Η αμερικάνικη κυβέρνηση, στον «πόλεμο» της «κατά της τρομοκρατίας», απαγάγει και «εξαφανίζει» ανθρώπους και τους κρατάει σε μυστικές τοποθεσίες όπου υποβάλλονται σε βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, χωρίς ποτέ να περάσουν από δίκαιη δίκη και να κατηγορηθούν για κάποιο αδίκημα.
Οι πρακτικές αυτές δεν έχουν κάνει τον κόσμο μας πιο ασφαλή. Αντιθέτως, παραβιάζουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Το κέντρο κράτησης των Η.Π.Α. στο Γουντάναμο είναι το σύμβολο αυτής της παρανομίας. Παρά τη διεθνή κατακραυγή και τη δήλωση της ίδιας της αμερικάνικης κυβέρνησης πως εύχεται να κλείσει το Γουαντάναμο, στις 11 Ιανουαρίου 2007 συμπληρώνονται 6 χρόνια από την μεταφορά των πρώτων κρατουμένων στο Γουαντάναμο. Πολλοί κρατούμενοι συνεχίζουν να αργοσβήνουν σε βάναυσες και απάνθρωπες συνθήκες.
Δείτε το πλήρες κείμενο στην ιστοσελίδα της Διεθνούς Αμνηστίας: http://www.amnesty.org.gr/
Πεθαίνοντας στο Γκουαντανάμο
«Την Παρασκευή το βράδυ, τρεις κρατούμενοι στο Γκουαντανάμο αυτοκτόνησαν. Δύο Σαουδάραβες και ένας από την Υεμένη κρεμάστηκαν. Σε μια απελπισμένη κίνηση να αντιστρέψουν τα πράγματα, οι ΗΠΑ ισχυρίστηκαν ότι αυτή ήταν μια πράξη πολέμου ή άσκηση δημοσίων σχέσεων. Η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική. Το Ισλάμ λέει ότι είναι ενάντια στο θέλημα του Θεού να αυτοκτονήσεις. Τι θα οδηγούσε, λοιπόν, έναν άνθρωπο να αφαιρέσει την ίδια του τη ζωή, παρά τα θρησκευτικά του πιστεύω; Η απάντηση ντροπιάζει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, της Βρετανίας προφανώς συμπεριλαμβανομένης. Οι πάνω από 460 άνθρωποι στο Γκουαντανάμο κρατούνται για περισσότερο από τέσσερα χρόνια. Μόνο 10 έχουν κατηγορηθεί για έγκλημα. Ούτε ένας δεν δικάστηκε. Οι άνθρωποι δεν επιτρέπεται να μιλούν ή να τους επισκέπτονται φίλοι και οικογένεια. Πολλοί έχουν υποφέρει σοβαρές κακοποιήσεις. Οι περισσότεροι κρατούνται στη βάση διαδόσεων, μαρτυριών τόσο αναξιόπιστων που ένα ποινικό δικαστήριο θα τις πετούσε στα σκουπίδια.
Κι όμως, οι ΗΠΑ λένε ότι μπορούν να τους κρατούν φυλακισμένους για το υπόλοιπο της ζωής τους. Φανταστείτε κι εσάς σε ένα τέτοιο περιβάλλον, να σας λένε ότι δεν έχετε τη δυνατότητα να σταθείτε σ’ ένα δικαστήριο και να αντιπροσωπεύσετε τη δική σας άποψη…Γι’ αυτούς τους τρεις ανθρώπους λίγα είναι γνωστά. Ηταν στο Καμπ 1, στην πλέον ασφαλισμένη περιοχή όπου αρνούνται να δώσουν στους κρατούμενους ακόμη και ρολό χαρτιού τουαλέτας. Ομως δεν γνωρίζουμε τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων. Ενώ οι περισσότεροι άνδρες στο Γκουαντανάμο έχουν δικηγόρους που παλεύουν για το δικαίωμά τους σε μια δίκαιη δίκη, αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν.
Μέχρι το Μάη, οι ΗΠΑ αρνούνταν να πουν ακόμα και το ποιοι βρίσκονταν στο Γκουαντανάμο. Ομως πριν τελικά ανακοινώσουν τα ονόματα όλων όσων ήταν εκεί, η κυβέρνηση Μπους πέρασε νόμο που απαγόρευσε τις δίκες για τους κρατούμενους στο Γκουαντανάμο. Αυτό σημαίνει ότι γνωρίζουμε τα ονόματα των κρατουμένων, αλλά δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να τους βοηθήσουμε. Οι άνθρωποι που αυτοκτόνησαν βρέθηκαν μέσα σ’ αυτή τη νομική μαύρη τρύπα. Δεν είχαν καμία νομική αντιπροσώπευση, μόνο την προοπτική μιας ισόβιας κάθειρξης, στην απομόνωση, χωρίς οικογένεια, χωρίς φίλους, χωρίς τίποτα. Τους πήραν τις ζωές τους».
(Απόσπασμα από άρθρο του Zachary Katznelson, ενός από τους δικηγόρους 36 κρατουμένων στο Γκουαντανάμο, με τίτλο «Τούνελ δίχως έξοδο», στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν», 12/6/06).
Θα ήταν άκρως παραπλανητικό εν τέλει, αν προσπαθούσαμε να αντιδικήσουμε με τη ναζιστική διοίκηση του στρατοπέδου στο αν οι τρεις κρατούμενοι, που ο αμερικάνικος στρατός δήλωσε ότι βρέθηκαν κρεμασμένοι στα κελιά τους την Παρασκευή 9 Ιούνη 2006, αυτοκτόνησαν ή δολοφονήθηκαν από τους αμερικάνους δεσμοφύλακες. Για μας, είτε αυτοκτόνησαν είτε δολοφονήθηκαν (θεωρώντας το δεύτερο πιο πιθανό, για λόγους που θα εξηγήσουμε στη συνέχεια), πρόκειται για εν ψυχρώ δολοφονία, για ένα ακόμα έγκλημα για το οποίο θα λογοδοτήσει κάποια μέρα το ναζιστικό σκυλολόι που ηγείται του «παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας».
Στην πραγματικότητα, οι κρατούμενοι είχαν πεθάνει πολύ πριν επέλθει ο σωματικός τους θάνατος. Ηταν ζωντανοί νεκροί μέσα στη χειρότερη μονάδα του κολαστήριου, το Καμπ 1. Αυτή τη φυλακή της φυλακής, όπου -όπως επισημαίνει ο δικηγόρος Κάτζελσον- δεν τους επιτρέπεται ούτε το χαρτί τουαλέτας. Ο ένας απ’ αυτούς μάλιστα ήταν 21 ετών. Πράγμα που σημαίνει ότι όταν φυλακίστηκε πριν από τέσσερα χρόνια δεν ήταν καν ενήλικας.
Γιατί όμως θεωρούμε πιθανότερο να δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ; Πρώτα απ’ όλα γιατί ήταν απ’ τους «επικίνδυνους». Οπως αποκάλυψαν δυτικά πρακτορεία (βρετανικό BBC, 11/6), οι κρατούμενοι είχαν υποβληθεί σε υποχρεωτική σίτιση εφόσον ήταν απ’ αυτούς που συμμετείχαν στις απεργίες πείνας του περασμένου Αυγούστου. Το Αλ-Τζαζίρα πρόσθεσε ότι το γεγονός ότι οι κρατούμενοι θεωρούνταν ως «επικίνδυνοι μαχητές του εχθρού» επιβεβαιώθηκε από αμερικάνους αξιωματούχους. Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν αυτές οι δηλώσεις, το καταλαβαίνει αυτό κανείς και μόνο απ’ το μέρος που κρατούνταν. Την πλέον φρουρούμενη μονάδα του κολαστήριου. Είχαν κάθε λόγο λοιπόν οι Αμερικάνοι να θέλουν να απαλλαγούν απ’ αυτούς τους «επικίνδυνους τρομοκράτες». Ο ένας Σαουδάραβας (που οι Αμερικάνοι κατηγορούσαν για μέλος ισλαμικής ομάδας στη Σαουδική Αραβία) επρόκειτο μάλιστα να μεταφερθεί σε άλλη φυλακή, όπως αποκάλυψε το Πεντάγωνο τη Δευτέρα. Δεν θα υπήρχε λόγος να γίνει κάτι τέτοιο αν ο κρατούμενος δεν ήταν ένας απ’ τους «ζωηρούς». Αυτούς που όχι μόνο συμμετείχαν αλλά ίσως και να βοήθησαν στην επέκταση των απεργιών πείνας σαν ύστατη αντίσταση στη βαρβαρότητα του κολαστήριου.
Υστερα υπάρχουν και οι δηλώσεις των οικογενειών. Ολοι οι συγγενείς ήταν κάθετοι, ότι οι κρατούμενοι δολοφονήθηκαν, εφόσον ήταν πιστοί Μουσουλμάνοι, απόλυτα δεσμευμένοι απ’ την απαγόρευση της θρησκείας τους να αυτοκτονήσουν (οι επιθέσεις αυτοκτονίας είναι άλλο πράγμα, εφόσον αποτελούν πολεμική πράξη μαρτυρίου). Σε μια προσπάθεια να ενισχύσει την αμερικάνικη άποψη, το BBC αναφέρει ότι οι κρατούμενοι άφησαν μάλιστα και επιστολές. Συμπλήρωσε, όμως, ότι δεν υπάρχουν περαιτέρω στοιχεία και κανείς δε γνωρίζει τίποτα περισσότερο γι’ αυτές. Κι ούτε φυσικά περιμένουμε να μάθουμε…
πηγή απο εδώ:
http://www.eksegersi.gr/keimena5/gkouananamo.htm