O Νότιος Ωκεανός χάνει την ικανότητά του να απορροφά διοξείδιο του άνθρακα
Φωτό: Mackintosh & Spencer Smith, 1914, εξερεύνηση Ν. Πόλου
Οι ωκεανοί του πλανήτη είναι παγίδα δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα, CO2, που εκλύεται από την καύση υδρογονανθράκων (πετρέλαιου, ΦΑ, βενζίνης) και λιγνίτη. Τώρα, ο ένας μετά τον άλλο, οι ωκεανοί κορέστηκαν και αδυνατούν να το απορροφήσουν, με συνέπεια περίσσεια CO2 και περαιτέρω συμβολή στην άνοδο της θερμοκρασίας. Στο νότιο ωκεανό ισχυροί άνεμοι, συνέπεια της τρύπας του όζοντος, αναδεύουν τα νερά εκλύοντας (αντί απορρόφησης) CO2.
Δυο θλιβερές διαπιστώσεις κάνουμε:
1. Το ανεπίστροφο process (τι λέξη κι αυτή, 1970!) άρχισε προ πολλού, απλά τώρα καταγράφουμε τις συνέπειες.
2. Όταν οι κυρίαρχοι επιτέλους καζαντήσουν όσα η πλεονεξία τους επιτάσσει, θα ξυπνήσουν σ’ ένα περιβάλλον (άμυαλου) κρανίου τόπο. Δυστυχώς και μεις μαζί τους.
Διαβάστε το αναλυτικό άρθρο του in.gr
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=802827&lngDtrID=252
Νίκος Τακόλας, ntakolas@gmail.com
συμπληρωματικές πληροφορίες από το wikipedia:
[quote] Οι ωκεανοί είναι φυσικές δεξαμενές Διοξειδίου του άνθρακα και αποτελούν τις μεγαλύτερες ενεργές δεξαμενές άνθρακα στον πλανήτη. Ο ρόλος τους ως δεξαμενές δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα γίνεται δε δυο διαδικασίες, την απορρόφησή του του μέσω της διάλυσης και την απορρόφησή του του μέσω της βιολογικής οδού. Η πρώτη είναι βασικά μια λειτουργία της διαλυτότητας του αερίου στο θαλασσινό νερό λόγω διαφόρων παραγόντων (θερμότητας, αλατότητας, κλπ) και η δεύτερη είναι το άθροισμα μιας σειράς βιολογικών διαδικασιών που μεταφέρουν άνθρακα σε οργανική ή ανόργανη μορφή από την επιφάνεια των ωκεανών που επηρρεάζεται από το φως στα μεγαλύτερα βάθη του. Ενα μικρό ποσοστό αυτού του οργανικού άνθρακα που μεταφέρεται μέσω της βιολογικής οδού, αποθηκεύεται στα ιζήματα του πυθμένα κάτω από ανοξικές συνθήκες και τελικά σχηματίζει τα αποθέματα των ορυκτών καυσίμων και του φυσικού αερίου.
Την σημερινή εποχή, εκτιμάται ότι περίπου το ένα τρίτο των ανθρωπογενών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα εισέρχονται στους ωκεανούς. Η φυσική διαλυτότητα είναι ο κύριος μηχανισμός που το προκαλεί, με τον βιολογικο παράγοντα να παίζει έναν ασήμαντο ρόλο. Αυτό προκαλείται από τις περιοριστικές εξαρτήσεις της βιολογικής απορρόφησης από το γύρω φως και τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται απο το φυτοπλαγκτόν που ουσιαστικά την κινητοποιούν. Ο συνολικός ανόργανος άνθρακας δεν πιστεύεται ότι περιορίζει την πρωτογενή παραγωγή στους ωκεανούς, συνεπώς η αυξανόμενη διαθεσιμότητά του στους ωκεανούς δεν επηρεάζει άμεσα την παραγωγή (στην ξηρά είναι διαφορετικά, μια και αυξημένα επίπεδα διοξειδίου προσφέρουν σημαντικό θρεπτικό υλικό στην ανάπτυξη των φυτών). Εν τούτοις, η αύξηση της οξύτητας των ωκεανών από την είσοδο του ανθρωπογενούς διοξειδίου πιθανόν να επηρρεάσει την βιολογική οδό απορρόφησής του με αρνητικές επιπτώσεις στους μικροσκοπικούς πλαγκτονικούς οργανισμούς που σχηματίζουν και φέρουν όστρακο από ανθρακικό ασβέστιο. Η κλιματική αλλαγή ίσως επηρρεάσει ρτην βιολογική οδό στο μέλλον, θερμαίνοντας και στρωματοποιώντας την επιφάνεια του οκεανού ελαττώνοντας και περιορίζοντας έτσι την τροφοδοσία με θρεπτικά στοιχεία τα επιφανειακά νερά. Αν και η ρυθμιστική ικανότητα του θαλασσινού νερού διατηρεί το PΗ σχεδόν σταθερό σήμερα, τελικά το PΗ θα πέσει. Σε αυτό το σημείο η διακοπή της ζωής στη θάλασσα μπορεί να την μετατρέψει από αποθήκη σε πηγή διοξειδίου. Τα χαρακτηριστικά των ρυθμιστικών συστημάτων είναι να κρατάνε το PΗ σχετικά σταθερό σε μεγάλη είσοδο οξέων και μετά, με μικρή επιπρόσθετη προσθήκη να ρίχνουν απότομα το PΗ τους.[/quote]
http://en.wikipedia.org/wiki/Carbon_dioxide_sink