Γκαιμπελίσκοι στο κυνήγι μαγισσών

«Αυτό που ζούμε τις τελευταίες μέρες ξεπερνάει τα όρια του γελοίου και γίνεται πια επικίνδυνο όχι μόνο για τη νοημοσύνη μας αλλά και για την ίδια την υπόστασή μας», δήλωσε ο νομαρχιακός σύμβουλος Μιχάλης Τρεμόπουλος.
Αφορμή ήταν μια σειρά από αναφορές σε διάφορα ΜΜΕ, που αντί να κριτικάρουν το ότι ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδης ζήτησε από το Νομαρχιακό Συμβούλιο να καταδικάσει το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, επιδόθηκαν μαζική εκμετάλλευση της ευαισθησίας πολλών συμπολιτών μας.

Έφτασαν μάλιστα να αναπαράγουν ψευδολογίες για μηδέποτε προταθέντα αγάλματα και πλατείες, γιατί μόνον έτσι καταλαβαίνουν την έννοια της «τιμής», γι’ αυτό και έχουν γεμίσει την πόλη με την αγαλμάτινη αισθητική τους. Όμως, την πρώτη αναφορά σε άγαλμα για τον Κεμάλ Ατατούρκ (χαριτολογώντας, ανεπιτυχώς) την έκανε ο …Χάρρυ Κλυν στο Alter, που υιοθέτησε η ακροδεξιά και την αποδίδει στον Μ. Τρεμόπουλο -και σε εισαγωγικά μάλιστα- με ανακοίνωσή του το ΛΑΟΣ (http://www.e-grammes.gr/article.php?id=2463). Η «τιμή», όμως, σε έναν αντίπαλο και μάλιστα σκληρό γίνεται μόνο για να θάψουμε οριστικά το ματοβαμένο παρελθόν, όπως έπραξε και ο Ελ. Βενιζέλος, που προχώρησε μαζί του στο δρόμο της ειρήνης. Η μνησικακία ποτέ δεν υπήρξε ασφαλής οδός για την οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος, όπως έχουμε ξαναπεί. Τέτοια ήταν η τιμή το Φεβρουάριο του 2004 από τον τότε υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, όταν κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του Κεμάλ Ατατούρκ. Τέτοια ήταν και η τιμή από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, όταν τον Οκτώβριο του 1997 επισκέφτηκε το σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη και δήλωσε ότι «υπήρξε ένας μεγάλος πολιτικός, που δεν ηγήθηκε μόνο ενός σκληρού πολέμου αλλά και της προσπάθειας αποκατάστασης μιας ειρηνικής συμβίωσης των συγκρουσθέντων γειτονικών λαών. Γι’ αυτό και ο μεγάλος Έλληνας πολιτικός Ε. Βενιζέλος πρότεινε το 1934 τον Κεμάλ Ατατούρκ για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης».

Κανείς δεν ξεχνά τα ιστορικά γεγονότα αλλά «δεν μπορεί οι περιπέτειες του παρελθόντος να καθορίζουν το παρόν και να εμποδίζουν την οικοδόμηση ενός βιώσιμου και ειρηνικού μέλλοντος. Κι όσοι από μας έχουν βιώσει στην οικογένειά τους το προσφυγικό δράμα, θα έπρεπε να ορκίζονται στο όνομα της συνεννόησης και της μετριοπάθειας», δήλωσε ο Μ. Τρεμόπουλος.

Αλλιώς, ας αρκεστούμε σε υψηλές κορώνες για αυτο-κατανάλωση και στο εξής να καταθέτουμε τα βιβλία της Ιστορίας στον Ψωμιάδη και τους ομοίους του για έγκριση.

18 σκέψεις για το “Γκαιμπελίσκοι στο κυνήγι μαγισσών”

  1. εδώ οι τύποι έχουν κάνει νεότουρκους, ατατούρκ, τοπάλ οσμάν, γενοκτονία αρμενίων και ανταλλαγή πληθυσμών μια σαλάτα, και υποτίθεται ότι πρόκειται για την ίδια τους την ιστορία. Σιγά μη δεν πιστέψουν τη φάση με το άγαλμα.

    [politically-incorrect-kakia]
    και μετά φταίνε οι Έλληνες που έβγαλαν τα ποντιακά ανέκδοτα
    [/politically-incorrect-kakia]

  2. «.. πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα τουφεκίζεται»

    Ναζίμ Χικμέτ

    Η ιστορία αυτής της πόλης είναι ενιαία

    Το Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα-κίνηση Θεσσαλονίκης,
    εκφράζει την αλληλεγγύη του στον Νομαρχιακό σύμβουλο Μιχάλη Τρεμόπουλο απέναντι στην ενορχηστρωμένη-προβοκατόρικη επίθεση που δέχεται τις τελευταίες μέρες από τους γνωστούς εθνικιστικούς, ακροδεξιούς κύκλους της πόλης μας με επικεφαλής τον Νομάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη συνεπικουρούμενη από την γκαιμπελικά διαστρεβλωμένη από τα ΜΜΕ άρνηση του Μ. Τρεμόπουλου να δεχτεί το ψήφισμα Ψωμιάδη για την απόσυρση του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ δημοτικού. Αφορμή για το ψήφισμα Ψωμιάδη η αναφορά στο βιβλίο ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν ηγέτης του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων.
    Δηλώνουμε πως δεν πρόκειται να αφήσουμε κανένα αγωνιστή, κανένα προοδευτικό άνθρωπο βορρά στους εθνικιστές- πατριδοκάπηλους πόσο μάλλον το Μιχάλη Τρεμόπουλο που είναι γνωστός για τους σημαντικούς αγώνες του στην Θεσσαλονίκη- όχι μόνο τους οικολογικούς- με μεγάλο πολλές φορές προσωπικό κόστος.

    Ταυτόχρονα επισημαίνουμε ότι το μέτωπο απέναντι στον ρατσισμό και τον
    εθνικισμό, για να είναι στέρεο και αποτελεσματικό, πρέπει να μην
    οικοδομείται περιστασιακά (παίρνοντας αφορμή από μεμονωμένα γεγονότα), ούτε και να επιτρέπει στους εθνικιστικούς κύκλους να παίζουν εύκολα με τις εντυπώσεις και το συναίσθημα του κόσμου, δηλητηριάζοντας ακόμα παραπέρα τις καρδιές και το νου λαϊκών ανθρώπων, εργαζόμενων και νεολαίας. Ειδικά όταν γίνεται χρήση συμβόλων και ονομάτων ιστορικά φορτισμένων, η αντιπαράθεση οφείλει να είναι καλά οργανωμένη, αποκαλύπτοντας το σύνολο των παραμέτρων που ορίζουν κάθε φορά το δίπτυχο εθνικισμός-πατρηδοκαπηλεία αποκαθιστώντας με πειστικό τρόπο τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα και αναδεικνύοντας τα πιο κατάλληλα εναλλακτικά σύμβολα που σηματοδοτούν την προοδευτική, ανοιχτή και
    πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη, η οποία υπήρξε ιστορικά στις αρχές του
    προηγούμενου αιώνα και που μπορεί με τους συντονισμένους αγώνες μας όχι μόνο να μην θαφτεί στη λήθη, όπως κάποιοι επιδιώκουν, αλλά να αναβιώσει.

    Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά δικαιώματα-Κίνηση Θεσσαλονίκης

  3. Ιωάννης

    Η πολυπολιτισμικότητα της πόλης δεν εξαντλείται στον Μουσταφά Κεμάλ και τους νεότουρκους. Αφορά τους Εβραίους, τους Σλαύους και άλλους.
    Θα μπορούσε να οργανωθεί μία ημερίδα που θα αναδείκνυε τις συνιστώσες του φαινομένου, πχ στην αρχιτεκτονική κληρονομιά; Θα μπορούσαν να συμμετέχουν ας πούμε, αρχιτέκτονες από το ΑΠΘ, από πανεπιστήμια της Κωνσταντινουπόλεως, Εβραίοι επιστήμονες και άλλοι. Διότι έτσι θα γνωρίσουμε εικόνες της πόλεως, τον αλληλοεπηρεασμό των πολιτισμών και φυσικά δεν θα ήταν εύκολο να εκτοξεύονται εθνικιστικές κραυγές και ύβρεις.
    Θα μπορούσαν μάλιστα να διεξαχθούν και άλλες πολλές ίδιου τύπου εκδηλώσεις.
    Έχει η πόλη αυτή επιστήμονες, έχουν και οι γειτονικές μας χώρες, αλλά και οι ενδιαφερόμενες κοινότητες…

  4. Βασίλης Βέτσος

    Οι αγοραίες “νεωτερικότητες” και τα “αλλού βρέχει” στα δύσκολα.

    Αλήθεια, οι πολύχρωμες (χτυπημένες στο γκλόμπαλ σέικερ) εκατέρωθεν ενστάσεις στο προκύψαν (παραδειγματικώς) πράγματι σοβαρό ζήτημα των βιβλίων της Στ’ Δημοτικού* και οι παρελκόμενες διελκυστίνδες πόσο μας πείθουν;

    Το επιμελώς συνταχθέν νομαρχιακό, της Θεσσαλονίκης, έγγραφο
    ( http://www.nath.gr/asset_details.cfm?Id=CA1E0029-347B-D563-6D5B79368C32AD6B )
    που απέκρουε την κακοποίηση-σαλαμοποίηση της ιστορίας και της ιστοριογραφίας (ακόμα περιμένουν στην αίθουσα αναμονής της Σμύρνης οι συνωστισμένοι ταξειδιώτες του 1922) λειτούργησε ως “κόκκινο” πανί για την άναρθρη, αντιοικολογική-επιλεκτική και άστοχη “ισοφάριση” από το κομψευόμενο για λόγους πολιτικής(;) επιβίωσης Α.ΛΑ.ΡΕ. (Απολιτισμικό Λαχανοροζέ Ρεύμα) μέσω της ευκαιριακής διαπραγμάτευσης του (κατανοητού) ζητήματος για τη μη απόδοση “διακρατικού τύπου” τιμών στο πρόσωπο του Κεμάλ. “Επιβεβαίωσε” έτσι μαζί με την προπετή και μονόπλευρη αδιαφορία για την ιστορία και την πολιτισμική της πρόσληψη, την αυθαίρετη-επιλεκτική “στέρηση” της έκφρασης πολιτικού λόγου στο Αντίπαλο Δέος, συνυπολογιζομένης της άχρωμης και ιστορικά ζημιογόνου, δικηγορίστικης και κακόγουστης αναφοράς στον Κεμάλ Αττατούρκ (το παιδί της Σαλονίκης…ούτε ο Ξανθόπουλος να ήτανε!)
    βλέπε και ( http://ecology-salonika.gr/lib/?p=421 )

    Αλλά μήπως, μετά την επισκίαση του αρχικού επαγγελματικού-δημοσχεσίστικου πρωτοκόλλου, δεν άρχισαν τα εθνοκαταναλωτικά τηλεδρώμενα, οι αφ’ “υψηλού” φτυμακούρες και οι κεμαλ-αμαλγαματοποιίες εκ μέρους των εθνολαϊκιστικώς πλειοδοτούντων αρχόντων(!) της Σημαιοκηνυγούπολης;

    Αλήθεια πέρα από αυτόν τον πολύχρωμο και θηρεύσιμο εκατέρωθεν θόρυβο, τι είπαν, και τι θα πούν, οι κάθε λογής εσπρέσσο και γκουρμέ κοσμικοί της απολιτισμικής αφασίας, της κλειδαρότρυπας και του εθνολαϊκισμού, για την επιθετική πολιτική αποκαθήλωσης του άρθρου 16 και ιδιαιτέρως της παραγράφου 16.2;

    (25 λέξεις για το σκοπό της Παιδείας, βλέπε( http://users.thess.sch.gr/veccio/ereyna/vios&vios.htm )

    Τι να πούν; Ότι πιπιλούσαν χρόνια τώρα στα μέσα μαζικής αποχαύνωσης ή στις σεχταριστικές μαγαζόγκρουπες: τις αγοραίες τους “νεωτερικότητες” και τα “αλλού βρέχει” στα δύσκολα.

    Σε μια χώρα που την ίδια στιγμή θέτει ζήτημα κατάργησης της αξίας της παιδείας ως μέσου (και) για την ανάπτυξη της θρησκευτικής, της εθνικής συνείδησης και της ελευθερίας, δεν είναι σχήμα οξύμωρο οι πολιτικοί ύπατοι να προσυπογράφουν τα “προτεσταντικά” κατάστιχα για τις ταυτότητες, να εκχωρούνται δασικές εκτάσεις για “εκκλησιαστικά” μεγαξενοδοχεία, να θεσμοθετούνται ασμένως εξωπολιτικά “πανεπιστήμια” [κατά προτεραιότητα -ή μήπως συμβατότητα- των ιδιωτικών,”μη κερδοσκοπικών”), να επιχορηγούνται, προκλητικά και παχυλώ τω τρόπω, αντισυνοδικοί “εκκλησιαστικοί” μηχανισμοί που τσαλακώνουν για άλλη μια φορά το όνομα της “Αλληλεγγύης”;

    Μπορεί όλα αυτά να σέρνουν το άρμα των αδιέξοδων (κατά την εκτίμηση μου) επερχόμενων εκλογών, στη Δεξιά του κυρίου Παρασκευαΐδη, δεν μπορούν όμως να ξεγελάσουν ούτε ένα κόκκο της άμμου.

    Κι αυτός ο κόκκος έχει μια συμπαντική και ανυποχώρητη προοπτική.

    *Διάβαζε καλύτερα: σωστικές λέμβοι, στην πολιτική απραξία-συναλλαγή (ξέπλυμμα ανοήματος) των λαχανοροζέ συσκευαστήριων-ψυγείων της πιο πρόχειρης, αυτιστικής και επιπόλαιας ψευδοαποδόμησης του εθνολαϊκισμού της Σημαιοκυνηγούπολης που εξ ανακλάσεως σέρνει τον κόσμο με την όποια πολιτισμική τσίπα, στα Σημαιοσουπερμάρκετ για μια μεταλλαγμένη μπουκιά Ψωμί και λίγο Καζαντζίδη μπροστά στα φρικιασμένα μνήματα της πολιτισμικής παραχάραξης, τη θλιβερή παραφωνούση συνοδείη (όλο δοτική) των μεταλλαγμένων γιαουρτακτιβιστών της αμνησίας και του ροζέ πρασινουά ληθάργου…

  5. Δεν σε καταλαβαίνω αδερφέ μου, ειλικρινά, θα πρέπει να είμαι πολύ πίσω, ή πολύ μπροστά δεν έχει σημασία “γενικώς αλλού”, στον συμβολικό σου κόσμο. Μη με παρεξηγήσεις πάλι….

    Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, συν-έλληνα, όλα σε ένα τσουβάλι ??? Όλα στα κάρβουνα.. “συνυπολογιζομένης της άχρωμης και ιστορικά ζημιογόνου, δικηγορίστικης και κακόγουστης αναφοράς στον Κεμάλ Αττατούρκ (το παιδί της Σαλονίκης…ούτε ο Ξανθόπουλος να ήτανε!)…. Πότε θα είμαστε έτοιμοι?

    Σαφέστατα δηλώνεις την αποστροφή σου στην όλη φάση, και ταυτόχρονα προτείνεις…. “Κι αυτός ο κόκκος έχει μια συμπαντική και ανυποχώρητη προοπτική.” ….. Τι εννοείς αλήθεια???

  6. Βασίλης Βέτσος

    ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ “ΝΟΥΜΕΡΟ” ΤΗΣ **

    Α. Οι αγοραίες “νεωτερικότητες” και τα “αλλού βρέχει” στα δύσκολα

    Αλήθεια, οι πολύχρωμες (χτυπημένες στο γκλόμπαλ σέικερ) εκατέρωθεν ενστάσεις στο προκύψαν (παραδειγματικώς) πράγματι σοβαρό ζήτημα των βιβλίων της Στ’ Δημοτικού* και οι παρελκόμενες διελκυστίνδες πόσο μας πείθουν;

    Το επιμελώς συνταχθέν νομαρχιακό, της Θεσσαλονίκης, έγγραφο
    ( http://www.nath.gr/asset_details.cfm?Id=CA1E0029-347B-D563-6D5B79368C32AD6B ) που απέκρουε την κακοποίηση-σαλαμοποίηση της ιστορίας και της ιστοριογραφίας – ακόμα περιμένουν στην αίθουσα αναμονής της Σμύρνης οι συνωστισμένοι ταξειδιώτες του 1922, θαρρείς αντιγράφοντας το νεωτερικό παρόν των πλοών του Αιγαίου – λειτούργησε ως “κόκκινο” πανί για την άναρθρη, αντιοικολογική-επιλεκτική και άστοχη “ισοφάριση” από το κομψευόμενο για λόγους πολιτικής(;) επιβίωσης Α.ΛΑ.ΡΕ. (Απολιτισμικό Λαχανοροζέ Ρεύμα) μέσω της ευκαιριακής διαπραγμάτευσης του (κατανοητού) ζητήματος για τη μη απόδοση “διακρατικού τύπου” τιμών στο πρόσωπο του Κεμάλ. “Επιβεβαίωσε” έτσι μαζί με την προπετή και μονόπλευρη αδιαφορία για την ιστορία και την πολιτισμική της πρόσληψη, την αυθαίρετη-επιλεκτική “στέρηση” της έκφρασης πολιτικού λόγου στο Ισοϋψές Αντίπαλο Δέος , συνυπολογιζομένης της άχρωμης και ιστορικά ζημιογόνου, δικηγορίστικης και κακόγουστης αναφοράς στον Κεμάλ Αττατούρκ (το παιδί της Σαλονίκης… ούτε ο Ξανθόπουλος να ‘τανε! ) βλέπε και ( http://ecology-salonika.gr/lib/?p=421 )

    Αλλά μήπως, μετά την επισκίαση του αρχικού επαγγελματικού-δημοσχεσίστικου πρωτοκόλλου, δεν άρχισαν τα εθνοκαταναλωτικά τηλεδρώμενα, οι αφ’ “υψηλού” φτυμακούρες και οι κεμαλ-αμαλγαματοποιίες εκ μέρους των εθνολαϊκιστικώς πλειοδοτούντων αρχόντων(!) της Σημαιοκηνυγούπολης ;

    Αλήθεια πέρα από αυτόν τον πολύχρωμο και θηρεύσιμο εκατέρωθεν θόρυβο, τι είπαν, και τι θα πούν, οι κάθε λογής εσπρέσσο και γκουρμέ κοσμικοί της απολιτισμικής αφασίας, της κλειδαρότρυπας και του εθνολαϊκισμού, για την επιθετική πολιτική αποκαθήλωσης του άρθρου 16 και ιδιαιτέρως της παραγράφου 16.2; (25 λέξεις για το σκοπό της Παιδείας, βλέπε http://users.thess.sch.gr/veccio/ereyna/vios&vios.htm )

    Τι να πούν; Ότι πιπιλούσαν χρόνια τώρα στα μέσα μαζικής αποχαύνωσης ή στις σεχταριστικές μαγαζόγκρουπες : τις αγοραίες τους “νεωτερικότητες” και τα “αλλού βρέχει” στα δύσκολα.

    Σε μια χώρα που την ίδια στιγμή θέτει ζήτημα κατάργησης της αξίας της παιδείας ως μέσου (και) για την ανάπτυξη της θρησκευτικής, της εθνικής συνείδησης και της ελευθερίας, δεν είναι σχήμα οξύμωρο οι πολιτικοί ύπατοι να προσυπογράφουν τα “προτεσταντικά” κατάστιχα για τις ταυτότητες, να εκχωρούνται δασικές εκτάσεις για “εκκλησιαστικά” μεγαξενοδοχεία, να θεσμοθετούνται ασμένως εξωπολιτικά “πανεπιστήμια” [κατά προτεραιότητα -ή μήπως συμβατότητα- των ιδιωτικών,”μη κερδοσκοπικών”), να επιχορηγούνται, προκλητικά και παχυλώ τω τρόπω, αντισυνοδικοί “εκκλησιαστικοί” μηχανισμοί που τσαλακώνουν για άλλη μια φορά το όνομα της “Αλληλεγγύης”;

    Μπορεί όλα αυτά να σέρνουν το άρμα των αδιέξοδων (κατά την εκτίμηση μου) επερχόμενων εκλογών, στη Δεξιά του κυρίου Παρασκευαΐδη, δεν μπορούν όμως να ξεγελάσουν ούτε ένα κόκκο της άμμου.

    Κι αυτός ο κόκκος ενέχει μια συμπαντική και ανυποχώρητη προοπτική.

    Β. Ο κόσμος δε μασάει ολλανδικό γρασίδι

    Διασυνδέεται αμέσως (βλέπε http://www.ecology-salonika.gr/talk/viewtopic.php?t=115 ) μια ανεμπόδιστη επιλογή απαντήσεων στην ανιστόρητη και α-πολιτική προσβολή του (εκατέρωθεν) αίματος, που μας πείθει περί αυτού.

    Όσο κι αν κάποιοι μεταλλαγμένοι επαγγελματίες γκρουπιέρηδες να θέλουν να θάψουν “οριστικά” (και προκλητικά) το ματοβαμμένο παρελθόν (τήν κοινή σπονδή δηλαδή στο όνομα της ευκταίας αλληλοκατανόησης και της ειρηνικής συνύπαρξης) η συνείδηση της διαφοράς που ορίζει (κοινωνονιολογικώς και μαθηματικώς) την τομή των πολιτισμών και την προοπτική του διαλόγου τους, δεν εκχωρείται, στο όνομα αλλά και πρός όφελος της κομψευόμενης παγκοσμιοιημένης ανάγνωσης ενός καλπάζοντος εφιαλτικού μονοπολιτισμικού μέλλοντος.
    ( βλέπε: «Όλα κι Όλα» http://www.alfavita.gr/plaisia/betsos1.htm )

    Αλλά και η τελευταία αναφορά-παραδοχή (με την ισοπεδωτική ανάγνωση-φυλλομέτρηση της ιστορίας στα σημερινά οικο-λογικά(;) συμφραζόμενα του συγγράψαντος και με την επί ματαίω παυσίλυπη επίκληση του καθ’ όλα σεβαστού Κυρίου Νάομ Τσόμσκι) ότι:

    “… Ο Μιχάλης την έπαθε σαν αρχάριος, πήγε ξεβράκωτος στα αγγούρια που λένε , λες και δεν ήξερε τι ρόλο βαράνε ο Ψωμιάδης και τα ΜΜΕ, το ότι αποτελούν αντίστοιχα την αιχμή του δόρατος του συμπαγούς εθνολαϊκίστικου όγκου της πόλης και της επίτευξης μέγιστης ακροαματικότητας με κάθε μέσο και παραπληροφόρησης κι αποπροσανατολισμού του κόσμου από τα καίρια προβλήματα…”

    δίνει το χαμηλό μέτρο της μαγαζατορικής προπετούς “αντίληψης” του όλου προβλήματος, και ταλανίζει κατ’ εθνολαϊκιστικήν αντανάκλασιν το ιστορικό-πολιτισμικό τοπίο της Θεσσαλονίκης, παρασσάγγας μακριά από το άριστο μέτρο που κληρονομήσαμε από τους λαϊκούς πολεμιστές του 22, τους πρόσφυγες ένθεν και ένθεν, που η (όποια) υπέρβαση τους ενσωματώνει βιωματικά και πολιτισμικά όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά στοιχεία, που βρίσκει κανείς στην ιστοριογραφία-λογοτεχνία για την εποχή αυτή.

    Λέτε μετά και την τελευταία “αποστομωτική” παραίνεση να πρέπει να θάψουμε οριστικά μαζί με το ματοβαμμένο παρελθόν (κατά την ανερυθρίαστη “οικολογική” παραγγελία), και τις αφηγήσεις του 99χρονου μπαρμπα Γιώργου Σβίγγου, το “Ημερολόγιο Ζωής” του Βασίλη Δεμερτζή, την “Αδελφή Στρατιώτου” του Λευτέρη Παρασκευαΐδη, “Το Αϊβαλί η Πατρίδα μου” του κυρ Φώτη Κόντογλου, το “Νούμερο 31328” του Ηλία Βενέζη;

    Κάθε εποχή έχει και το “Νούμερο” της. Ας δείξουμε μια κατανόηση ακόμα και στην ανοησία(;)

    Θεσσαλονίκη 17.2.2007
    Βασίλης Βέτσος

    *Βιβλία της Στ’ Δημοτικού , διάβαζε καλύτερα: Σωστικές λέμβοι, στην πολιτική απραξία-συναλλαγή (ξέπλυμμα ανοήματος) των λαχανοροζέ συσκευαστήριων-ψυγείων της πιο πρόχειρης, αυτιστικής και επιπόλαιας ψευδοαποδόμησης του εθνολαϊκισμού της Σημαιοκυνηγούπολης που εξ ανακλάσεως σέρνει τον κόσμο με την όποια πολιτισμική τσίπα, στα Σημαιοσουπερμάρκετ για μια μεταλλαγμένη μπουκιά Ψωμί και λίγο Καζαντζίδη μπροστά στα φρικιασμένα μνήματα της πολιτισμικής παραχάραξης, τη θλιβερή παραφωνούση συνοδείη (όλο δοτική) των μεταλλαγμένων γιαουρτακτιβιστών της αμνησίας και του ροζέ πρασινουά ληθάργου…

    **Εγώ έχω το 666-3

  7. Δύο οι (διαφορετικοί) κόκκοι, φίλτατε bio-Ιωάννη:

    1)Περί κόκκου άμμου – ένα που μ’ αρέσει:
    http://alex.eled.duth.gr/philocosmia/a4.htm

    2)Περί κόκκου μή μεταλλαγμένου σίτου-ένα που πιστεύω, βλέπε:
    Κατά Ιωάννην:

    “”εάν μη ο κόκκος του σίτου πεσών εις την γην αποθάνη αυτός μόνος μένει· εάν δε αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει”
    http://www.ec-patr.org/gr/saints/m04-24.htm

    Συλλογάται καλά, όποιος λεύτερα συλλογάται:

    http://lyk-mous-thess.thess.sch.gr/EKDHLOSEIS/Na_foresoume_ta%20_logia_tous_24_3_2005/Na_foresoume_ta_logia_tous.htm#3

    Γιατί να πρέπει οπωσδήποτε να taboo-ρωθώ με τους “Καουμπόυδες” ή τους “Ινδιάνους” στην Αμερική, προτιμώ να μείνω ένα eco-taboo στην κοσμοπολίτικη Ελλάδα, εκτός ταξινόμισης αλλά με κινηματικές πρακτικές και προοπτικές.

    Προσυπογράφω τα παρακάτω, ζητείται 3ος κόκκος και πάει λέγοντας για το κοκκοκίνημα …

    Για την αντιγραφή και την αυθαίρετη τιτλοδότηση

    Ο/Η
    666-3

    Ας ξεκολλήσουμε επί τέλους / Νισάφι πια…
    Πηγή: http://ecology-salonika.gr/lib/?p=421#comment-1140
    Από mumul (yason@in.gr)

  8. Πετρος Θ.

    δεν καταλαβαινω τιποτα…τιποτα…τιποτα…(λαικός στιχος)
    Ραβδος, εν γωνια, αρα βρεχει (Νικος Ζαχαριαδης)
    Απο την πόλη ερχομαι και στην κορφή κανελα (παραδοσιακός στιχος)
    Αννα …να ενα αλλο (ασχετο)

  9. Θού Κύριε Πέτρο Θού, φυλακή τω στόματι μου…ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω και ο ανοών νοήτω όχι όπως αλλού βρέχει ο Πετρονίκος ο γυιός της καραμέλλας, της μεταλλαγμένης ζάχαρης…

    Κυλάει η πέτρα σπάει τ΄αυγό, κυλάει τ΄αυγό (του φιδιού) σπάει τ’ αυγό (της μωρολογίας) … και κάνουν ομελέττα τα ΜΜΑ (Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης) και τα bloggakia των ανώνυμων γκουρμέ οικοπατερούληδων.

    Ανανές ώ Άναξ Πέτρο,
    Νεχέανες Κύριε Θού, των λαχανοροζέ μεσουρανίων δυνάμεων, των κυνημάτων και της e-κολογιοφανούς απολύτρωσης

  10. Πετρος Θ.

    Βρε Βέτσο, μήπως είσαι ο Βέλτσος;
    Βρε Μπας και είναι ο Ζου(λα)ραρης;
    Πάντως σ’ ευχαριστώ . Μου ήρθες στην πιο α-κατάλληλη στιγμή: Ότι πρέπει για παιχνίδια μωρό-εκο- αρλουμπολογιας:

    Απάντηση στο Βέ(λ)τσειο εγχείρημα .

    Σκορπάνε σμάρι οι καλύπιγες πυγολαμπίδες και ξερνούν, ενώ μια αστραπή ξεσκίζει την μαυρογκριζωπή νυχτιά
    Περνά ο νεωσφόρος , ο νεο 666-3,ο νεοαποδομιστης μενα πριόνι κρατώντας απιδινωτες πού μοιάζουν με ραδίκια (την ίδια ώρα κάτι που μοιάζει εντελώς διαφορετικό από εξωγηινο -αλλά δεν είναι- διασχίζει τον ουρανό σαν πεφταστερι)
    Σκιάζεται το λαχανοροζε συν-πλήρωμα του χρόνου: Περνά ο Βετσος. Σκάστε πουλιά !και την αγάπη που κοιμάται μην μου τηνε ξυπνάτε .
    Αχ η συμπαντική στιγμή, έτοιμη για να εκραγεί. Αχ η Ηχώ ή η Ηχώ , η Eco των αιωνων. Αμήν
    Νασαι καλά , Βε(λ)τσο μου. Νασαι καλά . Άξιος Εστί

  11. Θού Κύριε Πέτρο, μια που μπορείς και κατατάσσεις με τόση ευκολία το λαϊκό και το “παραδοσιακό” μέλος, κάνε μου τη χάρη να βολέψεις και το παρακάτω, εξαιρετικά αφιερωμένο:

    Από την Πόλη έρχομαι
    και στην Ευρώπη πάω
    και όλα τα περιττά λεφτά
    στου Ζάρα τα σκορπάω

    Ερρίφθη!
    τ’ αποφάσισα, να την περάσω φίνα
    κι’ άσε την πλέμπα να μεθά με λαϊκή ρετσίνα
    Αν είσαι σίκ και λαμπερή, μαζί μου σύρε κι έλα
    Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα!

    Έχω βρεί κι ένα παληό Ύμνο στον Κομαντάντε Χόντος Σέντερ (προσόμοιον ala Cubano), άμα σου χρειαστεί, σφύρα ένα email: vetsos@hol.gr

    Tαλεμουά που λεν κι Γάλλοι…

  12. Πετρος Θ.

    Βε(λ)τσο που ήσουνα κρυμμένος φιλαράκι,
    Στο θλιβερό τοπίο μας λάμπεις σαν αστεράκι
    σαν κ(ρ)όκος, λάμπει Αυγερινός, ανάπτυξη αειφόρος
    να σου κοντά κι ο Βε(λ)τσος μας, σαν άλλος Εωσφόρος

    Βε(λ)τσο με τρελαίνεις . Αλήθεια λέω δεν κάνω πλάκα. Είσαι ταλέντο μεγάλε. Και εγώ θέλω να ξεφύγω για λίγο από τα λαχανοροζέ πρασινοκοκκινα μπλε σουπα-μουπες .. Με ζορίζουν αδελφάκι μου. Θέλω να δω πίδακες φωτιάς, εκείνο τον κόκκο συμπαντικής αλήθειας που έλεγες μεγάλε, να εκρήγνυται σε ένα τεραστιο Μπίγκ –μπιγκ , ενώ αστέρια και αστεράκια θα κάνουν κωλοτουμπες, και η σελήνη θα μένει μισή σαν φαγωμένη τυροκκροκέτα ενώ ο κόσμος –σαν αυτί θα ξεκολλά/κι εμείς θα συζητάμε σοβαρά , στην αμμουδιά περί του Θείου σχεδίου, ή περί Σκοτεινού δημιουργού, ενώ τριγύρω Σηθιτες και οφφιτες, (και λοιποί σοδομίτες,γομμοριτες κ.α) όλες δηλαδή οι γνωστικές αιρέσεις θα αλληλοδιακορευονται αλληλοδιαδοχικά και κατ επανάληψιν και θα καταναλώνουνε ψυχές προς βρώση. Αληθώς. Αλληλούια εις τους αγκώνας των αιώνων. Άξιον εστί το Βε(λ)τσειον εγχείρημα, αξιον αξιον

  13. Πετρος Θ.

    Βέ(λ)τσο μου δες και τουτο το λαικοτερον κι απάντα, φιλαρακι.

    Ζουζούνιζαν οι μέλισσες, θέλαν να φάνε γύρι
    χόρευαν στην κερήθρα μας σαν ναταν πανηγύρι

    ολημερίς χορεύανε, το βράδυ ξαγρυπνούσαν
    και από τη βασιλισσα, φαί όλες ζητούσαν

    Δος μας φαί βασίλισσα, δος μας λιγάκι γύρι
    απ’ τη δουλειά και το μισθό δεν βλέπουμε χαΐρι

    Μα η τρομερή βασίλισσα τις αγριοκυτταει
    (που απ’ το φαί και το πιοτό, ο κωλος της βρωμάει)

    -Μέλισσες,τέρμα ο μισθός , δεν έχει άλλη γύρι
    Άντε, φυγέτε από δω, άντε και αει σιχτίρι

  14. Θού Κύριε Πέτρο, μας βλέπουν και παιδιά, θα στεναχωρεθεί κι ο Μιχάλης. Έφυγες πολύ από το θέμα. Τέλος πάντων, μπέκα στον Ανεμπόδιστο Ήχο να τα κάνεις λίμπα… Έχει κάτι λιοντάρια εκεί για να μαρτυρήσεις, ότι πρέπει…

    http://clubs.pathfinder.gr/anempodistos/
    (κατόπιν σπαστικής εγγραφής)

    Ή πάρε με τώρα 22510 666-3

    Ελέω Pathfinder

    Conte Veccio di Tzambamagga
    Paliaccio Veccio

  15. Άντε μπράβο παιδιά να παίξετε αλλού με τα κουβαδάκια σας.

  16. Πάμε να φύγουμε πλάκωσαν τα ΜΑΤ

    (Δυο ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΤ-ΙΑ με ΜΠΛΕ ανώνυμες βλεφ-ΑΡΙΔΕΣ)

  17. Ποιά-ποιός είναι αυτή/αυτός η/ο ΜΑΤ;

    Μήπως καμμιά-κανείς διευθύντρια-διευθυντής σχολείου eco-καλογραιών που μας διώχνει απ’ το μεταλλαγμένο περιβόλι της διαφορετικότητας, της ελπιδοφόρου δίεδρης Ο.Α.;

    Μήπως είναι αυτή/αυτός που τις προάλλες έδειχνε την πόρτα γιατί κάποιος-κάποια ακατανόμαστος-ακατανόμαστη (666 παρά λίγο) αμφισβήτησε την παντοκρατορία του KΙΛΛ ΜΠΙΛΛ, κι ύστερα κλείσαν τα γκρουποκαφενεία κι απαγορεύτηκε να μιλούν τα πράσινα e-ιντιβίντουαλς ακόμα και για τους Νόμους του Σόλωνα. http://users.thess.sch.gr/veccio/ereyna/solon/SOLON.htm

    Έτσι είναι το σωστό…
    Αν θες ντε και καλά να γελάσεις πήγαινε στα FUNNY MEDIA http://www.ecology-salonika.gr/lib/?cat=30

    Το δια βίου σκώμμα (άλλο πάλι και τούτο) είναι επικίνδυνο για κάθε αγέλαστη πέτρινη εξουσία που δεν πρασινοκοκκινίζει προκειμένου να πετύχει τον γκρουπομαγαζατόρικο σκοπό της.
    http://users.thess.sch.gr/veccio/ereyna/groupa.htm

    Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα (περιλαμβάνονται για τις εκλογικές ανάγκες ακόμα και άσματα του λαϊκού λαχείου) κι άσε τα μέσα να διαμορφώνουν και λίγο-λίγο το σκοπό. Τι δηλαδή να γίνουμε συμπαντικός κόκκος άμμου ή λυτρωτικός κόκκος σινάπεως; Πειράζει που είμαι και πολύ ηγέτης; Έ όχι δεν πειράζει…(Μακάμ Χιτζάζ Χουμαγιούν-Μέλος Παλατιανόν ήχος πλάγιος του Β’ τετράφωνος, Φλωρινιώτικος)

    Τι να γίνει δηλαδή; Να συγκινηθούμε (άλλο πάλι και τούτο) και να αγανακτήσουμε μπροστά στην διατεταγμένη προδιαγεγραμμένη ιστορική ισοπέδωση των θαλασσίων πετρελαιοφόρων οικοπέδων, που έτσι κι αλλιώς θα τα εκχερσώσει και θα αφαλατίσει ο Μεγάλος μας κακός Αδελφός;

    Στο κάτω κάτω κιαν κάποιοι άνθρωποι περίμεναν στην αίθουσα αναμονής στη Σμύρνη το 1922 από τότε χιλιάδες ταλαιπωρούνται. Δεν είναι οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι. Κι άλλοι περιμένουν καρτερικά το πολιτικό ασανσέρ τρέχοντας όλη μέρα δίπλα στους πράσινους ολυμπιονίκες. Για την Oικολογία Ρε Γαμότο…

    Δεν το κάναν και ζήτημα.

    “Εσύ Βιβλία”, “εγώ Κεμάλ”, πάλης ξεκύνημα ροζέ κι οβάλ…

    Πέτρο έλα σπίτι μου να παίξουμε πριν πλακώσουν πάλι τα ΜΑΤ …
    http://clubs.pathfinder.gr/anempodistos/

    Δυο ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΤια με ΜΠΛΕ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ με έχουνε βγάλει γραφικό
    http://www.ecology-salonika.gr/talk/viewtopic.php?t=109

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to Top