Η Ελλάδα ξέχασε τα πέτρινα χρόνια της δικιάς της προσφυγιάς
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης που διώκει πειθαρχικά τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που παρέχουν υπηρεσίες σε λαθρομετανάστες, σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα των Γιατρών του Κόσμου που παρουσιάστηκε την Τρίτη και έχει κατατεθεί στο Ευρωκοινοβούλιο. Η χώρα μας παρουσιάζει τα χαμηλότερα ποσοστά δυνατότητας πρόσβασης παράνομων μεταναστών στο σύστημα υγείας και τα υψηλότερα ποσοστά έλλειψης πληροφόρησης για τα ελάχιστα δικαιώματά τους.
Στα προβλήματα υγείας που παρουσιάζουν στην Ελλάδα οι λαθρομετανάστες συχνότερα εμφανίζονται οι λοιμώξεις αναπνευστικού και ακολουθούν τα δερματικά και οι οστεοαρθρίτιδες. Δεύτερη κατηγορία σοβαρών προβλημάτων αποτελούν τα ψυχολογικά.
Ωστόσο και σε άλλα κράτη της ΕΕ η νομοθεσία και η πρακτική παραμένουν περιοριστικές. Μόνο το 24% των λαθρομεταναστών επωφελείται της υγειονομικής περίθαλψης που παρέχεται στην Ε.Ε., ενώ το 10,3% του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού αρνείται να τους παράσχει υπηρεσίες, σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα που διεξήγαγε η οργάνωση Γιατροί του Κόσμου.
Το Βέλγιο και η Γαλλλία θεμελιώνουν το δικαίωμα ιατρικής κάλυψης στους παρανόμους μετανάστες, ωστόσο μόνο το 14% και το 7% των λαθρομεταναστών στις χώρες αυτές απολαμβάνουν ιατρικής φροντίδας. Χαρακτηριστικά, στη Γαλλία έρευνα που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 725 παθολόγων από τους ΓτΚ στις αρχές του 2006, αποκάλυψε ότι το 37% των γιατρών αρνούνται άμεσα ή έμμεσα να δεχθούν ασθενείς.
Στον αντίποδα, η Ιταλία και η Ισπανία είναι κράτη που παρέχουν δυνατότητα πρόσβασης στο σύστημα υγείας στο 55,2% και 38,2% των παράνομων μεταναστών.
Τα πιο συνήθη εμπόδια στην πρόσβαση και τη συνέχιση της περίθαλψης αποτελούν η άγνοια των δικαιωμάτων τους από τους ίδιους τους παρανόμους μετανάστες, η άγνοια των κέντρων νοσηλείας στα οποία πρέπει να απευθυνθούν, το κόστος των θεραπειών, οι διοικητικές δυσκολίες, ο φόβος της καταγγελίας, πολιτισμικά, γλωσσικά εμπόδια και η διάκριση.
Σύμφωνα με την έρευνα, μόνο ένας στους τρεις λαθρομετανάστες που υποφέρουν από χρόνια ασθένεια επωφελείται της θεραπείας. Επίσης, μόνο ένας στους τρεις γνωρίζει τα δικαιώματα υγειονομικής περίθαλψης που έχει.
Οσον αφορά το HIV/AIDS, μόνο ένας στους τρεις γνωρίζει ότι έχει δυνατότητα δωρεάν διάγνωσης και εξίσου χαμηλό ποσοστό γνωρίζει ότι οι θεραπείες θεωρητικά είναι προσβάσιμες σε όλους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα έλλειψης πληροφόρησης αποτελεί ο εμβολιασμός των παιδιών. Ελάχιστοι γονείς γνωρίζουν ότι είναι δωρεάν ή σε ποιο μέρος πρέπει να απευθυνθούν γι’ αυτόν.