Στην Χαλκιδική εδώ και καιρό είμαστε αυτόπτες μάρτυρες μιας αισχρής προσπάθειας – συμπαιγνίας μεταξύ κυβέρνησης και πολυεθνικής εταιρίας και των ντόπιων υποτακτικών της να επιβάλλουν την εξόρυξη χρυσού χωρίς να έχουν την απαραίτητη σε κάθε δημοκρατική κοινωνία συναίνεση των κατοίκων.
Στα πλαίσια αυτά ο διάλογος έχει αντικατασταθεί με την βία της ”επενδυτικής εμπροσθοφυλακής” των ΜΑΤ-ΕΚΑΜ-ΑΝΤΙΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ και σία του κ. Δ(Ένδεια) σε συνδυασμό με τους οχετούς λάσπης, προπαγάνδας και παραπληροφόρησης που εκτοξεύονται από τα πρόθυμα παπαγαλάκια της εταιρείας.
Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Χαλκιδικής αντιμετωπιζόμαστε περίπου ως εγκληματίες, την ίδια ώρα που πολιτικοί κακούργοι και οι συνεργοί τους κυκλοφορούν ελεύθεροι ή επιχειρείται αναίσχυντα η κάλυψη των ανομημάτων τους …
Τα καθεστωτικά και ταυτόχρονα βουτηγμένα στα χρέη ΜΜΕ δεν αναφέρουν σχεδόν τίποτα ή όταν αναφέρουν κάτι παρουσιάζουν κυρίως την άποψη της πολυεθνικής εταιρείας που συνήθως τα έχει ”μπουκώσει” με διαφημίσεις…
Όλοι οι λογικοί άνθρωποι συμφωνούν πως το θέμα με τα μεταλλεία χρυσού είναι κοινωνικό και πολικό ζήτημα που λύνεται με τους ανάλογους όρους, και φυσικά σε καμία περίπτωση με (προ)φυλακίσεις ποινικοποίηση και καταστολή που όχι μόνο δεν οδηγούν σε κάποια λύση, αλλά αντίθετα έχουν ως συνέπεια την κλιμάκωση της έντασης και την περαιτέρω πόλωση της κοινωνίας.
Φυσικά στους χαλεπούς μνημονιακούς καιρούς μας, αυτά ίσως είναι ψιλά γράμματα για μερίδα του κράτους και των σκοτεινών αντιδημοκρατικών μηχανισμών που βρίσκονται πίσω από αυτό και επιχειρούν να το χειραγωγήσουν ρίχνοντας ταυτόχρονα τον Ελληνικό λαό στην εξαθλίωση.