Ο Bill Gates επισκέφτηκε σήμερα την Αθήνα και μίλησε στο μέγαρο μουσικής. Ακριβώς απ’ έξω μια μικρή ομάδα ακτιβιστών, ενημέρωνε τους περαστικούς για την αποικιοκρατική συμφωνία που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με τη Microsoft, καθώς και για τα πλεονεκτήματα του ελεύθερου λογισμικού.
Ενώ οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης αλληλοσυγχαίρονταν για τη στρατηγική επιλογή του ελληνικού κράτους να ψωνίζει από τον κύριο Gates, έξω από το μέγαρο μοιράζονταν κείμενα για το ελεύθερο λογισμικό και cd-rom με διανομές του ελεύθερου λειτουργικού συστήματος GNU/Linux.
Τα cd μοσχοχαρίστηκαν μέσα σε λίγη ώρα, σε αντίθεση με τα cd των windows που κανείς δεν ξέρει πόσο θα κοστίσουν στο ελληνικό κράτος. Η συμφωνία που κυρώθηκε την Πέμπτη από το κοινοβούλιο δεν αναφέρει οικονομικά μεγέθη, αλλά αφήνει το θέμα ανοιχτό για να κανονιστεί με αόρατες συμβάσεις.
O Bill Gates ξεκίνησε σαν “ιδεάκιας” κόντρα στα συστήματα, μέσα απ’ τα Αμερικάνικα Κολλέγια. Είναι χαρακτηριστικό ότι, αρχικά τουλάχιστον, “αξιοποίησε” (έκλεψε δηλαδή) το απατρονάριστο (άνευ ιδιοκτήτη) software του Unix. Ο κειμενογράφος Word π.χ είναι ..κλώνος του Publisher του Unix, του μόνου τελικά δημοκρατικού – ανοιχτού, ελεύθερου software στην ιστορία
Πολλοί προσπάθησαν να καρπωθούν το Unix. SCO, Sun, Hpux κλπ κλπ. O Bill αποδείχτηκε ικανότερος όλων. Το ίδιο και στο κλεψίδι ιδεών συνεργατών, Multiplan –> Excel κλπ. Στην αρχή έδειξε ένα συμπαθητικό ερασιτεχνισμό και μια τάση να τη “φέρει στις μεγάλες εταιρείες”. Το κατάφερε, μιας κι ο χώρος αυτός πληρώνει τις “καρπερές” ιδέες. Κι έτσι έγινε ο ίδιος σύστημα. Κλήθηκε στο G8 πολλάκις, τα λεφτά περίσσεψαν, επηρεάζει κράτη κλπ
Προσωπικά δεν τον θεωρώ ιδιοφυία. Η εξυπνάδα του είναι “δομική”. Ζει σε ένα σύστημα κτισμένο έτσι, που μια ιδέα που βγάζει λεφτά και μόνον αυτό, εξαργυρώνεται. Ούτε έντιμο τον θεωρώ, αφού δεν είχε δισταγμό πάνω του. Ούτε φιλάνθρωπο τέλος, επειδή αποδίδει κατά βούλησιν στον κοσμάκη, αυτά που τσέπωσε χάριν μιας οικονομικής δομής, που “πρώτα τάμασε και μετά μοιράζει ό,τι θέλει”. Δεν διαφέρει σε πολλά από τον Μπράνσον π.χ ή τον δικό μας Stelios, που έκανε φθηνά τα ..αεροπορικά ταξίδια μας
Σαν στάση συνολικά, είναι δείγμα μιας γενιάς, που προσπάθησε να πει κάτι άλλο, αλλά κατέληξε στην εμπορευματοποίηση μιας ευαίσθητης σχέσης με τις διεθνείς μάζες. Παρ’ όλα αυτά ό,τι βγάλει η Αφρική απ’ αυτόν καλό είναι.
Βλέπε και το παλιότερο
http://ecology-salonika.gr/lib/?p=390</p></p>
εδώ οι απόψεις των κομμάτων για την συμφωνία με τη Microsoft:
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=25784536
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=18279256