Συζήτηση στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ
Στα πλαίσια του 10ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, που πραγματοποιείται στις 29, 30 Ιούνη και 1 Ιούλη στο 4ο Πάρκο Παραλίας, Στάση Σχολής Τυφλών, έχει οργανωθεί από την Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης και την Οικολογία – Αλληλεγγύη την Παρασκευή 29.6.07 στις 20.00 μια συζήτηση με θέμα: «Θεσσαλονίκη: Εθνικισμός και πολυπολιτισμικότητα».
Εισηγητές θα είναι:• Γιώργος Γιαννόπουλος, εκδότης του «Ένεκεν»
• Πέτρος Θεοδωρίδης, πολιτικός επιστήμων
• Όμηρος Ταχματζίδης, δημοσιογράφος, εκδότης
• Μιχάλης Τρεμόπουλος, νομαρχιακός σύμβουλος
Θα γίνει μια προσπάθεια να προσεγγιστεί η σύγχρονη Θεσσαλονίκη και μέσα από την ιστορική της εξέλιξη. Ιδιαίτερα μετά το 1912, όταν στην πολυεθνική Θεσσαλονίκη αρχίζουν να εξελίσσονται έντονες προσπάθειες ώστε να γίνει όντως ελληνική και ελεγχόμενη και το κοινωνικό πρόβλημα διαστρέφεται σε εθνικό. Όταν, μετά την αποχώρηση των μουσουλμάνων και την εγκατάσταση των προσφύγων, στην πόλη αναπτύσσεται ένα κύμα αντισημιτισμού αλλά και οικονομικής αποδυνάμωσης του εβραϊκού στοιχείου, που διαρρέει προς τις ευρωπαϊκές χώρες και στη συνέχεια εξοντώνεται στα γερμανικά κρεματόρια.
Στην κατεστραμμένη μεταπολεμική και μετεμφυλιακή Θεσσαλονίκη σταδιακά κυριαρχούν τα κοινωνικά στρώματα που είχαν πλουτίσει κυρίως κατά την Κατοχή μια νέα μεσαία τάξη, που «ενεργεί πάντοτε ως φύλαξ του καθεστώτος» μαζί με τα υπολείμματα της προπολεμικής μικροαστικής τάξης και όσους είχαν μαθητεύσει στο ότι ο εθνικισμός μπορεί να είναι ένα προσοδοφόρο επάγγελμα. Η πόλη θα γίνει το θέατρο μιας σειράς πολιτικών δολοφονιών (Ζεύγος, Πολκ, Νικηφορίδης, Βελδεμίρης, Λαμπράκης, Τσαρουχάς, Χαλκίδης κ.α.) και θα δει να αναδεικνύονται πρόσωπα, ιδεολογίες και πρακτικές, που εκφράζουν και αναπαράγουν ένα διάχυτο εθνικολαϊκιστικό κλίμα.
Η Θεσσαλονίκη έγινε «φτωχότερη». Η πολυπολιτισμικότητά της, η ανεκτικότητα των κατοίκων της, η συνύπαρξη γλωσσών, θρησκειών και εθνικών συνειδήσεων φαινόταν για χρόνια να αποτελεί ένα οριστικό παρελθόν. Ήδη όμως η πραγματικότητα έχει αρχίζει ν’ αλλάζει. Η Θεσσαλονίκη γίνεται και πάλι πολυπολιτισμική. Χωρίς προκαταλήψεις, ας αφήσουμε «χίλια λουλούδια ν’ ανθίσουν». Και ας προσπαθήσουμε όλοι να σεβαστούμε το ανθρώπινο μέτρο.