Τα ίδια συνέβηκαν και το 2005. Διαβάστε και το κείμενο της εποχής, στο τέλος!
ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟ ΚΑΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ ΤΟΥ ΣΕΙΧ ΣΟΥ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΕΙ
Στον εισαγγελέα κ. Φλωρίδη κατέθεσε κείμενο καταγγελίας σήμερα, ο νομαρχιακός σύμβουλος Μιχάλης Τρεμόπουλος, που αφορά πόρισμα -πρόταση του Σώματος Επιθεωρητών- Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης για άρση της αναδάσωσης του Σέιχ Σου.
Συγκεκριμένα, το Σώμα Επιθεωρητών- Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης προτείνει στον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας την άρση αναδάσωσης ιδιωτικού τεμαχίου 2300 τ.μ. στο Πανόραμα, του οποίου ο ιδιοκτήτης έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για το ίδιο θέμα, υπόθεση που πρόκειται να συζητηθεί στις 10.10.2007. Η πρόταση αυτή της άρσης αναδάσωσης, εάν τελικά γίνει δεκτή από τον Γ.Γ. της Περιφέρειας, θα οδηγήσει στην κατάργηση της δίκης στο ΣτΕ, κάτι που θα ευνοήσει τον ιδιώτη αλλά όχι το δάσος.
Στην περίπτωση αυτή δεν θα λυθεί το θέμα από το δικαστήριο αλλά θα αρχίσουν από την αρχή προσφυγές στο ΣτΕ από τις Οικολογικές Οργανώσεις και θα <<παιχθεί το ίδιο <<έργο>>, όπως έχει γίνει μέχρι σήμερα. Φυσικά το Ανώτατο Δικαστήριο (ΣτΕ) δεν θα απομακρυνθεί από ό,τι έχει αποφασίσει μέχρι σήμερα με 12 αποφάσεις του (υπάρχει και μία απόφαση του Αρείου Πάγου, που σε ανάλογη περίπτωση απαγορεύει την άρση της αναδάσωσης), που απέρριψαν της άρση της αναδάσωσης. Μάλιστα, ανάμεσα σ’ αυτές υπάρχει απόφαση του ΣτΕ, που ακυρώνει διάταγμα του ΥΠΕΧΩΔΕ για την αλλαγή χρήσης της έκτασης του συγκεκριμένου ιδιώτη.
Καλούμε τον Υπουργό και τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας να μην δεχθούν την παράνομη και αβάσιμη πρόταση των ελεγκτών της Δημόσιας Διοίκησης για τους εξής λόγους:
· Ο νέος δασονόμος, στον οποίο στηρίζεται η πρόταση, μόνο σε μια περίπτωση επιτρέπει την άρση της αναδάσωσης και αυτή είναι να καλλιεργείται σήμερα η έκταση για την οποία ζητείται η άρση της αναδάσωσης.
· Από κανένα στοιχείο που έχει η διοίκηση μέχρι σήμερα δεν προκύπτει ότι καλλιεργείται η συγκεκριμένη έκταση. Άλλωστε, σύμφωνα με το νόμο, δεν επιτρέπεται η καλλιέργεια των αναδασωτέων εκτάσεων, η οποία μάλιστα είναι και ποινικώς κολάσιμη πράξη.
Συνεπώς, εφόσον δεν πρόκειται για καλλιεργούμενη έκταση, δεν υπάρχει δέσμια υποχρέωση της Διοίκησης να άρει την αναδάσωση.
· Η διοίκηση, από σεβασμό στη δικαιοσύνη, δεν επιτρέπεται να προκαταλαμβάνει την κρίση του δικαστηρίου και μάλιστα την παραμονή της εκδίκασης της υπόθεσης στο ΣτΕ.
Άλλωστε, υπάρχει δεδικασμένο με τις πιο πάνω αποφάσεις του ΣτΕ και του Α.Π. και δεν πρέπει η Διοίκηση να περιφρονεί τις δικαστικές αποφάσεις.
Η πρόταση ευνοεί μόνο τον ιδιώτη και όχι τις αρχές της νομιμότητας και της δικαιοσύνης, η οποία εν τέλει είναι η μόνη αρμόδια να λύση οριστικά το ζήτημα του Σέιχ Σου.
Να είναι σίγουροι ότι δεν θα αφήσουμε το δάσος ανυπεράσπιστο
———————————————————————————
KAI EΠΕΙΔΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΗΤΑ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΕΪΧ ΣΟΥ!
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Δελτίο Τύπου 2.6.2005!!!!!
Απαράδεκτο έγγραφο αποκαλύπτουν οι οικολογικές οργανώσεις
Με το έγγραφό του 113949/4237/2004, που αποκάλυψαν σε Συνέντευξη Τύπου οι Οικολογικές Οργανώσεις Θεσσαλονίκης, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (πρώην Υπουργείο Γεωργίας) εισηγείται τη μερική άρση της αναδάσωσης ιδιωτικών εκτάσεων του δάσους, λόγω «πλάνης της Διοίκησης»!
Πρόκειται για έγγραφο της Νομικής Υπηρεσίας του Υπουργείου, με την υπογραφή της κ. Πάχτα, που ζητά από τον Γ.Γ. της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας να προχωρήσει στην άρση της αναδάσωσης, που θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για το Σέιχ Σου.
Οι Οικολογικές Οργανώσεις Θεσσαλονίκης, θεωρώντας το έγγραφο αυτό ως απαράδεκτο και αντισυνταγματικό και εντάσσοντάς το σε ένα γενικότερο πλαίσιο υποβάθμισης του δάσους της Θεσσαλονίκης αλλά και γενικότερα των ελληνικών δασών, ζητούν από τον Υπουργό κ. Μπασιάκο την άμεση ανάκλησή του.
Το Υπουργείο δέχεται ότι πρόκειται δήθεν για «αγροτικές εκτάσεις» και ισχυρίζεται ότι υπάρχει «πλάνη της Διοίκησης» και μάλιστα «πλάνη διάρκειας 70 ετών» για όλα τα ιδιωτικά «κληροτεμάχια» που περιλήφθηκαν το 1935 στην αναδάσωση.
Αν εφαρμοστεί αυτή η άποψη, είναι σαφές ότι θα χτιστεί ολόκληρο το ανατολικό τμήμα του δάσους Σέιχ Σου, έκτασης 680 στρεμμάτων. Προφανώς, για λόγους ίσης αντιμετώπισης, θα διεκδικήσουν και άλλοι την εφαρμογή του για λογαριασμό τους, με αποτέλεσμα να οικοπεδοποιηθεί σχεδόν η μισή έκταση του δάσους των 30.000 στρεμμάτων!
Οι Οικολογικές Οργανώσεις Θεσσαλονίκης που έδωσαν σήμερα Συνέντευξη Τύπου (Ελεάνα Ιωαννίδου, Ένωση Πολιτών Θεσσαλονίκης, Γιάννης Παπαγιάννης, νομικός περιβάλλοντος, Γιάννης Τζιώλας, Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης, Μιχάλης Τρεμόπουλος, νομαρχιακός σύμβουλος, Οικολογία- Aλληλεγγύη /Συνασπισμός των Πολιτών), ανακοίνωσαν ότι υποβάλουν στον Υπουργό κ. Μπασιάκο αναλυτικό υπόμνημα για την άμεση ανάκληση του εγγράφου και ρωτούν:
– ΓΙΑΤΙ το έγγραφο του Υπουργείου παραλείπει να αναφέρει τις δύο ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (3479/1997 και 3643/1999), που δέχτηκαν τις προσφυγές των Οικολογικών Οργανώσεων και έκριναν ότι ολόκληρη η έκταση των 29.700 στρεμμάτων του Σέιχ Σου υπάγεται στο προστατευτικό καθεστώς των αναδασωτέων εκτάσεων, «ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εκτάσεων ή της χρήσης ορισμένων τμημάτων της» και ότι «απαγορεύονται επεμβάσεις και χρήσεις που δεν συνάδουν με τον αναδασωτικό χαρακτήρα των εκτάσεων»;
– ΓΙΑΤΙ το έγγραφο του Υπουργείου παραλείπει να αναφέρει την απόρριψη από το Σ.τ.Ε. όλων των τριτανακοπών, που είχαν ασκήσει ορισμένοι ιδιώτες που διεκδικούν εκτάσεις μέσα στο δάσος ζητώντας την ακύρωση των πιο πάνω αποφάσεων του Σ.τ.Ε.;
– ΓΙΑΤΙ το έγγραφο παραλείπει να αναφέρει ότι το Σέιχ Σου έχει κηρυχθεί δύο φορές αναδασωτέο (1935 και 1973) και ότι προστατεύεται από το Σύνταγμα και τη δασική νομοθεσία με απαγόρευση κάθε αλλαγής της χρήσης του;
– ΓΙΑΤΙ το έγγραφο του Υπουργείου παραλείπει να αναφέρει το γεγονός της πυρκαγιάς του δάσους (1997), όταν αποτεφρώθηκαν 16.640 στρέμματα του δάσους, δηλ. περισσότερη από την μισή έκταση του δάσους; Σε ένα πληγωμένο δάσος μπορεί να γίνει άρση της αναδάσωσης;
– ΓΙΑΤΙ το Υπουργείο αγνοεί το Σύνταγμα (άρθρο 117 παρ. 3), που προστατεύει τη λειτουργία της αναδάσωσης των καμένων εκτάσεων και παρά ταύτα εισηγείται την άρση της αναδάσωσης ορισμένων ιδιωτικών εκτάσεων, που έχουν την ιδιότητα των αναδασωτέων εκτάσεων 70 ολόκληρα χρόνια;
– ΓΙΑΤΙ το Υπουργείο αγνοεί τις Γνωμοδοτήσεις του Ν.Σ.Κ. (426/1972, 990 και 991/1978) ότι η αναδάσωση μπορεί να περιλάβει και καθαρώς ιδιωτικές ή εποικιστικές εκτάσεις όταν είχαν προηγουμένως δασική βλάστηση που κάηκε ή αποψιλώθηκε; Στην περίπτωση αυτή μάλιστα κρίθηκε ότι με την κήρυξη της αναδάσωσης μπορεί να θεωρηθεί ότι ανακλήθηκε η παραχώρηση της έκτασης για αποκατάσταση καλλιεργητών.
– ΓΙΑΤΙ το Υπουργείο αγνοεί τις αποφάσεις 2248/1979 και 1818/1982 του Σ.τ.Ε. που έκριναν ότι εκτάσεις που έχουν παραχωρηθεί ως «γεωργικοί κλήροι» και αποψιλώθηκαν, ορθά και νόμιμα κηρύσσονται ως αναδασωτέες;
– ΓΙΑΤΙ το Υπουργείο αγνοεί ότι τα κληροτεμάχια Πανοράματος, με σύμφωνη γνώμη των δασικών Υπηρεσιών, περιλήφθηκαν στις αναδασωτέες εκτάσεις το 1935, με την αιτιολογία ότι πριν από το 1935 είχε δασική βλάστηση, η οποία (βλάστηση) στη συνέχεια είχε αραιωθεί (παλαιός βοσκότοπος στην Τουρκοκρατία) με αποψιλώσεις, υπερβόσκηση, καυσοξήλευση, κλπ και συνεπώς ορθά χαρακτηρίστηκαν ως δασικού χαρακτήρα εκτάσεις από τα αρμόδια δασικά και περιφερειακά όργανα (άρθρα 148-150 του Ν. 4173/1992, άρθρο 188 του Ν.Δ. 86/1969) που αποφάσισαν την αναδάσωσή τους το 1935 και 1973 (βλ. έγγραφο ΔΔ 2216/12.8.1996 του Δ/ντού Δασών Θεσ/νίκης).
– ΓΙΑΤΙ το Υπουργείο αρκείται στον εσφαλμένο πρόσφατο ισχυρισμό του τοπικού Δασαρχείου ότι τα κληροτεμάχια αυτά είναι δήθεν «αγροτικές εκτάσεις» με μόνη τη διαπίστωση ότι περιλήφθηκαν στη διανομή του 1932; Γιατί δεν διέταξε σχετική έρευνα για το εάν οι εκτάσεις αυτές είχαν πράγματι δασικό χαρακτήρα, όπως ακριβώς έκριναν οι δασικές αρχές του 1935 και 1973, που θεώρησαν ότι οι εκτάσεις αυτές πρέπει να αναδασωθούν υποχρεωτικά, ως αποψιλωμένες και υποβαθμισμένες αλλά και για λόγους δημοσίου συμφέροντος (σχηματισμός δάσους για την προστασία της πόλης και των γύρω οικισμών);
Υπόψη ότι δεν αποτελεί στοιχείο κρίσεως για την πλάνη της Διοίκησης η διαπίστωση ότι μετά την κήρυξη της αναδάσωσης (1935) μια συγκεκριμένη έκταση είχε αγροτικό χαρακτήρα π.χ. το 1945, το 1960 ή αργότερα, διότι η έκταση αυτή μπορεί να είχε δασικό χαρακτήρα και να αποψιλώθηκε μετά το 1935 (κήρυξη της αναδάσωσης), οπότε (στην περίπτωση αυτή) διατηρεί τον δασικό της χαρακτήρα (Σ.τ.Ε. 2147/2003). Άλλωστε μετά την κήρυξη της αναδάσωσης το 1935 απαγορεύονταν η γεωργική καλλιέργεια της έκτασης (άρθρο 150 παρ. 2 του Ν. 4173/1929). Συνεπώς μια απαγορευμένη και κολάσιμη πράξη (γεωργική καλλιέργεια) δεν μπορεί να αλλάξει τον δασικό χαρακτήρα της έκτασης.
– ΓΙΑΤΙ το Υπουργείο δέχεται αβασάνιστα ότι τα αναφερόμενα στο πιο πάνω έγγραφο «τεμάχια» έχουν μη δασικό χαρακτήρα το 1935, βασιζόμενο προφανώς στα έγγραφα 3569/2004 και 4309/2004 του Δασαρχείου Θεσ/νίκης αντίστοιχα, χωρίς να διαταχθεί σχετική πραγματολογική έρευνα αν πράγματι ευσταθεί ή όχι ο ισχυρισμός αυτός;
Κι αυτό γιατί από την αλληλογραφία των δασικών υπηρεσιών (ενδεικτικά έγγραφο 3640/31.5.1967 του Δασάρχη Θεσ/νίκης, πρωτόκολλο 6/20.10.1966 της Επιτροπής για το Δάσος–Πάρκο Θεσ/νίκης) προκύπτει σαφώς ότι τα πιο πάνω κληροτεμάχια της οριστικής διανομής το 1932 δεν εμπίπτουν στις «συμπαγείς γεωργικές εκτάσεις», που έχουν εξαιρεθεί από την αναδάσωση του 1935. Η εξαίρεση αυτή αφορά μόνο τις οικοπεδοποιηθείσες στη συνέχεια εκτάσεις του Συν/σμού Κωνσταντινουπολιτών και του Ν. 751.
Μετά τα πιο πάνω ερωτηματικά, που ζητούν άμεση απάντηση από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, πρέπει να γίνουν οι εξής άμεσες ενέργειες:
Ι. Να ανακληθεί άμεσα το έγγραφο του Υπουργείου ώστε να απομακρυνθεί ο επικείμενος κίνδυνος της άρσης της αναδάσωσης των 680 περίπου στρεμμάτων που αφορούν τα πιο πάνω κληροτεμάχια, στην οποία (άρση) θα προστεθούν και οι διεκδικούμενες σήμερα (με το Εθνικό Κτηματολόγιο) εκτάσεις του δάσους, που ανέρχονται σε 15.000 στρέμματα, δηλ. η μισή περίπου έκταση του δάσους.
ΙΙ. Μετά την ανάκληση του εγγράφου του Υπουργείου, θα πρέπει με ψύχραιμη και νηφάλια έρευνα να αντιμετωπισθεί από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (αρμόδιες Υπηρεσίες, Κοινωνικοί φορείς, Επιμελητήρια, Περιβαλλοντικές Οργανώσεις κλπ.) το ζήτημα του Δάσους της Θεσσαλονίκης και να προχωρήσουν στην απαλλοτρίωση ή στην ανταλλαγή για όσες εκτάσεις υπάρχουν νόμιμοι τίτλοι.