Ένα αγαπημένο τρικ του Π. Ψωμιάδη είναι η πρόσκληση στις άλλες δυνάμεις στο νομαρχιακό συμβούλιο για συμμετοχή στην παράταξή του, που πρόσφατα την «αναβάθμισε» σε έκκληση για κοινό ψηφοδέλτιο –προφανώς υπό την ηγεσία του. Με δεδομένο ότι είναι η μόνη παράταξη που φυλλορροεί –ήδη του φεύγει και τρίτη σύμβουλος, αυτή για το ΛΑΟΣ- η έκκληση φαίνεται να απευθύνεται κυρίως σε αυτούς που τον αποχαιρέτησαν.
Ο βασικός όμως στόχος αυτής της απεύθυνσης είναι να εδραιώσει την εικόνα του υπερκομματικού, που δεν διστάζει να συγκρουστεί και με την κυβέρνηση «για το καλό του νομού». Μήπως όμως τελικά, το ότι αναγκάζεται –απελπισμένος- να «κλείσει» τη νομαρχία, αποτελεί απόδειξη ότι όχι μόνο δεν έχει να επιδείξει έργο αλλά έχει κόψει και οποιαδήποτε επικοινωνία με την κυβέρνηση του κόμματος στο οποίο ανήκει; Μήπως τελικά, για να υπάρξει μια άλλη πορεία για την πόλη και το νομό, θα πρέπει ακόμη και πολίτες που βλέπουν θετικά τη ΝΔ να υποστηρίξουν το αίτημα για αλλαγή της διοίκησης στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης;
«Επικοινωνιακά είστε ακόμη στο νηπιαγωγείο», μας είπε τις προάλλες στο Ν.Σ., ομολογώντας ότι αυτή η καλοπληρωμένη δημοσιοσχετίστικη πολυπραγμοσύνη του είναι το μυστικό της συμπάθειας που ακόμη απολαμβάνει. Οι πολίτες όμως, θα πρέπει να συνεκτιμήσουν και τα σοβαρότατα προβλήματα υποβάθμισης της ποιότητας ζωής, της οικονομικής ζωής της πόλης και του βιοτικού τους επιπέδου αλλά και την έξαρση ενός κλίματος κοινωνικής αναλγησίας και κυριαρχίας των επικίνδυνων αντιλήψεων του εθνολαϊκισμού. Δυστυχώς, κοντά στο φτηνό λαϊκισμό και τον σαγηνευτικό τοπικισμό ανθίζουν και οι πολιτικές της εθνικιστικής και ξενοφοβικής δημοκοπίας. Αυτή η πόλη όλον τον προηγούμενο αιώνα ανέδειξε ένα στρώμα που έκανε τον πατριωτισμό επάγγελμα.
Είναι το θέατρο του εμπρησμού του Κάμπελ, της ΕΕΕ, της δολοφονίας του Πόλκ, του Ζεύγου, του Λαμπράκη, του Τσαρουχά, η πόλη της «Καρφίτσας», του φουνταμενταλισμού και της μισαλλοδοξίας. Ο Π. Ψωμιάδης καλλιεργεί και αναπαράγει αυτές τις αρνητικές πλευρές της κοινωνικής συνείδησης, ανοίγοντας το δρόμο στον ομοϊδεάτη-του Καρατζαφέρη και σε ακόμη πιο ακραίες πολιτικές.
Δεν θα έπρεπε λοιπόν να παραμεριστούν οι λογικές της κομματικής καταγραφής μπροστά στην ανάγκη μιας ευρύτερης συσπείρωσης των ζωντανών δυνάμεων της πόλης για την αντιμετώπιση του φαινομένου; Θα εμπιστευτούμε την αναμόρφωση της Θεσσαλονίκης, το σχεδιασμό του μέλλοντός της, τη θέση της στον ελληνικό χώρο και το διεθνή καταμερισμό σε αυτόν που πέταξε (στη θάλασσα) «τον μεγαλύτερο χαρταετό των Βαλκανίων»;
Μιχάλης Τρεμόπουλος,
νομαρχιακός σύμβουλος