Στο παρελθόν πολλοί άνθρωποι έβλεπαν αυτά τα μέσα μετακίνησης, ειδικότερα το περπάτημα και την ποδηλασία, ως αργούς και αναποτελεσματικούς συγκρινόμενους με την οδήγηση. Αλλά είναι έτσι;
Μετάφραση αποσπάσματος από το βιβλίο του David Engwichτ
«Street Reclaiming- Creating Livable Streets and Vibrant Communities»
Το πρώτο από τα 5R της μείωσης της κίνησης (traffic Reduction) είναι να αντικαταστήσεις μερικές μετακινήσεις με περπάτημα, ποδηλασία και χρήση ΜΜΜ.
Στο παρελθόν πολλοί άνθρωποι έβλεπαν αυτά τα μέσα μετακίνησης, ειδικότερα το περπάτημα και την ποδηλασία, ως αργούς και αναποτελεσματικούς συγκρινόμενους με την οδήγηση. Αλλά είναι έτσι;
Παραδοσιακά, ο μόνος χρόνος που υπολογίζεται όταν συγκρίνεις την ταχύτητα του περπατήματος ή της ποδηλασίας με την οδήγηση του αμαξιού είναι ο πραγματικός χρόνος που ξοδεύεις μετακινούμενος. Αλλά αυτό αγνοεί δύο σημαντικά αλλά έξοδα χρόνου, το πρώτο είναι ο χρόνος που ξοδεύτηκε για να πληρώσεις το κόστος της αγοράς, συντήρησης και λειτουργίας του αυτοκινήτου. Ο Seifried (όπως αναφέρει ο Whitelegg) λάνσαρε τον όρο «κοινωνική ταχύτητα» (social speed) για να αποδώσει την ιδέα της μέσης ταχύτητας των διαφορετικών μέσων μετακίνησης όταν ληφθούν υπόψιν αυτό το κρυμμένο κόστος. Γράφει ο Whitelegg:
«Σύμφωνα με τον Seifried, η κοινωνική ταχύτητα ενός ποδηλάτου είναι 14 χλμ/ώρα, μόνο 3χλμ/ώρα πιο αργή από αυτή ενός μικρού αυτοκινήτου. Αν άλλα κρυμμένα έξοδα (ρύπανση του αέρα και ηχορύπανση, κόστος ατυχημάτων, κόστος κατασκευής δρόμων κλπ) μπουν επίσης στο λογαριασμό, τότε το μικρό αμάξι είναι 1χλμ/ώρα πιο αργό από το ποδήλατο.»
Οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι έχουν ένα συγκεκριμένο χρονικό προϋπολογισμό. Ο μέσος χρόνος ταξιδιού προς τη δουλειά έχει παραμείνει γύρω στα 20-30 λεπτά από τον καιρό που οι περισσότεροι άνθρωποι περπατούσαν για να πάνε στις δουλειές τους (Manning). Αυτό το φαινόμενο ανάγκασε τον Whitelegg να αναφερθεί σε μια «ψευδαίσθηση χρόνου» (time illusion) η οποία έχει ως αποτέλεσμα μια «κλοπή χρόνου» (a theft of time). Για παράδειγμα, συγκρίνετε έναν ιδιοκτήτη αμαξιού ο οποίος ξοδεύει 30 λεπτά την ημέρα οδηγώντας 20 χιλιόμετρα για την δουλειά του με έναν ποδηλάτη ο οποίος στον ίδιο χρόνο καλύπτει 7,5 χιλιόμετρα. Οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων θα αισθάνονταν ότι ταξιδεύουν γρηγορότερα. Αλλά στην πραγματικότητα, όταν όλα τα έξοδα υπολογιστούν σε χρόνο, ξοδεύουν 70 λεπτά για να καλύψουν την απόσταση που ο ποδηλάτης ξοδεύει μόνο 32 λεπτά.
Αλλά ίσως το μεγαλύτερο κόστος χρόνου που δεν συμπεριλαμβάνεται (και ένα που δεν συνυπολογίστηκε ούτε στα παραδείγματα της κοινωνικής ταχύτητας παραπάνω) είναι ο χρόνος που χάνεται μέσω των επιπτώσεων στην υγεία. Αφήστε με να το εξηγήσω με μια προσωπική ιστορία. Στην ηλικία των 44 πήγα στο γιατρό μου για ένα τσεκάπ και μου βρήκε απαράδεκτα υψηλή πίεση. Πήγε στη βιβλιοθήκη του και τράβηξε μια μελέτη που έδειχνε ότι στην ηλικία μου και με τα επίπεδα πίεσης που είχα, θα έχανα 18 χρόνια από τη ζωή μου. Έπειτα με ενημέρωσε ότι το μόνο που χρειαζόμουνα για να ρίξω την πίεση μου ήταν 20 λεπτά άσκησης κάθε μέρα -η οποία θα μπορούσε να είναι κάτι τόσο απλό όσο ένα γρήγορο περπάτημα. Με το να πηγαίνω με τα πόδια στη δουλειά μου, μπορούσα να κερδίσω 18 χρόνια.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.podilates.gr/?q=node/455
Βεβαια οσοι κανουν ποδήλατο – και Δή πολιτικοι – πρεπι να προσεχουν μήπως Πεσουν …
Διοτι ετσι και πεσουν και σπασουν και τποτις – στην Χωρα οπου λατρευεται το Φαρδυμπουκαλο στυλ του Πολιτικου με Κοιλιτσα και γοφους
που κυκλοφορει Μον με Μαυρη Λιμουζινα και δεν καταδεχεται να παει με ποδηλατο
δηλαδή το γνωστον στυλ Μιστερ Cresote
βλ :
http://www.youtube.com/watch?v=BlK62rjQWLk
Θα αρχισουν τα χαχανα και θα τους παρουν με τις λεμονοκουπες – με το γνωστοτατο Ελληνικό χιουμορ που χρησιμοποιειται απεναντι σε οποιον κανει ποδηλατο
και μαλιστα πεφτει(απο το ποδηλατο)
http://panosz.wordpress.com/2008/04/21/ga/#comment-36916
(Αλλο ενα δηθεν εξυπνο χαιρεκακο αστειο με ποδηλατα ..επ’ ευκαιρια της πτωσης …
απο Γνωστο Γελοιο-γραφο(το πρωτο στη σειρά)
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=19888464
Στέρεο Νόβα : Ηλίθια αστεία
(
Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρα
να δεις το δίκιο μέσα από ένα στόχο στον αέρα
θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα ‘χουν χαθεί τόσοι
από τη μόλυνση, απ’ τη μόδα, από μια ισχυρή δόση
Από τον πάτο ως την κορφή αυτή η ζωή βρωμάει
και ξέρω πώς να επιβιώνω γιατί έχω γίνει τομάρι
Κατάλαβέ το, μάνα, δε γυρίζω πίσω
δε θα τα τινάξω, μα ούτε κι έτσι θα τ’ αφήσω
Η οργή είναι ένα διάστημα κλεισμένο στ’ αυτιά
αυτές τις μέρες πρέπει να φωνάζεις δυνατά
Με ταϊζουν βλακείες και περιμένουν να χωνέψω
Κοιτάζω τον κόσμο, δεν ξέρω τι να πιστέψω
μα ο θεός είναι δυνατός, μου ανοίγει τα μάτια
Να σ’ αγαπώ πιο πολύ, να σε φυλάω από την κακία
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία
Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρα
από τη θέση που είσαι να πας λίγο πιο πέρα
θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα ‘χεις διώξει άλλους
από μια θέση στη ζωή, απ’ τον πλανήτη Γη
Μια αγελάδα σε μια αφίσα στέκει μολυσμένη
αντανακλάται στα γυαλιά σου και μετά από λίγο φεύγεις
Ο χρόνος σου τελειώνει, λες “η μέρα αυτή πάει”
μα ο χρόνος επιστρέφει κι εσύ λες τα ίδια πάλι
Λες “τώρα μπορώ ν’ αλλάξω, μα είναι ήδη αργά”
και αφήνεις τη ζωή σου να πνιγεί στα ρηχά
Οι πιο πολλοί αποφεύγουν να σε κοιτάξουν στα μάτια
στο πίσω κάθισμα γλυστρούν και πνίγουν τα δάκρυα
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία
Δε θ’ αφήσω αυτές τις μέρες να με πάρουν από κάτω
τους φόβους που με τρέφουν θα τους κάνω κάτι άλλο
θα αλλάξω τη ζωή μου σε κάτι θετικό
και κάθε άσχημη ενέργεια θα τη στείλω στο καλό
θα δώσω σημασία σ’ αυτά που εσύ πετάς
μιας και στο τίποτα μπορείς να βρεις αυτό που ζητάς
Στα σκουπίδια βρίσκουν τα σκυλιά φαγητό
Τις περιοχές αυτές τις προστατεύει ο θεός
όπως τους άνεργους, τους άστεγους, κι όσους ζουν στο μέλλον
Σε αυτούς που αγαπούν και πιστεύουν, φιλιά στέλνω
Τώρα που τα σύννεφα προς το βορρά φεύγουν
και χιλιάδες παιδιά σ’ αυτόν τον κόσμο μεγαλώνουν
ρίχνοντας το βλέμμα τους σε πλαστικά καλώδια
σε κτίρια, σε φώτα ή σε γυμνασμένα πόδια
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία
http://www.youtube.com/watch?v=LRZBGZe3VWY