Η άρνηση της Eurostat να αποδεχτεί τους αναθεωρημένους υπολογισμούς για τους ελληνικούς εθνικούς λογαριασμούς(*) δίνει συνέχεια σε ένα σήριαλ που κρατάει πολλά χρόνια. Στην πραγματικότητα, τα τελευταία 10 χρόνια δεν γνωρίζουμε το πραγματικό μέγεθος της ελληνικής οικονομίας. Η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Οικονομικών παίζει περίπου την κολοκυθιά, παρουσιάζοντας κάθε τόσο καινούργια νούμερα και αναθεωρώντας παλιά για πολύ σημαντικούς οικονομικούς δείκτες. Λίγο πριν από τις εκλογές, ο δείκτης της ανεργίας έκανε βουτιά από το 8.4% στό 7.7% για να ανέβουμε αμέσως μετά πίσω στο 8.2%. Μια διαφορά που δεν εξηγείται από το στατιστικό σφάλμα μιας μεγάλης έρευνας, όπως αυτή του εργατικού δυναμικού. Το ίδιο είχε συμβεί όταν ανέλαβε αυτή η κυβέρνηση, οπότε ο δείκτης ανεργίας, που είχε πέσει στο 9.3% πριν τις εκλογές του 2004, ανέβηκε σε ένα 3μηνο 2 ποσοστιαίες μονάδες στο 11.2. Είναι ελληνική πρωτοτυπία οι πάντες να προσλαμβάνουν πριν από τις εκλογές ενώ οι άνθρωποι χάνουν μαζικά τη δουλειά τους όταν αναλαμβάνει νέα κυβέρνηση!
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούν ότι οι βασικοί δείκτες που περιορίζονται στη μέτρηση της οικονομικής δραστηριότητας είναι ακατάλληλοι για τη μέτρηση της ευημερίας, και των αποτελεσμάτων της οικονομικής δραστηριότητας στη βιωσιμότητα, την ποιότητα ζωής και την κοινωνική πρόοδο μιας χώρας. Το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) αυξάνει όταν κάποιος αρωσταίνει (από τις ιατρικές υπηρεσίες που του προσφέρονται για να γίνει καλά), ενώ δεν αλλάζει αν παραμείνει υγιής. Το ΑΕΠ αυξάνει από ατυχήματα, σεισμούς, πλημμύρες και άλλες καταστροφές. Αυξάνει όταν σπαταλιόνται φυσικοί πόροι και μένει στάσιμο όταν προστατεύεται αποτελεσματικά το περιβάλλον και η πολιτιστική κληρονομιά, μειώνεται η σπατάλη ενέργειας και φυσικών πόρων στην παραγωγή.
Πρέπει, λοιπόν, να καταργηθούν τα κριτήρια του Μάαστριχτ και να κρίνονται οι επιδόσεις των ευρωπαϊκών χωρών με βάση πραγματικούς δείκτες οικονομικής και κοινωνικής προόδου. Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ επιδιώκουμε να αναπτύξουμε νέα πρότυπα ευημερίας, που υπερβαίνουν τον καταναλωτισμό και προσδιορίζουν την ποιότητα ζωής με άλλα κριτήρια (περιβάλλον, δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, συμμετοχικότητα, αλληλεγγύη, παιδεία, υγεία, πολιτισμός). Στην κατεύθυνση αυτή προτείνουμε:
· Υποβολή κάθε δύο χρόνια Οικονομικού, Κοινωνικού και Περιβαλλοντικού Απολογισμού και Προγραμματισμού, όπου να προσμετρώνται από κοινού οικονομικοί, κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί στόχοι, ελλείμματα και αναγκαίες δράσεις
· Υιοθέτηση “δεικτών βιωσιμότητας”, που περιγράφουν πιο ολοκληρωμένα τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης μια χώρας και όχι απλώς ξεπερασμένοι δείκτες ανάπτυξης όπως το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν.
Απαιτούμε, παράλληλα, να λένε οι στατιστικοί στην κυβέρνηση ποια είναι η τιμή των δεικτών και όχι το αντίστροφο. Είναι ζήτημα ποιότητας της δημοκρατίας να γίνεται ο δημόσιος διάλογος με βάση ακριβή στοιχεία, που προέρχονται από αξιόπιστες και ανεξάρτητες πηγές.
(*) Η Ελλάδα είχε δημοσιεύσει αναθεώρηση του ΑΕΠ ύψους 25.6% και η Eurostat ανακοίνωσε ότι έκανε δεκτό μόλις 9.6%, κάτι στο οποίο συμφώνησαν τελικά και οι δύο πλευρές.