Σε δέντρα και σπίτια σε περιοχές της Τούμπας, της Πυλαίας, της Πανεπιστημιούπολης, του κέντρου και της Παραλίας φωλιάζουν συνολικά 101 είδη πουλιών, ορισμένα από τα οποία θεωρούνται σπάνια και απειλούνται με εξαφάνιση.
Η… αφιλόξενη Θεσσαλονίκη για όλα τα είδη της πανίδας ευνοείται από τα δύο μεγάλα εθνικά πάρκα που την περιβάλλουν, αυτό του δέλτα των ποταμών Αλιάκμονα, Αξιού, Λουδία, Γαλλικού και των λιμνών Κορώνειας – Βόλβης, καθώς και τον ορεινό όγκο του Χορτιάτη.
«Η Θεσσαλονίκη, λόγω της μικρής αναλογίας σε χώρους πρασίνου, είναι αφιλόξενη για τα πουλιά, όμως σώζεται από το περιβάλλον της γύρω περιοχής. Ετσι, σπάνια είδη για άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά και την Ευρώπη έχουν εντοπιστεί μέσα στη Θεσσαλονίκη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η καμπίσια πέρδικα, ένα κοινό πουλί, που εντοπίζεται στις περιοχές προς το αεροδρόμιο, σε αγροτικές εκτάσεις, στη βιομηχανική περιοχή και στην Κορώνεια. Επίσης, ο λαγόγυρος ή εδαφοσκίουρος, που είναι από τα απειλούμενα είδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Χρησιμοποιεί αγροτικές εκτάσεις κι έτσι οι βιομηχανικές περιοχές, όπου δεν έχει κυνήγι αλλά και οχλήσεις, όπως είναι οι καλλιέργειες, ευνοούν τη διατήρησή τους. Ακόμη και η περιοχή κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών του ΟΣΕ από το Γαλλικό προς το Κιλκίς έχει μετατραπεί σε ένα μεγάλο πάρκο, αφού η σταθερή ενόχληση από τα τρένα δεν είναι απειλή για τα είδη αυτά», σημείωσε η Μαρία Παναγιωτοπούλου, δασολόγος – ορνιθολόγος της Ορνιθολογικής Εταιρίας.
Τις ανακοινώσεις αυτές έκανε η κ. Παναγιωτοπούλου μιλώντας στην ημερίδα με θέμα: «Η βιοποικιλότητα στην πόλη και στους περαστικούς βιότοπους», που διοργάνωσαν οι Οικολόγοι Πράσινοι στη Θεσσαλονίκη.
«Το πιο πλούσιο σε είδη πουλιών είναι το τμήμα Τούμπας – Πυλαίας ως προέκταση του Σέιχ Σου, όπου συναντάμε καμπίσιες πέρδικες και δασικά είδη όπως δρυοκολάπτες. Υδρόβια πουλιά, όπως πελεκάνους, θαλασσοκόρακες, κορμοράνους, αγριόπαπιες και είδη γλάρων βλέπουμε στο Θερμαϊκό. Ακόμη όμως και στο κέντρο της πόλης υπάρχουν πλέον είδη που δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα, όπως για παράδειγμα πράσινοι παπαγάλοι, που έχουν ξεφύγει από σπίτια και την αιχμαλωσία και με τον καιρό έχουν δημιουργήσει πληθυσμό. Πάνω από τη Θεσσαλονίκη περνάνε ακόμη και αρπακτικά, τα περισσότερα όμως δεν έρχονται στην πόλη, με εξαίρεση κάποια είδη όπως η βραχοκιρκίνεζα αλλά και νυχτόβια (κουκουβάγιες και γκιώνες) που συναντάμε σε παλιούς τοίχους και τα κάστρα. Η πόλη της Θεσσαλονίκης λειτουργεί ως εμπόδιο στη μετακίνηση των πουλιών, καθώς δεν έχει πράσινους χώρους και υδάτινα περάσματα που να επικοινωνούν, όμως επειδή έχει υψηλότερη θερμοκρασία, αλλά και ευκολία στην τροφή (π.χ. ψίχουλα, σε σκουπίδια κ.ά.) μένουν το χειμώνα μικροπούλια, κοκκινολαίμηδες, λευκοσουσουράδες κ.ά.», συμπλήρωσε η κ. Παναγιωτοπούλου.
Οι περιοχές των πουλιών
Σύμφωνα με παλαιότερη εργασία των μελών της Ορνιθολογικής Εταιρίας (Χ. Τσιλιανίδης, Α. Μπουνάς, Α. Σαμαράς, Ε. Τσικοπούλου, Δ. Βαβύλης, Π. Κουρακλή), τα περισσότερα είδη πουλιών βρίσκουν «καταφύγιο» στην Τούμπα. Συγκεκριμένα, έχουν εντοπιστεί και καταγραφεί 66 είδη στο λόφο της Τούμπας και το ρέμα της Πυλαίας, 41 είδη στην Παραλία, στην περιοχή του Λευκού Πύργου και τα γύρω πάρκα, 38 στην περιοχή της Κρήνης, 41 στο δημοτικό πάρκο των Συκεών, 38 στο πάρκο του Πεδίου του Αρεως, 55 στο χώρο του ΑΠΘ, 39 σε πάρκα της Τούμπας, 36 στην πλατεία Δικαστηρίων, 32 στην πλατεία Ελευθερίας και την παραλιακή ζώνη και 43 στο θαλάσσιο μέτωπο της περιοχής του Μεγάρου Μουσικής.
Πηγή: Εφημερίδα Αγγελιοφόρος