Ένας ετήσιος θεσμός, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος
Απονέμονται και φέτος από την Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης τα βραβεία αντιοικολογικής δράσης σε δημόσια πρόσωπα, που έχουν διαπρέψει κατά τη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς για πράξεις ή παραλείψεις σε βάρος του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
Τα βραβεία έχουν συμβολικό χαρακτήρα και αποτελούν ύστατη άμυνα σε όλους αυτούς που κάθε 5η Ιουνίου φορούν τα καλά τους ρούχα και πλέκουν εγκώμια σε ένα περιβάλλον που εξοντώνεται.
1. Το βραβείο περιβαλλοντικών οπτικών εφέ στο Γιάννη Ζουρνά, Πρόεδρο του Συνδέσμου Ο.Τ.Α. Νομού Θεσσαλονίκης, ο οποίος έχει σχεδιάσει την κατασκευή εργοστασίων καύσης σκουπιδιών εντός του ΧΥΤΑ Μαυροράχης και στον Αγ. Αντώνιο, με την προσδοκία οι καπνοί να καλύψουν την ανακύκλωση, όπου ο οργανισμός που διευθύνει έχει επιτυχία 4%.
Το βραβείο θα απονείμει ο πρώην Υπουργός Τάσος Μαντέλης ως αναγνώριση του ότι το σχέδιο της καύσης κοστίζει περισσότερο και μειώνει θέσεις εργασίας.
2. Το βραβείο περιβαλλοντικών κοστουμιών στο Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος, ο οποίος θέλει να ντύσει «χρυσοθήρες της Άγριας Δύσης» τους κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδικής, των Σαππών Ροδόπης και του Περάματος Έβρου που αντιδρούν στην ανάπτυξη της εξόρυξης με κυάνιο.
Το βραβείο θα απονείμει ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, σε αναγνώριση της ικανότητας του να «ντύσει» ως ειρηνευτική, την επιχείρηση των ισραηλινών δυνάμεων στο στολίσκο με κατεύθυνση τη Γάζα.
3. Το βραβείο καλύτερου περιβαλλοντικού σεναρίου στο νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιωτη Ψωμιάδη, ο οποίος δηλώνει πως έχει σώσει την Κορώνεια, για την οποία παραπέμπεται ως κατηγορούμενος για σωρεία παραβάσεων.
Το βραβείο θα απονείμει ο επικεφαλής της BP παγκοσμίως, Τόνι Χάουαρντ, σε ένδειξη αναγνώρισης των προσπαθειών του νομάρχη Θεσσαλονίκης να πορευθεί στο δρόμο της εταιρείας που κατέστρεψε τον κόλπο του Μεξικού. (θα το απένειμε ο Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, αλλά αυτός έφτιαχνε ψεύτικες ιστορίες για να διασκεδάζουν τα παιδιά και όχι να έχουν δουλειά οι δικαστές)
4. Το βραβείο περιβαλλοντικού make up στο Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλο για την εξαιρετική επένδυση βιοκλιματικών περσίδων που σχεδίασε για το δημαρχείο Θεσσαλονίκης, το μοναδικό σύγχρονο δημόσιο κτίριο στον κόσμο, που δεν έχει θερμική προστασία.
Το βραβείο θα απονείμει ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Άνθιμος, σε αναγνώριση της πεποίθησης ότι μπορεί να κρύψει τις ρατσιστικές και εθνικιστικές (εθνοφυλετικές) απόψεις του πίσω από το προσωπείο του ιεράρχη.
5. Το βραβείο για το καλύτερο σενάριο ξένης περιβαλλοντικής καταστροφής απονέμεται στο πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν, για τη συμφωνία με τη Ρωσία κατασκευής του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού.
Θα το απονείμει ο δήμαρχος του Τσερνομπίλ, τα έξοδα φιλοξενίας του οποίου στην Ελλάδα θα καλύψει το ΚΚΕ, το οποίο άλλωστε ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι εκεί το 1986 έγινε καταστροφή.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
χμμμ… εργοστάσιο δίπλα στο ΧΥΤΑ που θα καίει ότι περισσέψει από ανα΄κτηση + ανακύκλωση και θα κάνει τον ΧΥΤΑ ΧΥΤΥ δεν μου φαίνεται κακή ιδέα… δε γνωρίζω βέβαια λεπτομέρειες για το συγκεκριμένο πρότζεκτ αλλά περιβαλλοντικά μου φαίνεται οκ
BO;
Δυστυχώς οι ιθύνοντες έχουν ως ανακύκλωση στο μυαλό τους το πακετάρω σε “τούβλα” όλες τις ανακυκλώσιμες συσκευασίες (πλαστικό, χαρτί, τετραπάκ) και τις ρίχνω στο εργοστάσιο καύσης για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Το πιό αστείο είναι ότι κάθε δήμος του νομού Θεσσαλονίκης που είναι “συμβεβλημένος” με αυτό το σύστημα διαχείρισης απορριμάτων έχει την υποχρέωση παράδοσης συγκεκριμένης ποσότητας “καύσιμης ύλης” με την απειλή ρήτρας. Δηλαδή αν για κάποιο λόγο κάποιος δήμος δεν έχει αρκετά σκουπίδια κάποιο μήνα πρέπει να “εισάγει” σκουπίδια απο άλλο δήμο που του περισσεύουν!! Αν αυτό λέγεται ανακύκλωση φαντάσου τι μας περιμένει όταν πλακώσει και η “πράσινη ανάπτυξη”
Συγνώμη για την κυνικότητα, αλλα ένα οικολογικό αντι -βραβείο δικαιούται και το οικολογικό κίνημα της Ελλαδας για την παντελή αδιαφορία του για το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ που ακούει στο όνομα, Κάπνισμα σε δημόσιους χώρους.
Πολύ ωραίο το κείμενο. Εύγε!