Πριν από λίγες μέρες συζητήθηκε στο συμβούλιο υπουργών περιβάλλοντος της ΕΕ, η πρόταση της Αυστρίας για εθνικές απαγορεύσεις των μεταλλαγμένων. Η πρόταση υποστηρίζεται επίσης από άλλες 10 χώρες: Βουλγαρία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Κύπρο, Λεττονία, Λιθουανία, Ουγγαρία, Μάλτα, Πολωνία και Σλοβενία. Σύμφωνα με την πρόταση τα κράτη μέλη θα έχουν το δικαίωμα να απαγορεύουν την καλλειέργεια γ.τ. ποικιλιών στην επικράτειά τους, παρά την αδειοδότησή τους από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters το επιχείρημα των χωρών που το προτείνουν είναι η απόρριψη των γ.τ.ο από μεγάλες μερίδες του πληθυσμού στις επικράτειές τους. “ Ήρθε η ώρα να καθορίσουμε μια νέα στάση όσον αφορά στη διαδικασία αδειοδότησης των γ.τ.ο. στη γεωργία…. Η καλύτερη νομικά λύση είναι να έχει το δικαίωμα ένα κράτος μέλος να αναστέλλει επαόριστον την καλλιέργεια ενός γ.τ.ο.ή να την απαγορεύει”. Επιπλέον προτείνουν να καθορισθεί μια λίστα από “κοινωνικοοικονομικά” κριτήρια με βάση την οποία θα μπορούν να απαγορεύουν την καλλιέργειά τους, είτε σε όλη, είτε σε μέρος της επικράτειά τους. ΄Ετσι προοπτικά θα υπάρξει η δυνατότητα “για εθνική αυτοδιάθεση, χωρίς να αμφισβητηθεί η γενικότερη διαδικασία αδειοδότησης των γ.τ. προϊόντων”.
Αξιοσημείωτο είναι οτι δεν είναι ενάντια στην πρόταση ακόμα και η πολύ φιλική προς τους γ.τ.ο.κυβέρνηση της Ολλανδίας. Όμως για άλλους λόγους. Αν περάσει η πρόταση αυτή, τότε περιμένει να μη ψηφίζουν κατά, οι έχουσες αρνητική στάση κυβερνήσεις, στην διαδικασία αδειοδότησης των γ.τ., αφού θα έχουν το δικαίωμα μετά, οι ίδιες, να τις απαγορεύουν στην επικράτειά τους.
Η πρόταση θα συζητηθεί απλώς στο συμβούλιο των υπουργών, το οποίο όμως δεν μπορεί να αποφασίσει, αφού είναι στην ουσία συμβουλευτικό όργανο και για προτάσεις ή αλλαγή νόμων είναι υπεύθυνη μόνο η Κομμισσιόν. Η τύχη της πρότασης αυτής των 11 κρατών θα εξαρτηθεί λοιπόν από τη μελλοντική σύνθεση της Ε.Επιτροπής, και ιδιαίτερα από το ποιός θα είναι επίτροπος περιβάλλοντος.
Για το κίνημα ενάντια στα μεταλλαγμένα σε κάθε χώρα θα είναι θετικό να περάσει αυτή η πρόταση, γιατί δεν θα μπορεί η εκάστοτε κυβέρνηση να υποστηρίζει, όπως μέχρι τώρα, “…τι να κάνουμε; αφού έτσι αποφάσισαν στις Βρυξέλλες”. Για τη Μονσάντο όμως δεν θα είναι και άσχημα, αφού έτσι θα μπορεί να επικεντρώσει τις επενδύσεις της στις χώρες των φιλικών προς τους γ.τ.ο. κυβερνήσεων και μακροπρόθεσμα θα ελπίζει στη γενικότερη διακίνησή τους. Αν το ευρωπαϊκό κίνημα επαναπαυθεί, όπως δυστυχώς πάει να γίνει, και δεν αγωνίζεται για τη συνολική απαγόρευσή τους στην Ευρώπη.
Πηγή: saveouerseeds