Οι δικαστικές νίκες μας, όπως η πρόσφατη κατά της οικοπεδοποίησης του Χορτιάτη και των οικοδομικών αδειών που εξέδωσε η Νομαρχία Θεσσαλονίκης, είναι σαφές ότι γίνεται προσπάθεια από την κυβέρνηση να αναιρεθούν, με την αναθεώρηση του Συντάγματος και τη διευκόλυνση του αποχαρακτηρισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων αλλά και με ασφυκτικούς περιορισμούς στον «ενοχλητικό» δικαστικό έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων.
Η αναφορά στον Ιούνιο του 1975 -όταν υιοθετήθηκε το μεταπολιτευτικό Σύνταγμα- για την αναγνώριση της μορφής των εκτάσεων (ενώ σήμερα παραμένουν αναδασωτέες οι εκτάσεις που ήταν δάση ή δασικές κατά το 1945), θα σημάνει τον αποχαρακτηρισμό τεραστίων εκτάσεων.
Προβληματική είναι και η σύνδεση των δασικών εκτάσεων με το χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό της χώρας, αφού είναι δυνατόν να αλλάξουν προορισμό «για λόγους εθνικής οικονομίας» και είναι πλέον θέμα πολιτικής βούλησης η καταχρηστική εφαρμογή της.
Επιπλέον, οι δηλώσεις του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ αμφισβητούν ακόμη και το «τεκμήριο κυριότητας του δημοσίου» επί των δασών και δασικών εκτάσεων.
Είναι σαφές ότι η αναθεώρηση του άρθρου 24 το 2001 εξασθένισε τη συνταγματική προστασία των δασών αλλά δεν κατάφερε να τη συρρικνώσει όσο επεδίωκαν οι αρχικές εισηγήσεις. Την αναθεωρημένη διατύπωση επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν σειρά νόμων και εγκυκλίων, προωθώντας αντισυνταγματικές διατάξεις επανακαθορισμού της έννοιας του δάσους, με στόχο τον αποχαρακτηρισμό εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων και την άρση της συνταγματικής τους προστασίας, προς όφελος αυθαίρετων οικιστών, οικοδομικών συνεταιρισμών, καταπατητών αλλά και «νόμιμων» επιχειρηματικών συμφερόντων. Όμως απέτυχαν, ακριβώς λόγω των αγώνων μας. Τώρα, επιχειρείται ο Β’ γύρος.
Εναντίον του γνωστού Ν.3208/03 για τα δάση και της εγκυκλίου 90422 του υφυπουργού Γεωργίας, έχουν ασκηθεί στο ΣτΕ αιτήσεις αναστολής και ακύρωσης. Με την ίδρυση συνταγματικού δικαστηρίου, στόχος είναι –μεταξύ άλλων- η αποδυνάμωση της δικαστικής λειτουργίας και κυρίως του ΣτE σε απολύτως καίριες για το κράτος δικαίου αρμοδιότητές του, όπως ο έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων και η προστασία του περιβάλλοντος.
Είναι φανερό ότι η χώρα παλινδρομεί προς την άγρια ανάπτυξη. Με την αναθεώρηση, επιδιώκεται να περιβληθούν την αυξημένη τυπική ισχύ του Συντάγματος νομικές ρυθμίσεις που αντιβαίνουν στη λογική της έννομης τάξης, για να καταργηθεί η προστασία του δασικού πλούτου της και η εξουσία των δικαστηρίων να διατάσσουν την πλήρη αποκατάσταση των παρανόμων προσβολών των δικαιωμάτων των πολιτών αλλά και για να εκποιηθεί η δημόσια γη και περιουσία.
Έτσι, η Ελλάδα αποτελεί μοναδική περίπτωση χώρας που αναθεωρεί το Σύνταγμά της, όχι για να επεκτείνει την προστασία για το περιβάλλον -π.χ. με τη σύνταξη δασολογίου- αλλά για να την περιορίσει. Όμως η προστασία των δασών και γενικά των συλλογικών αγαθών είναι αδιαπραγμάτευτη και οι πολίτες που τη στηρίζουν είναι πολύ περισσότεροι από ό,τι υποθέτουν ορισμένοι.
υποψήφιος Νομάρχης Θεσσαλονίκης
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Μακεδονία», στις 12.6.2006