ΠΡΟΣ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Ι. Η αλματώδης ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών και η διάδοση της χρήσης κινητής τηλεφωνίας είχε ως συνέπεια την εγκατάσταση μεγάλου αριθμού σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας (κεραιών) σε όλες της περιοχές της Ελλάδας. Η τοποθέτηση κεραιών, κυρίως πάνω σε δώματα και ταράτσες πολυκατοικιών, αλλά και σε περιοχές που γειτνιάζουν με σχολεία, νοσοκομεία, πάρκα και άλλους χώρους συνάθροισης του κοινού, προκαλεί έντονες αντιδράσεις από τους πολίτες και διαταράσσει την κοινωνική ειρήνη. Οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας εγκαθιστούν προκλητικά κεραίες κινητής τηλεφωνίας και σταθμούς βάσης σε πυκνοκατοικημένες περιοχές ακόμη και δίπλα σε σχολεία και νοσοκομεία, χωρίς να τηρήσουν την νόμιμη διαδικασία τις περισσότερες φορές καμουφλαρισμένες σε καμινάδες, θερμοσίφωνες και διαφημιστικές πινακίδες. Η επιστημονική γνώση για τους κινδύνους που συνεπάγεται η πρόσκαιρη ή η μακροχρόνια έκθεση στη μη ιοντίζουσα ακτινοβολία, όπως είναι αυτή που εκπέμπεται από τους σταθμούς βάσης κινητής τηλεφωνίας (υψίσυχνη ηλεκτρονική ακτινοβολία – “Non-Ionizing Radiation” [NIR]), είναι ακόμα αναμφισβήτητα ελλιπής. Ειδικότερα, παρατηρείται επιστημονική αβεβαιότητα ως προς το εύρος και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κινδύνων από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, καθώς και ως προς την ανεκτή ποσότητα έκθεσης και τις αναγκαίες αποστάσεις από τις πηγές ακτινοβολίας. Το ισχύον νομικό καθεστώς για την εγκατάσταση και τη λειτουργία κεραιών κινητής τηλεφωνίας είναι εξαιρετικά πολύπλοκο, αντιφατικό με αποσπασματικές και αντισυνταγματικές ρυθμίσεις εντείνοντας το ανωτέρω πρόβλημα.
ΙΙ. Στα πλαίσια της “Δημόσιας Διαβούλευσης” επί του νέου νομοσχεδίου “περί ηλεκτρονικών επικοινωνιών” το οποίο μεταξύ άλλων ρυθμίζει τα θέματα εγκατάστασης και λειτουργίας των κεραιών κινητής τηλεφωνίας σας υποβάλλουμε τις παρατηρήσεις μας και τις προτάσεις μας. Συγκεκριμένα επί του νέου νομοσχεδίου έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής :
Α. Με την παρ. 10 του αρ. 31 καθορίζεται ότι σε περίπτωση εγκατάστασης κεραιών σε απόσταση 300 μέτρων από την περίμετρο των νοσοκομείων, σχολείων, γηροκομείων κλπ τα όρια έκθεσης του κοινού απαγορεύεται να υπερβαίνουν το 60% των τιμών που καθορίζονται στα άρθρα της ΚΥΑ 53571/3839/2000, ενώ με την παρ. 20 απαγορεύεται η εγκατάσταση κεραιών σε κτιριακές εγκαταστάσεις σχολείων, νοσοκομείων και γηροκομείων. Το Υπουργείο δηλαδή παραβλέπει τις προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη που κάνει λόγο ως μόνο μέτρο προφύλαξης την καθιέρωση απόστασης από κατοικημένες περιοχές, συνεχίζει να επιτρέπει την εγκατάσταση αυτών ακόμη και δίπλα σε σχολεία και αναιρεί στο σύνολό του το παλαιότερο νομοσχέδιο (Οκτώβριος 2003), το οποίο καθιέρωνε το κριτήριο της απόστασης των 300 μέτρων από κατοικημένες περιοχές.
Σημειώνουμε γι’ άλλη μια φορά ότι τα όρια της εν λόγω Κ.Υ.Α. δεν μπορούν να αποτελέσουν ασφαλές κριτήριο προστασίας. Τα θεσμοθετημένα όρια, τα οποία σύμφωνα και με την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη “σχετική μόνο αξία έχουν”, βασίζονται μόνο στις θερμικές επιπτώσεις, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη και τις μη θερμικές επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία και γενικότερα τους πιθανολογούμενους κινδύνους από την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, αφού βασίζονται μόνον στις αποδεδειγμένες επιδράσεις. Ενώ ως σημαντικές παραλείψεις αυτής παρουσιάζονται η μη τήρηση αποστάσεων ασφαλείας από κατοικίες, σχολεία, νοσοκομεία και χώρους συνάθροισης κοινού κατά την εγκατάσταση των κεραιών και η έλλειψη δυνατότητας επαλήθευσης των δεδομένων που αναφέρονται στη μελέτη, μέσω της δοκιμαστικής λειτουργίας της κεραίας, καθώς και η απουσία περιοδικών μετρήσεων, προκειμένου να βεβαιώνεται η συνεχής συμμόρφωση του ιδιοκτήτη με τις καθορισμένες απαιτήσεις.
Η ανωτέρω ρύθμιση του νομοσχεδίου εμμένοντας στα όρια έκθεσης του κοινού με βάση τιμές της ανωτέρω ΚΥΑ πρακτικά δεν μπορεί να λειτουργήσει καθώς δεν υφίσταται, ιδίως στην περιφέρεια, ένα αξιόπιστο οργανωμένο σύστημα μετρήσεων, προκειμένου να βεβαιώνεται η τήρηση αυτών των ορίων. Επίσης το κόστος της μέτρησης από την Ε.Ε.Τ.Τ. καθιστά τη διενέργεια μετρήσεων κατά παραγγελία, δηλαδή μετά από σχετικό αίτημα, απαγορευτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ε.Ε.Τ.Τ. για να στείλει συνεργείο της σε μια επαρχιακή πόλη απαιτεί ένα ποσό περίπου στα 600€. Το σύστημα που καθιερώνει το νομοσχέδιο με τις παρ. 9 και 10 δεν μπορεί να λειτουργήσει για έναν επιπλέον βασικό λόγο. Κανένας επίσημος φορέας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της Ε.Ε.Τ.Τ., δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό και την τοποθεσία των κεραιών (παράνομες και νόμιμες) που λειτουργούν συνολικά. Σε αυτό εντείνει και ο εξαιρετικά δύσκολος εντοπισμός τους που οφείλεται στις μεθόδους καμουφλαρίσματος που εφαρμόζουν οι εταιρίες.
Συνεπώς αποτελεί σημαντικότατη παράλειψη του νομοσχεδίου, αλλά και της Κ.Υ.Α. η μη τήρηση αποστάσεων ασφαλείας από κατοικίες, σχολεία, νοσοκομεία και χώρους συνάθροισης κοινού κατά την εγκατάσταση των κεραιών. Σημειωτέον ότι, πριν από την έκδοση της ΚΥΑ 53571/3839/00, η με αριθ. 74361/Β/5521/12.10.99 εγκύκλιος του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών έθετε αντίστοιχα όρια. Αντίστοιχα όρια τίθενται και στο Π.Δ. 43/2002 (ΦΕΚ 43 Α΄) “Κατάταξη των κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων σε κατηγορίες με σύστημα αστέρων και τεχνικές προδιαγραφές αυτών”, σύμφωνα με το οποίο απαραίτητη προϋπόθεση για την έγκριση καταλληλότητας γηπέδου για τη δημιουργία ξενοδοχείου, αποτελεί η τήρηση ελάχιστης απόστασης 500 μέτρων από κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Είναι αξιοσημείωτο να καθορίζονται όρια απόστασης για τα ξενοδοχεία και όχι για τα σχολεία ή τα νοσοκομεία!
Β. Με το την παρ. 16 οι αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες υποχρεούνται εντός δύο μηνών να αποφανθούν αιτιολογημένα επί της νομιμότητας και καταλληλότητας των δικαιολογητικών των εταιριών προκειμένου να χορηγήσουν την πολεοδομική έγκριση. Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης της πολεοδομίας οι εταιρίες πλέον μπορούν να προσφύγουν στον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, ο οποίος και τελικά θα αποφασίσει εντός 30 ημερών. Μέχρι την έκδοση αυτής της απόφασης δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του Π.Δ. 267/98 περί αυθαιρέτων κατασκευών. Mε την παρ. 12 καθορίζεται ότι “τυχόν πολεοδομικές παραβάσεις σε ακίνητα, επί των οποίων ήδη υφίσταται κατασκευή κεραίας, δεν θίγουν τη νομιμότητα της άδειας κατασκευής κεραίας”. Η ρύθμιση αυτή ενέχει τον κίνδυνο να λειτουργούν σταθμοί βάσεις κεραιών κινητής τηλεφωνίας σε μη νόμιμα κτίσματα ή σε κτίσματα που η πραγματική τους κατάσταση δεν ανταποκρίνεται στα σχέδια που είχαν εγκριθεί κατά την έκδοση της οικοδομικής άδειας για την ανέγερσή τους. Επίσης σημαντική παράλειψη αποτελεί η έλλειψη ρύθμισης για υποχρεωτική προηγούμενη αυτοψία στο ακίνητο επί του οποίου πρόκειται να εγκατασταθεί η κεραία. Είναι προφανές ότι με τις ρυθμίσεις αυτές οι εταιρίες κατορθώνουν ν’ απαλλαγούν από το “αγκάθι” της πολεοδομίας.
Γ. Με την παρ. 17 αλλάζει πλήρως η διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων από την αρμόδια αρχή (κατά βάση τα Νομαρχιακά Συμβούλια) μετά την υποβολή Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, αλλάζει πλήρως. Σίγουρα είναι θετική η ρύθμιση η έγκριση περιβαλλοντικών όρων να προηγείται της άδειας της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ) εναρμονιζόμενη έτσι με το ίδιο το κείμενο του νόμου, και συγκεκριμένα με το αρ. 4παρ. 1γ του Ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε με το αρ. 2 του Ν. 3010/2002 (εναρμόνιση του Ν.1650/1986 με τις Οδηγίες 97/11 και 96/61 Ε.Ε.), σύμφωνα με το οποίο “η απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση των διοικητικών πράξεων που απαιτούνται κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις για την πραγματοποίηση του έργου ή της δραστηριότητας”. Αλλά και με τις ΣτΕ (Ε’ τμ.) 3375/2000, ΣτΕ 3056/2003 (Ε’τμ), ΣτΕ1782/2003 (Ε’τμ), και φυσικά με την πρόσφατη 264/2005 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ. Ωστόσο η ρύθμιση με την οποία η αρμόδια αρχή θα εγκρίνει τους περιβαλλοντικούς όρους μετά τη δεσμευτική γι’ αυτήν γνωμοδότηση της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.) αντιβαίνει στο πνεύμα του Ν. 1650/1986 και είναι αμφίβολης συνταγματικότητας. Η γνωμάτευση της Ε.Ε.Α.Ε. δεν μπορεί να αξιολογήσει και με περιβαλλοντικά κριτήρια τη κατάλληλη θέση για την εγκατάσταση των σταθμών βάσης και να περιγράφει τα αναγκαία μέτρα που επιβάλλεται να ληφθούν για να αποφευχθούν ή να μειωθούν οι επιπτώσεις στο ανθρωπογενές, φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον από την εγκατάσταση των κεραιών.
Με τη νέα ρύθμιση δεν προβλέπεται η συμμετοχή στη διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ειδημόνων σε θέματα υγείας, ώστε σε κάθε σκοπούμενη εγκατάσταση, να εξετάζεται από εξειδικευμένους προς τούτο επιστήμονες το κρίσιμο ζήτημα της επίδρασης των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών στην ανθρώπινη υγεία. “Η πρόβλεψη αυτή συνιστά στοιχειώδες μέτρο προφύλαξης για την προστασία της υγείας από τις επιδράσεις της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας και επιβάλλεται να ρυθμισθεί κανονιστικώς, ώστε η συμμετοχή των ειδημόνων υγείας να καταστεί υποχρεωτική σε όλες τις περιπτώσεις χωροθέτησης κεραιών κινητής τηλεφωνίας”. Επίσης δεν καταρτίσθηκαν ειδικές προδιαγραφές για τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που αφορούν εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας, ώστε να αντιμετωπισθούν κατά τρόπο ειδικό και εμπεριστατωμένο τα κρίσιμα ζητήματα που συνάπτονται με τις επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον από την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.
Δ. Με το νέο νομοσχέδιο δεν εφαρμόζεται η κοινοτική αρχή της προφύλαξης, την οποία πλέον την κάνουν δεκτή και τα ελληνικά δικαστήρια (βλ. ενδεικτικά την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ 1264/05) και η οποία δημιουργεί τεκμήριο υπέρ της προστασίας της υγείας. Η αρχή της προφύλαξης ενσωματώθηκε στο πρωτογενές κοινοτικό δίκαιο με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), άρθρα 130Ρ-Τ και στο αρ.174 παρ.2 της Ε.Συνθ.Ε.Κ. και θεωρείται (και από το Δ.Ε.Κ. βλ. ενδεικτικά Υπόθεση C 180/96 “Μ. Βρετανία εναντίον Επιτροπής”, Συλλογή 1998,σ.Ι-2265, Υπόθεση Τ-13/99 Pfizer κατά Επιτροπής, αποφ.11/9/2002, Συλ.2002,σ.3305, Τ-199/96, bergaderm και Goupil κατά Επιτροπής, Συλ 1996,σ. 2805 ) δεσμευτικός κανόνας δικαίου άμεσης εφαρμογής και συνεπώς σύμφωνα και με το αρ. 28παρ.1 του Σ. αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύει από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. “Το γεγονός ότι δεν έχει αποδειχθεί με βεβαιότητα ότι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία των κεραιών κινητής τηλεφωνίας προκαλεί σοβαρές βλάβες στην υγεία, επιβάλλεται για την προστασία της υγείας των πολιτών να μην βρίσκονται οι κεραίες αυτές σε μεγάλη γειτνίαση από κατοικίες και πρέπει να κατασκευάζονται πύργοι τουλάχιστον 500 μέτρα μακριά από κατοικίες και να μη χρησιμοποιούνται κεραίες ευαίσθητες μεγάλης απολαβής” (έτσι η ΜονΠρΘες13776/2002, ΠερΔικ 2/2002,σ.364). “Η αρχή της προφύλαξης εφαρμόζεται όταν υπάρχει επιστημονική αβεβαιότητα ως προς τον κίνδυνο επέλευσης μη αναστρέψιμων ή σοβαρών επιπτώσεων στο περιβάλλον από οποιαδήποτε δραστηριότητα ή έργο. Στις περιπτώσεις αυτές, επιβάλλεται να λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να αποτρέπονται ή να ελέγχονται οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει η συγκεκριμένη δραστηριότητα ή το έργο στο περιβάλλον. Η αρχή της προφύλαξης επιβάλλει τη λήψη μέτρων όταν ο κίνδυνος είναι απλώς πιθανός”. (Έκθεση Σ.τ.Π.σελ. 71) Σε διεθνές επίπεδο το στοιχειώδες μέτρο προφύλαξης είναι η καθιέρωση απόστασης από κατοικημένες περιοχές. Αυτό ισχύει σε πολλές χώρες της Ευρώπης (Γερμανία, Αυστρία, Σουηδία, Ιταλία κλπ.) δεδομένου ότι δεν υφίστανται όρια ασφαλείας, αλλά όρια επικινδυνότητας. Επίσης δεν εφαρμόζεται ούτε η αρχή της συνετής αποφυγής, η οποία είναι ταυτόσημη με την πολιτική Α.L.Α.R.Α. (As Low As Reasonably Achievable) που υποδεικνύει η έκθεση της επιτροπής N.C.R.P. (National Council of Radiation Protection) είναι επιβεβλημένη η λήψη μέτρων για τη μείωση της αβεβαιότητας και την αποτροπή ακόμη και των ενδεχόμενων μόνο βλαπτικών επιδράσεων (Βλ. σ. 20,33,67 της έκθεσης του Σ.τ.Π.)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
Την καθιέρωση του κριτηρίου της απόστασης των 300 μέτρων από τα όρια των κατοικημένων περιοχών και των 500 μέτρων από κτίρια που στεγάζουν ευπαθείς ομάδες πληθυσμών (σχολεία, γηροκομεία, νοσοκομεία κ.λπ.)
Την καθιέρωση ικανού ύψους από την επιφάνεια τοποθέτησης.
Την καθιέρωση ελάχιστης απόστασης 300 μέτρων μεταξύ περισσότερων κεραιών εκπομπής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που είναι εγκατεστημένες στην ίδια περιοχή, ώστε να αποφευχθεί η αθροιστική συσσώρευση ακτινοβολίας.
Στους προτεινόμενους όρους και περιορισμούς πρέπει να υπαχθούν και οι εγκατεστημένες κεραίες κινητής τηλεφωνίας και, εφόσον δεν πληρούν τις σχετικές προϋποθέσεις, να παρασχεθεί εύλογος χρόνος για τη μετεγκατάστασή τους, όπως άλλωστε έχει κριθεί σε ανάλογες περιπτώσεις από τη νομολογία (ΣτΕ 3381/2001)
Η έγκριση εγκατάστασης δομικών κατασκευών σταθμών ραδιοεπικοινωνίας πρέπει να προηγείται χρονικώς της άδειας κατασκευής (εγκατάστασης) κεραίας, που χορηγείται από την ΕΕΤΤ, και να αποτελεί στοιχείο του υποβαλλόμενου στην ΕΕΤΤ φακέλου, ώστε να ελέγχονται από τις πολεοδομικές υπηρεσίες οι πολεοδομικές προϋποθέσεις τοποθέτησης των κεραιών, αλλά και η νομιμότητα των κτιρίων επί των οποίων αυτές τοποθετούνται, και να προλαμβάνονται έτσι μη αναστρέψιμες πραγματικές καταστάσεις, οι οποίες δημιουργούνται από τη χορήγηση αδείας εγκατάστασης, χωρίς να συντρέχουν οι νόμιμες πολεοδομικές προϋποθέσεις
Απαιτείται η επανεξέταση των ορίων ασφαλούς έκθεσης (ορίων επικινδυνότητας) που έχουν θεσπισθεί με την ΚΥΑ 53571/3839/2000 (ΦΕΚ 1105 Β’/6.9.2000) και τα οποία, όπως επισημάνθηκε, βασίζονται μόνον στις θερμικές επιπτώσεις, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη και τις μη θερμικές επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία και γενικότερα τους πιθανολογούμενους κινδύνους από την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Σε κάθε περίπτωση, τα ισχύοντα στην Ελλάδα όρια είναι υψηλότερα απ’ αυτά που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και απαιτείται μείωσή τους, σύμφωνα με τα τρέχοντα επιστημονικά δεδομένα, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη την αρχή της προφύλαξης, η οποία, εν αμφιβολία, επιτάσσει τη λήψη αυστηρότερων μέτρων για την προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος.
Την πλήρη και αναλυτική καταγραφή όλων των εγκατεστημένων (παράνομων και μη) κεραιών και των τεχνικών χαρακτηριστικών τους σε ειδική βάση δεδομένων, στην οποία θα έχει πρόσβαση κάθε ενδιαφερόμενος
Τη στελέχωση των αρμόδιων τοπικών υπηρεσιών σε επίπεδο περιφερειών με τις υποδομές εκείνες και το κατάλληλο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό που θα επιτρέπουν τη διενέργεια έλεγχων και μετρήσεων σε τοπικό επίπεδο.
Δυστυχώς το προτεινόμενο νομοσχέδιο δεν κάνει δεκτές τις προτάσεις και τις εισηγήσεις της Ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχή ?Ο Συνήγορος του Πολίτη?, αφαιρεί κάθε θετική ρύθμιση που υπήρχε στο παλαιότερο νομοσχέδιο και γενικά καθιερώνει ένα νομικό καθεστώς ακόμη πιο ευνοϊκό για τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, αφού προηγουμένως ?αποψιλώνει? τις διατάξεις, που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών κινητής τηλεφωνίας εις βάρος των δικαιωμάτων των απλών πολιτών σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, όπως αυτό της δημόσιας υγείας και της ποιότητας ζωής, προκαλεί αλγεινές εντυπώσεις, ειδικά με ένα νομοσχέδιο το οποίο περιέχει ρυθμίσεις αμφίβολης συνταγματικότητας και έρχεται σε αντίθεση με την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1264/2005). Ελπίζουμε τέλος να μας δοθεί η ευκαιρία να αναπτύξουμε διεξοδικότερα τις αντιρρήσεις μας για το προτεινόμενο νομοσχέδιο, αλλά και τις προτάσεις μας.
Η ΕΠΤΑΜΕΛΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ 6946-381707, ΒΟΛΙΩΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ 6977-686838, ΖΗΣΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ 6977-606820, ΚΑΝΕΛΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ 6972-902750, ΚΕΛΛΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ 6977-668776, ΜΙΧΑΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 6944-862254, ΠΑΠΑΧΡΥΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 6974-640419