H αποτυχία της ανθρωπότητας να βρει τον τρόπο που θα την προετοιμάζει για φυσικές καταστροφές θα έχει “απίστευτα κακές” συνέπειες καθώς η κλιματική αλλαγή πυροδοτεί τεράστια αύξηση στις καταστροφικές ξηρασίες και πλημμύρες και τις ανθρωπιστικές κρίσεις που ακολουθούν, προειδοποιεί ο επικεφαλής του σχεδιασμού αντιμετώπισης καταστροφών του ΟΗΕ.
Πέρυσι, οι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι καύσωνες και οι κατολισθήσεις άφησαν 22.773 νεκρούς, έπληξαν 98.600.000 ανθρώπους και προκάλεσαν 66,5 δισ. δολάρια σε ζημιές. Ωστόσο, η διεθνής κοινότητα δαπανά λιγότερο από το 0,5 τοις εκατό του παγκόσμιου προϋπολογισμού για τη θωράκιση απέναντι σε αυτές τις καταστροφές. Ο Robert Glasser, ο ειδικός αντιπρόσωπος του γενικού γραμματέα για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών, είπε ότι όσο ο κόσμος καθυστερεί να δώσει απαντήσεις στις επείγουσες ανθρωπιστικές ανάγκες, τα πράγματα θα γίνονται μόνο χειρότερα καθώς η κλιματική αλλαγή αυξάνει την πίεση.
“Η αποτυχία του να προγραμματίσουμε τους τρόπους αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής θα οδηγήσει σε απότομη αύξηση της ευπάθειας των ανθρώπων που ήδη είναι περισσότερο εκτεθειμένοι σε φυσικούς κινδύνους” ανέφερε ο Glasser ο οποίος προέβλεψε επίσης αύξηση του αριθμού των ταυτόχρονων καταστροφών.Ο Glasser εκτιμά πως καθώς οι πιθανότητες για κάθε μία καταστροφή ανεβαίνουν, αυξάνουν και οι πιθανότητες δύο από αυτές να συμβούν ταυτόχρονα.
Στο μέλλον θα δούμε πώς πολλά συμβάντα θα δημιουργούν ένα ντόμινο που θα προκαλεί άλλα ή θα ενεργοποιούν σχετικά συμβάντα. Η λύση που πρέπει άμεσα να δοθεί επικεντρώνεται σε δύο άξονες κατά τον Glasser: Mεγαλύτερα κονδύλια και διατήρηση του ενδιαφέροντος για την αντιμετώπιση των καταστροφών. Ως προ το δεύτερο σκέλος, ο ειδικός του ΟΗΕ σημειώνει πως αν και η διεθνής προσοχή έχει γρήγορα αντανακλαστικά στις τεράστιες καταστροφές και τα συμπεράσματα που προκαλούνται μετά από αυτές, το ενδιαφέρον ξεθωριάζει σύντομα. Σαν παράδειγμα φέρνει το σεισμό στο Νεπάλ, το τσουνάμι που έπληξε τον Ινδικό Ωκεανό και τις μεγάλες πλημμύρες στις ΗΠΑ.
“Μετά το τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό υπήρχε πολλή προσοχή και διεθνής διάθεση για μελέτη της ανθεκτικότητας των κτιρίων απέναντι στα τσουνάμι. Το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης τσουνάμι λειτούργησε καλά για τρία ή τέσσερα χρόνια αλλά στη συνέχεια, άρχισε να ξεθωριάζει, ο εξοπλισμός δεν έχει διατηρηθεί σε καλή κατάσταση και η ευαισθητοποίηση έχει μειωθεί “. αναφέρει ο Glasser.
“Κάθε φορά που υπάρχει μια μεγάλη καταστροφή, υπάρχουν διδάγματα, ή τουλάχιστον υπάρχει πολλή προσοχή στην επιστημονική και πολιτική σφαίρα. Το βασικό ερώτημα είναι πάντα, πώς θα διατηρήσουμε την ευαισθητοποίηση μετά από μερικά χρόνια; ” προσθέτει.
Πηγή: www.lifo.gr