Εντυπωσιακή, πολύχρωμη και με υψηλή συμμετοχή ήταν η ποδηλατοπορεία το απόγευμα της Κυριακής 17.9.06, που διοργάνωσαν η Οικολογία – Αλληλεγγύη, η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης, ο Α.Σ. Ελευθερίου Κορδελιού «Ποδηλάτης» και η Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΠΕΕΚΠΕ) (παράρτημα Κ. Μακεδονίας), με αφορμή την εβδομάδα κινητικότητας και τη μέρα χωρίς αυτοκίνητα.
Τα δύο μπλοκ των ποδηλατών, ένα από τη Δυτική Θεσσαλονίκη (με συγκέντρωση στο Σιδηροδρομικό Σταθμό) και ένα από την Ανατολική (στην εκκλησία της Ανάληψης), συναντήθηκαν στην οδό Εθνικής Αμύνης και κατέληξαν στο Λευκό Πύργο, όπου έδωσε παράσταση ο ζογκλέρ Ζάγκλο και έπαιξαν οι Pan-musika. Τον «πανηγυρικό» της ημέρας εκφώνησε ο νομαρχιακός σύμβουλος και υποψήφιος νομάρχης Μιχάλης Τρεμόπουλος.
Ακολουθούν τα βασικά σημεία της τοποθέτησής του:
1. Το ποδήλατο δε ρυπαίνει, δεν καταναλώνει καύσιμα, δε δεσμεύει πολύ χώρο (10 ποδήλατα σταθμεύουν στο χώρο που χρειάζεται ένα Ι.Χ.), δεν απαιτεί ιδιαίτερη επιδεξιότητα, ενώ είναι οικονομικό στην αγορά και συντήρησή του, γυμνάζει, μπορεί να μεταφερθεί εύκόλα με άλλα μέσα μεταφοράς (π.χ. τραμ), είναι συμβατό με πεζόδρομους και για μέσες διαδρομές μέσα στην πόλη είναι γρηγορότερο κι από το αυτοκίνητο. Ακόμη, η μορφολογία της πόλης επιτρέπει την πρόσβαση με ποδήλατο στις περισσότερες περιοχές (σε δύσκόλες περιοχές η πρόσβαση μπορεί να γίνει με ποδήλατο ταχυτήτων) ενώ οι καιρικές συνθήκες επιτρέπουν τη χρήση του τις περισσότερες ημέρες του έτους. Για όλους αυτούς τους λόγους το ποδήλατο είναι ίσως το ιδανικότερο ατομικό μέσο για την πόλη και σίγουρα το μόνο μέσο που επιτρέπει τη γενικευμένη χρήση του μέχρι την αναλογία ένα ποδήλατο ανά κάτοικο.
Παρ’ όλ’ αυτά το ποδήλατο είναι παραγκωνισμένο και, ενώ πολλοί κάτοικοι το διαθέτουν, λίγοι το χρησιμοποιούν για την καθημερινή τους μετακίνηση. Ο βασικός λόγος είναι η έλλειψη ασφάλειας, λόγω της χρήσης των ίδιων δρόμων με το αυτοκίνητο. Είναι λοιπόν αναγκαία η δημιουργία εκτεταμένου δικτύου ποδηλατοδρόμων. Σκοπός είναι αρχικά να δοθεί η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν το ποδήλατο όσοι ήδη το επιθυμούν, αλλά το αποφεύγουν για λόγους ασφάλειας και στη συνέχεια να επεκταθεί η χρήση του. Προτείνεται ακόμη η αγορά από το Δήμο ποδηλάτων και η δημιουργία σταθμών ενοικίασής τους.
Η διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει ότι η απορρόφηση και ενός μικρού ποσοστού των μετακινήσεων (της τάξης του 5%) από την ποδηλατοκίνηση έχει σημαντικά αποτελέσματα στην καλύτερη και γρηγορότερη μετακίνηση των υπόλοιπων οχημάτων καθώς και στην ελάττωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ενεργειακής κατανάλωσης. Ακόμη, η κατασκευή των ποδηλατοδρόμων είναι ιδιαίτερα οικονομική (1 km αστικού αυτοκινητόδρομου στοιχίζει όσο 170 km ποδηλατοδρόμου).
Η πρόσφατη πρόταση του ΕΜΠ για ποδηλατόδρομους συνολικά 15 km είναι μια καλή αρχή.
2. Το κυκλοφοριακό αποτελεί ένα από τα οξύτερα προβλήματα της πόλης. Πέραν από τη δυσκολία στη μετακίνηση των εμπορευμάτων η μεγαλύτερη δυσκολία αφορά τη μετακίνηση και την εξυπηρέτηση των πολιτών.
Σκοπός μας πρέπει να είναι να επιλέξουμε τον καλύτερο συνδυασμό ατομικών και συλλογικών μέσων, ώστε να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα, όχι μόνον όσον αφορά την ευκολία και την ταχύτητα, αλλά και το κόστος, την ατμοσφαιρική ρύπανση, την ηχορύπανση, τα ατυχήματα, τη δέσμευση των τελευταίων χώρων πράσινου, την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας πεζών και ατόμων με ειδικές ανάγκες (ανάπηροι, έγκυες, ηλικιωμένοι, παιδιά), τη νοοτροπία που αποκτούμε ως κάτοικοι της πόλης.
Όμως τα αυτοκίνητα συνεχώς αυξάνονται και για την κίνησή τους απαιτείται να κοπούν χιλιάδες δένδρα για να κατασκευαστούν περιφερειακοί δρόμοι ενώ παράλληλα ανοίγει ο δρόμος για την οικοπεδοποίηση του δάσους. Χρειάζεται να πλατύνουν οι υπάρχοντες δρόμοι, αντί να πλατύνουν τα πεζοδρομία, αντί να γίνουν ποδηλατοδρόμοι και λωρίδες αποκλειστικής κίνησης των μέσων μαζικής μεταφοράς, κόβονται δένδρα που είναι στις άκρες των πεζοδρομίων, μπαζώνονται και καταστρέφονται τα αρχαία μνημεία που έρχονται στο φως. Το τελικό κέρδος με τα υπέρογκα κόστη χρηματικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά θα είναι πάντα αρνητικό, γιατί τα αυτοκίνητα όσο τους ανοίγουμε τον χώρο τόσο πιο πολλά γίνονται και τόσο περισσότερο χώρο ζητάνε.
Σ’ αυτό το αδιέξοδο και την καταστροφή της πόλης εμείς λέμε όχι. Λέμε ότι είναι ανάγκη για την κίνηση στην πόλη να αναπτύξουμε εναλλακτικούς τρόπους κυκλοφορίας, αλλάζοντας συγχρόνως και τη νοοτροπία μας.
Πρέπει να ακολουθηθεί πολιτική αποτροπής της χρήσης του ΙΧ στο κέντρο της πόλης. Να αναβαθμιστούν τα μέσα συλλογικής μεταφοράς. Να διευκολυνθεί η κίνηση των πεζών, των ποδηλατών και των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Να δρομολογηθεί δίκτυο τραμ συμπληρωματικό του μετρό. Να ενθαρρυνθεί η κατασκευή πάρκινγκ περιφερειακά του κέντρου, με συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση. Να απεμπλακεί η υπόθεση της θαλάσσιας αστικής συγκοινωνίας. Να μη γίνει η υποθαλάσσια αρτηρία αλλά να γίνει υπόγεια η Λ. Νίκης και να μετατραπεί η επιφάνεια σε πεζόδρομο. Να δημιουργηθεί προαστιακός σιδηρόδρομος στο Νομό, προς Σταυρό και προς Χαλκιδική.
Το όραμά μας, της ανάπτυξης ενός συνδυασμού εναλλακτικών μέσων μεταφοράς ατομικών και συλλογικών, είναι ανθρώπινο, φιλικό στο περιβάλλον και άμεσα εφικτό-πραγματοποιήσιμο. Είναι οικονομικό στην κατασκευή και τη λειτουργία. Είναι αναγκαίο πια να πειραματιστούμε και να αλλάξουμε οριστικά τόσο τις προσωπικές μας επιλογές για τη μετακίνησή μας, όσο και τις επιλογές των απόψεων που θα υποστηρίξουμε για την επιβίωση αλλά και την αναβάθμιση της πόλης. Οι νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη είναι μια ευκαιρία.
Φίλοι ,
σταματήστε να αναφέρεστε συνεχώς στους ποδηλατόδρομους. Η κίνηση με το ποδήλατο δεν χρειάζεται ποδηλατόδρομους . Οι τάσεις στην Ευρώπη λένε ΟΧΙ στους ποδηλατόδρομους .
Γίνε λίγο πιό σαφής. Τι εννοείς? Στη Φλωρεντία που ήμουν πριν 10 μέρες οι ποδηλατόδρομοι ήταν χάρμα ειδέστε. Πως να γίνει αλλιώς ? Για λόγους ασφαλείας δεν μπορούν ποδήλατα και αυτοκίνητα να κυκλοφορούν στις ίδιες λωρίδες. Ή υπάρχει κάποια άλλη ιδέα?
Έχει αποδειχεί ότι σε πόλεις που λειτουργούν χωρίς ποδηλατόδρομους και οι κάτοικοι αυτών των πόλεων δεν έχουν την νοοτροπία του ΄΄ποδηλατιστή ” οι ποδηλατόδρομοι πέρα από το ότι δεν προσφέρουν τίποτα αλλά και του ότι δεν συμβάλλουν στην αύξηση της μετακίνησης με το ποδήλατο , είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ για τους ποδηλάτες .Πώς γίνεται αυτό? Απλούστατα ο ποδηλάτες κυκλοφορόντας μέσα στον δικό του , θεωρητικά ασφαλές χώρο , είναι ποιο χαλαρός και ταυτόχρονα εγκλωβισμένος .Ένα μεγάλο παράδειγμα , ο ποδηλατόδρομος στην παραλία .Όσοι κάνουμε ποδήλατο γνωρίζουμε ότι εκεί μέσα είναι επικίνδυνο.Και εν πάση περιπτώση για να κλείσω μια που είναι δύσκολο να αναπτύξω όλες μου τις απόψεις γύρω από το θέμα , το ποδήλατο μπορεί να μετακινηθεί παντού και χωρίς ιδιαίτερο κίνδυνο πέρα από όσα λέγονται περί του αντιθέτου.
Αγαπητέ Ποδηλάτη,
Δυστηχώς για να απορροφηθεί κόσμος στο ποδήλατο χρειάζεται ασφάλεια και δυστηχώς χωρις ποδηλατόδρομους δεν γίνεται αυτό. Πες μου με ποια διαδρομη καποιος μπορει να έρθει απο την Τούμπα και απο την Χαριλάου στο κέντρο της Πόλης με ασφάλεια. Εγω κινδυνεύω κάθε μέρα την ζωη μου για να μετακινηθώ με το ποδήλατο και να μην πάρω το αυτοκίνητο που επίσης διαθέτω. Η ανταμοιβη μου είναι να ρισκάρω την ζωη μου και να αναπνέω όλο τον ΚΑΡΚΙΝΟ απο τα αυτοκίνητα άλλα και απο τα ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ που θα έλεγε πλέον είναι τα πιο επικύνδυνα σε ρυπους για έναν πεζό ή ποδηλάτη.
Επίσης η δημιουργία ποδηλατόδρομων που διασχίζουνε την πόλη έχουνε σαν σκοπό να περιορίσουνε τον χώρο των αυτοκινήτων και να καταστήσουνε το αυτοκίνητο άχρηστο για την μετακίνηση στο κέντρο της πόλης. Για αυτό και ο στόχος είναι η ΠΕΖΟΔΡΟΜΗΣΗ ενός σημαντικού μέρους του κέντρου στο τέλος. Οπως σε όλες τις Ευρωπαικές Πόλεις (αυτό μετά το ΜΕΤΡΟ και την ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ βεβαίως).
Το ότι κάποιοι άνθρωποι (όπως εμείς αυτη την στιγμή) οδηγούμε ποδήλατο δεν σημαίνει πως οι υπολοίποι μπορούνε να το κάνουνε υπο αυτές τις συνθηκες.
Υπαρχουνε αλλοι που θελουνε να φορέσουνε το κουστουμάκι τους, να κατέβουνε στο κέντρο για την δουλεια τους και να πάνε απο έναν τάπητα ειδικο για ποδήλατο χωρίς … νερά, λακούβες, κενά απο πλακάκια και άλλες παγίδες κυριλέ στην δουλειά τους. Ας μην περιόρισουμε το ποδήλατο σε ανθρώπους που δεν εχουν πρόβλημα να κυλισθούνε στην λάσπη. Ας μην το περιορίσουμε σε αθλητισμο, ας μην το περιορίσουμε σε εναλλακτική δραστηριότητα λες και κάνουμε Mountain Bike σε βουνό.
ΝΑΙ στο ποδήλατο ως μέσω μετακίνησης στην πόλη! ΟΧΙ για περιεργους.. ΟΧΙ για ειδικά γούστα… ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Προσωπικά κατεβαίνω στη δουλειά μου Πυλαία, Τούμπα, Λ. Πύργο ανελλιπώς με ποδήλατο, τα τελευταία 5 χρόνια. Η δουλειά είναι ψιλοκυριλέ σημειωτέον, αλλά τα φέρνω βόλτα. Σταματώ στον καύσωνα και στη βροχή. Έκανα τις διαδρομές μου και εξυπηρετούμαι. Καμμιά φορά στον ανήφορο τα παίζω λίγο και αγανακτώ.
Φέτος πήγα Αυστρία το καλοκαίρι. (Όχι με το ποδήλατο, βέβαια!!!!). Στο πέρασμα τών Άλπεων προς Ιταλία (3000 μ ύψος), με προσπέρασαν (είχε μποτιλιάρισμα αμαξιών – αργή κίνηση) καμιά 100ρια ποδηλάτες ΜΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ!!! Από παιδιά 15 χρονώ, μέχρι γύρω στα 70. Ήταν απλοί περιηγητές, όχι καμιά εκδήλωση. Από τότε η ανηφόρα για Πυλαία μου φαίνεται παραλία!!!!