοκές, έργα που πληρώθηκαν και δεν έγιναν ποτέ ή διπλοπληρώθηκαν, έργα που διασπάστηκαν για να ξεφύγουν τους επίσημους διαγωνισμούς και να πάνε με αναθέσει σε ημετέρους εργολάβους. Ήδη έχουν προχωρήσει διάφορες υποθέσεις, έχει φάει ένα χρόνο φυλακή για παράβαση καθήκοντος και ροκανίζει το χρόνο με αναβολές, πειθαρχικά υπαλλήλων, εκβιασμούς, διαπλοκές κτλ. Υπάρχει κάποιος που θα πρότεινε να έκλεινα τα μάτια μου μπροστά σε όλα αυτά; Πως αλλιώς θα αποδειχτεί το βάσιμο των καταγγελιών μας; Οι πολίτες πρέπει να μάθουν το βάθος της κακοδιοίκησης Ψωμιάδη, αφού οι κυβερνήσεις και κάποια ΜΜΕ το συγκαλύπτουν. Το πόρισμα των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης π.χ., που ήδη από τον Μάιο ζητά πειθαρχικές και ποινικές διώξεις, δεν εφαρμόζεται, παρόλο που στηρίζεται σε έρευνα τριών ετών για την Κορώνεια.
Από την άλλη, έχω καθίσει δεκάδες φορές στο σκαμνί του κατηγορούμενου για τη δράση μου αλλά δεν έχω καταδικαστεί ποτέ. Είναι σαφές ότι ενοχλούμε τα συμφέροντα. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.
Κώστας Γιαννακίδης: Έχετε στο σπίτι σας κλιματιστικό;
Σαφώς όχι. Και βρισκόμαστε στο ρετιρέ. Έχουμε βάλει ανεμιστήρες οροφής, γιατί καταναλώνουν πολύ λιγότερη ενέργεια και προστατεύουν από την κλιματική αλλαγή. Επιπλέον, βάφω κάθε δυο χρόνια την ταράτσα με λουλάκι, που βγαίνει άσπρο τελικά, με αποτέλεσμα να ανακλάται ένα σημαντικό μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας, όπως έκαναν παραδοσιακά στα νησιά. Στο μεγάλο μπαλκόνι μας έχουμε πολλά φυτά, που αρκετά ρίχνουν τα φύλλα τους το χειμώνα και επιτρέπουν τις ακτίνες του ήλιου να ανεβάζουν λίγο τη θερμοκρασία, ώστε να καίμε όσο το δυνατό λιγότερο αέριο ή ξύλα στο τζάκι.
Γιάννης Κυφωνίδης: Τι δεν θα διαβάζατε ποτέ και γιατί;
Διαβάζω τα πάντα. Δυσκολεύομαι να βρω κάτι που δε θα το διάβαζα για λόγους αρχής. Άλλο το θέμα των προτεραιοτήτων που μας αναγκάζουν να κάνουμε επιλογές. Όπως και η πρακτική αδυναμία να διαβάσουμε κάτι, όπως π.χ. μια συνταγή στα κινέζικα.
Κατερίνα Γκίκα: Θα μου αποκαλύψετε ένα μεγάλο περιβαλλοντικό σας «αμάρτημα»;
Το μεγάλο μου οικολογικό αποτύπωμα σε ρύπους, με τις δισεβδομαδιαίες αεροπορικές μου μετακινήσεις στις (και από τις) Βρυξέλλες και το Στρασβούργο.