Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Παίρνουμε την πρωτοβουλία να σας απευθύνουμε αυτήν την επιστολή, επειδή πιστεύουμε ότι το πρόβλημα είναι εθνικών διαστάσεων. Η πρόσφατη ομιλία σας στην 33η επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στη χώρα μας, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι αφουγκράζεστε τα προβλήματα του τόπου στην πραγματική τους διάσταση.
Πράγματι πρέπει να οικοδομήσουμε «….μία οικολογική δημοκρατία που θα έχει στο επίκεντρο την προστασία της φύσης» και συνυπογράφουμε ότι «… η προστασία του περιβάλλοντος είναι πλέον ζήτημα δημοκρατίας. Και η συμμετοχή στον αγώνα για τη σωτηρία της φύσης είναι υψηλό δημοκρατικό καθήκον του πολιτικού μας συστήματος.»
Γι’ αυτό απευθυνόμαστε σε εσάς.
Αλλά, και γιατί οι περιστάσεις απαιτούν η ηγεσία της προσπάθειας να αναληφθεί από πρόσωπο που αδιαφορεί για το πολιτικό κόστος και τα πολιτικά κέρδη.
Και το μοναδικό πρόσωπο που πληροί αυτές τις προϋποθέσεις είστε εσείς.
Υπάρχουν σαφείς λόγοι για τις πυρκαγιές που καταστρέφουν τη χώρα μας, αλλά και όλη σχεδόν την νότια Ευρώπη. Για να ξεκινήσει μια φωτιά, χρειάζονται μια σπίθα κι ένα χέρι που θα την ανάψει. Για να συντηρηθεί, όμως η φωτιά, απαιτούνται κατάλληλες συνθήκες, όπως να επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες, να έχει προηγηθεί ανομβρία που να έχει δημιουργήσει συνθήκες ξηρασίας και τέλος να υπάρχει οξυγόνο (άνεμος).
Η δημιουργία των κατάλληλων (δυστυχώς ιδανικών), αυτών συνθηκών είναι αποτέλεσμα των κλιματικών αλλαγών που έχουν ενσκήψει στον πλανήτη. Αν ανατρέξει κανείς στην πρόσφατη έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής των Η.Ε. για την Κλιματική Αλλαγή, θα διαβάσει ότι για την περιοχή μας προβλέπονται ξηρασία, λειψυδρία, καύσωνες, πυρκαγιές και ερημοποίηση. Και αυτό συμβαίνει. Και θα συμβεί και του χρόνου, κ. Πρόεδρε. Και τον επόμενο. Έως ότου δεν θα υπάρχει τίποτε άλλο να καεί.
Δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το χέρι που ανάβει τη σπίθα στα δάση μας. Και αν δεν είναι τυχαίο περιστατικό, αλλά εμπρησμός, πάλι εμείς φταίμε γιατί ο εμπρηστής προχωράει στην πράξη αυτή, μόνο όταν γνωρίζει ότι έχει πιθανότητες (αν όχι σιγουριά) ότι το έργο του θα έχει αποτέλεσμα. Και αν έχει αποτέλεσμα, η ευθύνη είναι ακέραια δική μας.
Όμως, τις ιδανικές συνθήκες για τις πυρκαγιές, που επικρατούν σήμερα, είναι σίγουρο ότι τις δημιουργήσαμε εμείς, η παγκόσμια κοινότητα, με την αλόγιστη κατάχρηση των ορυκτών καυσίμων με την οποία τροφοδοτήσαμε την ανάπτυξη του πολιτισμού μας, όταν η κυρίαρχη φιλοσοφία ήταν και παραμένει: «καταναλώνω, άρα υπάρχω». Φυσικά αυτή η φιλοσοφία έχει επιφέρει και πολλές άλλες οικολογικές καταστροφές στον πλανήτη. Αυτή όμως που απειλεί καθοριστικά την επιβίωση του πολιτισμού μας είναι οι κλιματικές αλλαγές.
Και το χειρότερο κ. Πρόεδρε, είναι πως αν αύριο όλος ο Πλανήτης, συμφωνούσε να κάνει ότι απαιτείται για την αναχαίτιση και αναστροφή του φαινομένου, τα αποτελέσματα θα ήταν φανερά μετά την πάροδο ετών, ίσως και δεκαετιών.
Αυτό κάνει την ανάγκη λήψης μέτρων ακόμη πιο άμεση και πιο επιτακτική.
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε, δεν χρειάζεται να συγκληθεί το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Πρέπει να συγκληθεί ένα Εθνικό Συμβούλιο Ενεργειακής Πολιτικής.
Πρέπει άμεσα να αλλάξουμε ενεργειακή πολιτική. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε ορυκτά καύσιμα για να καλύψουμε τις παράλογες ενεργειακές απαιτήσεις μας και τη σπατάλη ενέργειας στην οποία συνηθίσαμε.
Η μόνη λύση στο πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών είναι η μεγαλύτερη δυνατή εξοικονόμηση ενέργειας και η μεγαλύτερη δυνατή ανάπτυξη όλων των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Άμεσα. Τώρα. Δεν πρέπει να χάσουμε ούτε λεπτό.
Προφανώς αυτό που θα κάνει η Ελλάδα, δεν θα είναι από μόνο του ικανό να ανατρέψει την παγκόσμια κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, όταν ενεργειακοί κολοσσοί όπως η Κίνα και οι ΗΠΑ συνεχίζουν απτόητοι. Ας δώσουμε, όμως, εμείς το έναυσμα.
Και πάλι, ας δώσουμε τα φώτα, αλλά αυτή τη φορά, ενός νέου, αειφόρου ενεργειακού πολιτισμού.
Αυτό που διακυβεύεται είναι πολύ μεγάλο. Γι αυτό οφείλουμε να προσπαθήσουμε.
Του χρόνου ίσως να είναι πολύ αργά.
Είμαστε στη διάθεση σας
Με τιμή, Δρ. Τσιπουρίδης Ιωάννης
Πρόεδρος Δ.Σ. Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας
Κιν. 6972 338150
ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ
Τα επιχειρήματα, μέχρι σήμερα, που αμφισβητούν το βάσιμο της πολιτικής σχετικά με τα αιολικά πάρκα έχουν αναπτυχθεί σχεδόν ομοιόμορφα από δεκάδες συλλόγους σε όλη την Ελλάδα και από την αρθρογραφία του τύπου. Ωστόσο δεν υπήρξε καμμιά σαφής και καθαρή αντίδραση των αρμοδίων αρχών και οι διαμαρτηρίες – είτε είναι σωστά θεμελιωμένες είτε όχι – πεφτουν στου κουφού τ’αφτί. Όταν, εμμέσως, υπάρξουν απαντήσεις, είναι αόριστές, δεν εξαναγκάζουν κανέναν υπεύθυνο φορέα και φανερώνουν ότι δεν υπάρχει κανένα άλλο πλαίσιο πέρα από το πήγαιν’έλα ανάμεσα στα αρμόδια υπουργεία και την ΡΑΕ η οποία, είναι φανερό, ότι προωθεί την πάγια πολιτική των Βρυξελλών στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων και της κεφαλαιοποίησης. Ωστόσο, πέρα από τις γενικές αρχές που διατυπώνουν τα όργανα της Ε.Ε., η Κομισιόν δεν είναι αρμόδια να ορίσει κριτήρια για εγκαταστάσεις που αφορούν αποκλειστικά το ελληνικό κράτος, ούτε μπορεί να λειτουργήσει σαν παραβάν πίσω από το οποίο παίρνονται όλες οι ύποπτες αποφάσεις των οποίων η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στις κυβερνήσεις. Διάφορες υποβολημιαίες φήμες που κυκλοφορούν τοπικά ότι δήθεν εξαιρείται η άλφα ή βήτα περιοχή, καθώς και η επιστράτευση δήθεν “οικολόγων” που προπαγανδίζουν την βιομηχανική ανάπτυξη των φυσικών πηγών, δείχνουν ότι τα σχέδια κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης του οικολογικού ιδεώδους είναι πάντα ενεργά και οι κάθε είδους αόριστες δηλώσεις των υπευθύνων φορέων περί μελήματος για το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον είναι φανερό ότι δεν δεσμεύουν κανένα εφ’ όσον δεν υλοποιούνται σε συγκεκριμένες και εξαγγελμένες αποφάσεις. Ώστε ο κίνδυνος να θυσιαστεί ένα μεγάλο μέρος του εθνικού πολιτιστικού και φυσικού πλούτου σε ιδιωτικά συμφέροντα υποβόσκει πάντα. Κανείς δεν αμφισβητεί την επείγουσα ανάγκη για την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενεργείας, αλλά κανείς δεν μπορεί να δεχτεί να γίνει η Ελλάδα ο σκουπιδοτενεκές των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων.
Για όλους αυτούς τους λόγους – και για να λήξει αυτή η διελκυστίνδα που παίζεται ανάμεσα σε κρατικούς φορείς και δήθεν ανεξάρτητα δημόσια όργανα – είναι ανάγκη να αναπτυχθεί το ταχύτερο δυνατόν (οι καλοκαιρινοί μήνες όντας πάντα οι μήνες που παίρνονται οι “πονηρές” απόφάσεις) μια πανελλήνια επαφή όλων των επι μέρους συλλόγων και επιτροπών με στόχο την δημιουργία ενός ενιαίου συντονιστικού οργάνου που σκοπός του θα είναι όχι οι απλές διαμαρτηρίες και η απαρίθμιση των αρνητικών επιπτώσεων από την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε βιομηχανική κλίμακα αλλά η άσκηση πολιτικής πίεσης στην κυβέρνηση που, έχοντας την τελική απόφασιστική αρμοδιότητα θα κληθεί να ανοίξει τα χαρτιά της και να θεσπίσει επειγόντως και επίσημα τις λεπτομερείς προδιαγραφές σχετικά με την εγκατάσταση των αιολοκών πάρκων, ορίζοντας τις τοποθεσίες, το μέγεθος, τον αριθμό των ανεμογεννητριών και διευκρινίζοντας που πρόκειται για βιομηχανική κλίμακα, πού για τοπική κάλυψη των ενεργειακών αναγκών καθώς και τον ρόλο που θα έχουν οι τοπικοί φορείς αυτοδιοίκησης στις σχετικές αποφάσεις. Το εξαγγελμένο από τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιά Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο πολύ απέχει από μια τέτοια εξειδίκευση και μόνο ένας εμπειρογνώμων στις διοικητικές εμπλοκές θα μπορούσε να εικάσει την εφαρμογή του σε κάθε περίπτωση.
Η απαίτηση μιας πολιτικής απόφασης από μέρους των αρχών είναι νόμιμη δεδομένου τον τελευταίο λόγο στη λήψη αποφάσεων τον έχει η ελληνική κυβέρνηση που μέχρι τώρα εκφράζεται με γενικότητες και αοριστολογίες.
Η πολιτική αυτή πίεση θα είναι φρόνημο και λογικό να είναι ανεξάρτητη από κάθε πολιτική παράταξη και να ασκείται από όλους τους πολίτες που έχουν έννομο συμφέρον.
Η υλοποίηση ενός συλλογικού οργάνου που θα αναλάβει το έργο της κινητοποίησης και του συντονισμού των τοπικών οργανώσεων, των δήμων και των κοινοτήτων αλλά και των ενδιαφερομένων πολιτών σε μια κοινή δράση, θα έχει το πρόσθετο αποτέλεσμα να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των επί μέρους τοπικών συλλόγων και επιτροπών που, παρ’όλο που προβάλλουν σχεδόν πανομοιότυπα επιχειρήματα, τοπικιστικές διαφορές εξασθενίζουν την επίδρασή τους.
Η πρόταση αυτή υποβάλλεται στους δήμους και τους συλλόγους των οποίων βρέθηκαν οι αντιδράσεις στον τύπο και στο ιντερνέτ. Στοχεύει στην ανάπτυξη πρωτοβουλιάς από τους συλλόγους και τα όργανα αυτοδιοικησης για να συντονιστούν μεταξύ τους.
Προσωρινά και μέχρι την ανάληψη της πρωτοβουλίας από το κατάλληλο όργανο, οι υποβάλλοντες αυτήν την πρόταση μπορούν, αν χρειαστεί, να λειτουργήσουν σαν ταχυδρομική θυρίδα για την ανταλλαγή και διάδοση προτάσεων και απόψεων στις ακόλουθες δευθύνσεις:
Φ.Σομμαρίπας 85004 Σέριφος
Mail: sommarip@otenet.gr
Και από την επόμενη εβδομάδα στο blog “frsommaripas.blogspot.com”
Το κείμενο αυτό κοινοποιήται στον τύπο και τα μέσα ενημέρωσης